Battlefront uit 2015 was in veel opzichten een showcase voor hoe je een dertien in een dozijn blockbuster-game moet maken. Indrukwekkend qua vormgeving, maar behoorlijk zwak qua inhoud. Ondanks het gebrek aan meerdere en afwisselende maps (die kwamen er uiteindelijk met de season pass als DLC), het ontbreken van een verhaal gedreven campaign en het gevoel dat de meeste wapens maar weinig impact hadden, was Battlefront een succes. Toch was er een duidelijk signaal afgegeven wat er beter zou moeten bij een eventueel vervolg. Eigenlijk zou het voor DICE en EA dus een heel simpele kwestie zijn van simpelweg bouwen op wat goed was en verbeteren wat tekortschoot. Toch?
The Force is ... average with this one
Laten we de punten eens bij langsgaan. EA heeft in de aanloop naar de lancering van de game constant de focus gelegd op het feit dat je in Battlefront II het perspectief van The Empire zult beleven. In de rol van Iden Versio zul je als commandant van het effectieve Inferno Squad jacht moeten maken op rebellen en wraak nemen voor de vernietiging van de tweede Death Star. Met de vernietiging van de Death Star en de dood van The Emperor wordt er een laatste opdracht van Palpatine in werking gezet. Project Cinder. Dit plan houdt simpelweg in dat The Empire als het ware de hele Melkweg schoonveegt om opnieuw te kunnen starten. Qua opzet is het verhaal van Battlefront II zeker interessant te noemen. Ook omdat Iden haar vader een admiraal is en zijn opdrachten haar al snel aan het twijfelen brengen; is The Empire wel zo goed voor de mensen waarvoor ze denkt te vechten? Iedereen die ook maar een beetje verstand heeft van verhaalopbouw zal begrijpen welke kant het verhaal al snel op zal gaan. Daarbij wordt het verhaal nogal onsamenhangend verteld, omdat je geregeld de rol van andere personages aanneemt die vaak maar een minimale invloed op het verhaal hebben.
Don’t get cocky kid
Begrijp me niet verkeerd, de wereld van Star Wars komt in alle glorie tot leven tijdens het spelen van Battlefront II. De wapens, locaties en tegenstanders lijken echt zó uit de film weggelopen. Het kleurgebruik en de vele particle effects die tijdens vuurgevechten het scherm oplichten zien er werkelijk subliem uit. Wat ik ook van de gameplay en het totaalpakket mag vinden, het valt niet te ontkennen dat de vormgeving en het geluid van de game echt fantastisch zijn.
Helaas mist Battlefront II de focus en bezieling van de films. Natuurlijk, de films zijn behoorlijk simplistisch qua opzet en structuur, maar ze hebben altijd een duidelijk pad dat bewandeld moet worden. Helaas ontbreekt die focus in Battlefront II tijdens de campaign. Naast het zwakke verhaal ben je tijdens de twaalf missies ook weinig bezig met het uitvoeren van afwisselende opdrachten. In veel opzichten wordt de campaign meer gebruikt om de verschillende locaties te previewen die je in de multiplayer zult bezoeken. De missies bevatten een twintigtal collectibles om te verzamelen, maar aangezien je met een uurtje of vier door het verhaal heen bent heb je naast die collectibles weinig reden om naar de campaign mode terug te keren.
I sense much fear in you
Naast deze modus kun je ook in je eentje of met een vriend(in) aan de slag met de Arcade Mode. Hierin moet je simpelweg een opdracht uitvoeren binnen de gegeven tijd. Versla X aantal tegenstanders, haal genoeg punten etc. Heb je dat doel behaald, dan verdien je een ster en wordt een hoger niveau van de opdracht vrijgespeeld. Je kunt dit zoals gezegd in je eentje of samen op de bank in splitscreen spelen. De Arcade Mode geeft je ook een beetje een preview hoe sommige Hero Characters in de multiplayer aanvoelen; een aardige tutorial voor wat je later nog tegen gaat komen dus.
Over de multiplayer gesproken, dit is natuurlijk wel het gedeelte van Battlefront II waar mensen de meeste tijd zoet mee zullen zijn. Als je het nieuws de laatste twee weken een beetje gevolgd hebt, dan weet je dat er nogal veel te doen is geweest over de lootboxes en de kritiek die op het spel geuit is. Op het moment van schrijven zijn de mogelijkheden om ingame currency te kopen uitgeschakeld en wordt er gekeken naar manieren om de game beter in balans te brengen. En dat is zeker nodig. Battlefront II introduceert namelijk zogenaamde Star Cards. Deze kaarten kun je aan klassen toewijzen om zo hun vaardigheden te verbeteren of zelfs helemaal te veranderen. Elk kaartje is te vinden in een viertal varianten, waarvan elke opvolgende versie een stuk sterker maar ook zeldzamer om te krijgen is.
Wat qua design ook een vreemde keuze is, is het feit dat elke verdiende lootcrate ook daadwerkelijk geclaimd moet worden in een specifiek menu voordat je hem in een ander menu kunt openen. Het is een omslachtige manier om beloningen vrij te spelen en toe te kennen. Het zou veel makkelijker zijn wanneer je bijvoorbeeld uit de campaign mode gaat en je simpelweg in één keer al je vrijgespeelde beloningen te zien zou krijgen, waarna je deze meteen kunt gebruiken en toekennen aan je klassen voor de multiplayer. Het klinkt misschien als zeuren over kleine details, maar dit soort rare keuzes halen ook de vaart uit de game. Wie wil er tegenwoordig door vele menu’s hoeven zoeken naar verdiende extra’s?
