Welcome to the stage of history
Soul Calibur 5 kent een aantal verschillende modi, waaronder een VS mode, training mode en story mode. Online spelen is ook mogelijk, maar dit heb ik wegens een embargo van de uitgever helaas nog niet kunnen testen. Ook de creation mode is terug én uitgebreid, waardoor je ook weer met je eigen gebouwde personage de ring kunt betreden. Het verhaal van het spel gaat over de zwaarden Soul Calibur en Soul Edge. Waar de eerste voor het ‘goede’ staat, verandert de drager van Soul Edge in de duistere ridder Nightmare. Je start het verhaal met een strak vormgegeven video waarin oude bekende Siegfried de strijd aangaat met Nightmare.
Het verhaal draait echter niet om Siegfried, maar om Patroklos, zoon van oudgediende Sophitia, die ditmaal niet in het spel zit. In de zoektocht naar zijn zus Pyrahh, vermoordt hij in opdracht van een duistere graaf behekste mensen, genaamd ‘malfested’. Het verhaal leidt hem uiteindelijk naar Siegfried en Soul Calibur, waarna hij de strijd aangaat met Nightmare. Zoals helaas vaker het euvel is bij vechtspellen, is het verhaal erg mager en voelt het niet aan als een belangrijk onderdeel van het spel. Je reist van de hak op de tak de wereld rond waar je steeds tegen verschillende personages moet vechten. De mix tussen filmpjes en getekende plaatjes die met voiceover het verhaal vertellen is niet sterk, waardoor het lastig te volgen is. Na elke ‘episode’ uit het verhaal (in totaal zijn er 20) volgt een gevecht. Het verhaal is echter dusdanig ondergeschikt aan het vechten dat het meer aanvoelt alsof de verschillende gevechten aan elkaar gepraat worden. Wat in mijn ogen het voornaamste gemis is, is dat je overal op dezelfde manier vecht: 1 tegen 1 in een ring. Tegen speciale karakters is het logisch, maar bij gevechten tegen groepen ‘malfested’ of soldaten zou het wel eens leuk zijn om met meerdere vijanden tegelijk in de ring te staan.
Verbeteringen op toch al sterke gameplay
Word je moe van de talloze story mode-gevechten tegen Nightmare, dan kan je met de VS mode of online aan de slag en doen waar het spel echt om draait: vechten. Dit is gelukkig nog even sterk als altijd. De bewegingen zijn soepel, visueel erg strak uitgevoerd en het vechttempo ligt nog steeds heerlijk hoog. Er zijn wel enkele wijzigingen aangebracht ten opzichte van de vorige delen. Zo heb je nu Brave Edge en Critical Edge strikes. Deze krachtige combo moves zijn tamelijk eenvoudig uit te voeren en zijn bij een goede timing erg effectief. Elk personage heeft één in het oog springende special move waarbij je na het goed uitvoeren van de toetsencombinaties een soort ingame filmpje krijgt waarin je jouw tegenstander te lijf gaat. Een mooi contrast met de verder zo snelle gameplay en daarnaast een welkome adempauze. Ook is de Guard Impact aangepast. Bij een goede timing block je een aanval (op unblockable attacks na) compleet. Hierdoor wordt de critical meter gevuld. Ook dit is een goede verbetering, omdat de focus meer ligt op een aanvallende speelstijl. Dit maakt de gevechten attractiever om naar te kijken en leuker om te spelen.
Stap in de ring
De game bevat in totaal 30 speelbare personages. Je begint met een beperkt aantal, waarna je de rest moet unlocken. Oude rotten zoals Maxi, Kilik, Cervantes en Yoshimitsu zijn ook weer van de partij. De nieuwkomers komen ditmaal niet uit een 'galaxy far far away', maar onder andere uit Assassin’s Creed, in de persoon van Ezio Auditore da Firenze. Daarnaast zijn er een aantal personages toegevoegd die iets te maken hebben met bekenden uit Soul Calibur. Behalve de kroost van Sophitia (Patroklos en Pyrahh), zijn ook de opvolger van Kilik (Xiba) en de dochter van Xianghua (Yan Leixia) aanwezig. Noemenswaardig zijn bonuspersonage Dampierre, met zijn hilarische dronken-sneaky-bastard-stijl en Z.W.E.I., een zwaardvechter die een weerwolf kan oproepen. Welkome aanvullingen op een toch al sterke lijst van namen. Wat wel jammer is, is dat veel karakters weinig met elkaar te maken hebben. Van velen krijg je weinig tot geen achtergrondinformatie, waardoor je niet het gevoel hebt dat ze allemaal uit één spelwereld komen. Die wereld is overigens wel mooi vormgegeven, al ontbreekt het aan inventiviteit en vernieuwing. Behalve een incidentele keer dat je na een ring out doorvecht in een ander deel van het level, blijft het wat eentonig om steeds in eenzelfde soort ring te staan. De interactie met de omgevingen had wat mij betreft vaker aanwezig mogen zijn.
Conclusie
Soul Calibur is en blijft een van de leukste 3D vechtspellen op de markt. Met ijzersterke gameplay en een groot aantal gevarieerde personages heeft het spel een stabiele basis om op voort te bouwen. Hier ligt echter ook mijn voornaamste punt van kritiek: hoe leuk het vechten ook is, qua vernieuwing vind ik het allemaal wat tegenvallen. Zo is de story mode op zich leuk om te spelen zodat je wat meer achtergrond informatie krijgt over een aantal karakters, maar is het verhaal enorm mager. Alsof de gevechten met verschillende karakters door middel van excuses aan elkaar gepraat worden. Een kritiekpunt bij het spelen tegen de computer is dat je snel ‘gelockt’ kunt worden. Je krijgt dan vanaf de start van het gevecht een aanval tegen je en als je die vanaf het eerste moment niet goed blockt, kan het zijn dat het een serie van aanvallen wordt die je energiemeter snel doet slinken. Daarnaast heb ik de computer veelvuldig betrapt op ordinair buttonbashen: een constante reeks van dezelfde aanval. Dit komt vooral voor in de story mode en met name bij de vele gevechten tegen Nightmare. Dit zijn gevechten waar je je gewoon even doorheen moet slaan zodat je met vrijgespeelde personages en content lekker verder kunt vechten. Want tegen je vrienden vechten, gaat met Soul Calibur nooit vervelen.
Oordeel Soul Calibur V (Xbox360)
- Graphics
80 - Gameplay 80
- Originality
40 - Sound
60 - Replay
90 - Eindcijfer 70
413 )
31-01-2012 09:31
Al is het zo te zien weer alleen voor het online knokken met/tegen een paar vrienden
6)
31-01-2012 15:42
