Waar gaat het over?
Het verhaal draait om Docter Otto Octavius die bij een ongeluk met fusie 4 metalen armen aan zijn ruggegraat versmolten krijgt. Door de intelligentie van deze armen begint hij totaal door te draaien en wilt hij wraak nemen op Spider-Man, die hij verantwoordelijk houdt voor de dood van zijn vrouw, en wilt hij zijn experiment opnieuw houden maar dit keer nog groter. Het is jouw taak als Spider-Man om hem tegen te houden terwijl je ondertussen worstelt met je privé leven en andere tegenstanders.
Wat kan je doen?
Net als in de Console versie heb je in dit spel de mogelijkheid om door New York te slingeren echter dan wel in een soort race mode waar je door Checkpoints moet slingeren om optijd bij je volgende missie te zijn waarbij je bijvoorbeeld gijzelaars dient te redden. Maar het spel is meer dan alleen door de stad slingeren. Je dient bijvoorbeeld door gebouwen te lopen waar je in de stijl van het N-Gage spel Splintercel een gebouw moet doorlopen waarbij je slim gebruik dient te maken van je spinnenkrachten om je vijanden te verslaan en obstakels dient te vermijden. Ook heb je natuurlijk eindbazen die jou het leven zuur dienen te maken en te voorkomen dat je uiteindelijk bij Doc Ock komt.
Slingeren als Spidey, of toch niet?
Het spel is dus een combinatie van een soort van platformgame gecombineerd met een soort van race game. Deze interessante combinatie maakt dit spel voor de N-Gage tenminste uniek. Helaas is dat race gedeelte niet zo fantastisch uitgewerkt en ziet het er zeer onoverzichtelijk uit. Dit is erg jammer dat het op zo een manier is gebracht en haalt eigenlijk het spel naar beneden, mede dan ook door het gebrek aan vrijheid die de console versies juist zo leuk maakte. De besturing is best frustrerend, niet alleen bij de race missie's maar ook bij de platform levels. De besturing is een beetje erg onduidelijk met 2 knoppen voor vechten maar ook 2 knoppen voor web opties die helaas zo dichtbij elkaar zitten dat je ze af en toe door elkaar haalt. Dit kan dus wel eens een foute move betekenen. Frustratie dus af en toe bij gevechten. Het is eigenlijk vooral button smashen want het zijn vooral dezelfde moves die je achter elkaar uit blijft voeren.
Spidersense
Het spel varieert qua graphics, de platform levels zien er uitstekend uit, de omgeving is zeer gedetailleerd en haarfijn weergegeven, ook ziet Spidey zelf er heel goed uit en beweegt hij erg soepel. Helaas valt het, zodra je in een race level terechtkomt, qua graphics volledig uit elkaar. De gebouwen lijken alle details verloren te hebben en het lijkt haast wel alsof je naar een verouderd spel kijkt. Ook het geluid valt tegen en het verhaal wordt verteld met tekst op je scherm samen met plaatjes, een beetje erg jammer.
Conclusie
Spider-man raakt bij dit spel verstrikt in zijn eigen web. Op het ene moment ziet het spel er super uit maar aan de andere kant is het erg slecht weergegeven. Ook het geluid valt erg tegen. Het is dan ook een van de slechtste versies van de Spider-man2 spellen. Het biedt te weinig voor wat de N-Gage kan. Toch blijft het leuk om Spider-man2 te spelen want wie wilt nu niet kunnen webslingeren en vijanden vast plakken met webbing. Een spel waar misschien meer in had gezeten maar nu niets meer dan een mager zesje.
Oordeel Spider-Man 2 (GBA)
- Graphics
55 - Gameplay
60 - Originality
- Sound 50
- Replay 65
- Eindcijfer 60