Use the Star Cards Luke
De Star Cards krijg je als inhoud van de lootcrates, welke onder andere als beloning verkregen worden met het voltooien van challenges: het dagelijks inloggen in het spel, het uitspelen van missies in de campaign, de Arcade Mode etc. Maar je kunt ze ook kopen met je verkregen Credits, die je weer verdient met het spelen van de game. Op zich is daar niets mis mee, aangezien je spelenderwijs heus wel vooruitgang kunt boeken in je progressie. Het probleem is alleen dat deze progressie heel erg langzaam en ongestructureerd is. Elke Star Card is namelijk toegewezen aan een klasse. Stel dat je bijvoorbeeld de hele tijd met een Assault Trooper speelt, dan wil je natuurlijk je favoriete klasse verbeteren. Maar de kans is vrij groot dat je gewonnen Star Cards negen van de tien keer niet op jouw klasse toe te passen zijn. Enerzijds zorgt dit er misschien wel voor dat je een beetje gedwongen wordt om alle verschillende klassen te proberen, maar anderzijds helpt het ook een pay-to-win cultuur in de hand. Mensen die veel geld hebben kunnen simpelweg geld investeren in lootcrates en zo een gameplay-voordeel behalen. Het is al te merken in het feit dat de Deluxe Edition een paar dagen eerder verscheen en meerdere gameplay voordelen bood met DLC. Over DLC gesproken, Battlefront II zal geen season pass bevatten en alle content gewoon gratis aanbieden. Hieronder valt ook singleplayer content, aangezien de campaign in de huidige vorm een beetje een open einde heeft. Hierdoor voelt de game soms ook een beetje onaf aan.
Stay on Target Red Leader
Goed, weer terug naar de multiplayer. In de multiplayer heb je zoals gezegd meerdere klassen om uit te kiezen. Dat geldt zowel voor de modi en missies waar je te voet bent – zoals Blast (waarbij je het in redelijk kleine maps tegen elkaar opneemt) en Strike (waar twee teams van acht mannen verschillende objectives uit moeten voeren) – als ook in de missies waar je met voertuigen aan de slag moet.
Starfighter Assault is uiteindelijk toch een van mijn twee favoriete multiplayer modes. Hierin stap je in een X-wing, A-wing, Y-wing of een van de Imperial tegenhangers en moet je verschillende opdrachten uitvoeren. Denk daarbij aan het aanvallen van een basis, het verdedigen van een schip of een generator uitschakelen om schilden onklaar te maken. Het deed me geregeld denken aan de hoogtepunten van games als Rogue Squadron en Rebel Strike. Toch vond ik de controls af en toe een beetje tekortschieten, aangezien je weinig mogelijkheden hebt om ontwijkende bewegingen te maken. Verwacht dus geen mogelijkheden om de vleugels van je X-wing te sluiten of barrelrolls te kunnen doen.
Naast de hierboven genoemde modi is er nog Heroes vs. Villains, waarbij de naam precies de lading dekt. Bij de gevechten tussen de vele Jedi, Sith en alle helden en schurken er tussenin kun je veel mogelijke what-if scenarios uitproberen. Zet Yoda tegenover Darth Vader. Darth Maul tegenover Rey. Of zelfs Han Solo tegenover Luke. Het is allemaal mogelijk. In veel opzichten zijn de vorige vier modi allemaal de opzet voor de samensmelting van hun elementen in Galactic Assault. In deze modus zul je in gevechten van twintig tegen twintig man op een grote map het gevecht aangaan. De afwisseling tijdens zulke gevechten viel goed in de smaak, maar de grootste aantrekkingskracht blijft voor mij zitten in de gevechten met voertuigen.
Conclusie
Star Wars: Battlefront II is naar mijn mening een gemiste kans. Niet dat de game slecht in elkaar steekt, want dat is absoluut niet het geval. De vormgeving is fantastisch, de locaties authentiek en de geluidseffecten precies zoals je hoopt. De gameplay is solide en in de kern ook absoluut dik in orde. Het zijn alleen de matige verhaalmodus, het progressie-systeem dat aankopen van lootcrates stimuleert en totaal niet gericht is op het belonen van spelers voor hun gemaakte keuzes, en meerdere rare ontwerpkeuzes die het spel van een topscore afhouden. Star Wars: Battlefront II dwingt je nooit om geld te investeren om vooruitgang te boeken, en op zich kun je alles op je eigen tempo vrijspelen. De balans is echter ver te zoeken en daardoor boeken spelers met een betere uitrusting sneller vooruitgang dan net startende spelers. Op technisch en audiovisueel vlak is Battlefront II alles wat je maar kunt wensen van een Star Wars spel. Maar juist op het gebied van systemen, logica en het gebruik van een rijke setting schiet het spel simpelweg tekort. Het is een beetje zoals Greedo zich verkeek op Han Solo in Mos Eisley; zo heeft EA de welwillendheid van de gamers onderschat.
Deze review is geschreven door Gerard Olsder.
Oordeel Star Wars: Battlefront II (PS4)
- Graphics
90 - Gameplay
70 - Originality
50 - Sound 90
- Replay
60 - Eindcijfer 72
651 )
30-11-2017 22:42
3)
01-12-2017 07:52
