Met Tales of Arise zijn we alweer bij het zeventiende deel in de Tales of-serie aanbeland. Namco Bandai vond het hoog tijd om de serie stevig onder de loep te nemen en te kijken hoe de Tales of-reeks wat meer met de tijd mee kon gaan. Hebben de veranderingen goed uitgepakt of valt Tales of Arise daardoor wat tegen? Je leest het hier in de review.
Het verhaal van Tales of Arise draait om twee volkeren genaamd de Dahnan en de Renan. Driehonderd jaar geleden kwamen de technologisch geavanceerde Renan naar de planeet Dahna en wisten ze de complete bevolking tot slaaf te maken. Het avontuur begint wanneer je in de rol van een slaaf genaamd Alphen in opstand komt tegen de Renan. Alphen kampt echter met een vervelend gevalletje geheugenverlies, dus net als in andere RPG’s zul je gaandeweg het verhaal stukjes en beetjes van informatie krijgen die een beeld geven wie Alphen was voordat hij zijn herinneringen verloor. Om de situatie nog wat ingewikkelder te maken belandt al snel Shionne op zijn pad. Deze dame – en haar afkomst van de planeet Rena – en Alphen kunnen het aanvankelijk niet bijster goed met elkaar vinden. Dat je tijdens je avontuur deze twee uitersten naar elkaar toe ziet groeien en daadwerkelijk een band ziet vormen is natuurlijk zo cliché als maar kan. Maar ondanks de ambitie van Namco Bandai om Tales of Arise een frisse wind te laten zijn door de Tales of-reeks vervalt de game constant in patronen die ze zelf al zo vaak hebben toegepast. Nu is dat niet heel erg, aangezien de personages allemaal gelaagd en vermakelijk zijn. Tales of Arise doet weinig moeite om vijanden ook maar enigszins sympathiek te maken, en in veel opzichten is de scheidslijn tussen goed en kwaad zo zwart/wit als maar kan. In veel opzichten is Tales of Arise ook behoorlijk voorspelbaar als totaalpakket. Maar daarover later meer.
Iets tactischer dan gebruikelijk
Waar Arise wel afwijkt van de eerder bewandelde paden is de manier waarop je de wereld ziet. Wanneer je de wereld aan het verkennen bent zie je de actie op de rug van Alphen. Dat heeft tot gevolg dat wanneer je gaat rennen in krappe gangen, de camera ook iets dichterbij komt. De gevechten zijn in grote lijnen hetzelfde als in vorige Tales of-titels, maar dit keer zijn de gevechten wel iets tactischer en kun je het grootste gedeelte van de tijd niet langer simpelweg button-bashen om je door de strijd te loodsen. Arise stimuleert je actief om zo lang mogelijke combo’s te maken, tegenstanders de lucht in te lanceren en met een groot scala aan mogelijkheden hoog te houden. Met elke aanval van je teamleden loopt er een balkje vol dat je vervolgens kunt gebruiken voor extra stevige aanvallen. Weet je die aanvallen ook te combineren tussen meerdere teamleden dan kun je een zogenaamde Boost Strike uitvoeren waarbij twee teamleden gezamenlijk een ultieme aanval uitvoeren.
Namco Bandai had voor de release aangegeven dat Tales of Arise wat volwassener zou zijn qua toon. Die ambitie hebben ze wat betreft het verhaal aardig weten te realiseren. Onderwerpen zoals slavernij, rassenstrijd en andere thema’s worden behandeld, maar gelukkig weet Arise ook geregeld de humor goed over te laten komen in de verschillende Skits die om de haverklap bekeken kunnen worden. Door op RB of R1 te drukken, wanneer daar een prompt voor in beeld verschijnt, worden de onderlinge relaties tussen de personages verder uitgediept.
Lekker eten is goed voor je
Een andere manier waarop je de band tussen personages kunt uitbouwen, is door gesprekken met ze aan de gaan bij kampvuren. Het is sowieso geen overbodige luxe om geregeld daarbij uit te rusten, aangezien het de magie en levensenergie van je team doet herstellen. Kampvuren geven je ook de mogelijkheid om bepaalde gerechten te bereiden, die elk een unieke bonus aan je team geven. Die bonussen zijn tijdelijk, maar het loont absoluut om ze toch toe te passen. Al was het maar omdat dit soort handelingen ook nieuwe titels voor je personages kunnen vrijspelen.
Genoeg om vrij te spelen
Het vrijspelen van titels, en de bijbehorende vaardigheden die dan tot je beschikking komen, is namelijk de snelste manier om je personages sterker te maken. Natuurlijk verbeteren de statistieken van je teamleden met elke level-up die je verdient, maar nieuwe technieken en bonussen zijn vooral gekoppeld aan de titels die je personages hebben vrijgespeeld. Met elke nieuwe titel krijg je automatisch één nieuwe vaardigheid vrijgespeeld. De overige vier vaardigheden of perks moet je vrijspelen door Skill Points uit te geven. Elk personage kan maximaal vijftien van zulke titels verzamelen, dus je bent wel even bezig om je team volledig uit te bouwen.
Grafisch indrukwekkend maar wel meer van hetzelfde
Tales of Arise draait voor het eerst in de Tales of-serie op Unreal Engine 4. Dat heeft als resultaat dat de vele locaties die je bezoekt er allemaal grootschalig, kleurrijk en mooi uitzien. Sneeuwvlokken vallen uit de lucht, stofwolken vertroebelen het zicht en de totale vormgeving van Tales of Arise ziet er mooi uit. Natuurlijk is en blijft Tales of Arise wel een anime-stijl houden, dus dat beperkt de hoeveelheid details die worden getoond hier en daar. Op de PS5 waren de locaties in ieder geval mooi vormgegeven, ook omdat de SSD natuurlijk het nét te laat inladen van textures weet te voorkomen. Iets wat op de vorige generatie van consoles nog wel eens voorkwam.
Je weet wat je kunt verwachten
Eerder noemde ik al het gegeven dat Tales of Arise doet wat je van de game verwacht. De Tales of-games draaien vaak om een kleurrijk gezelschap dat de strijd aangaat met een aantal boosdoeners. In een grote wereld heb je real-time gevechten, verbeter je jouw team en word je gaandeweg het verhaal steeds sterker en sterker. Ik heb persoonlijk enorm van de game genoten. De cutscenes zien er goed uit qua choreografie, de wereld is mooi kleurrijk en de gevechten blijven ook na dertig uren spelen nog steeds leuk om te doen. Maar aangezien Namco Bandai de serie opnieuw wilde uitvinden moet ik wel bekennen een beetje teleurgesteld te zijn in het gebrek aan vernieuwing. Tales of Arise is een Tales of-game zoals ze in de voorgaande jaren al vaker zijn uitgebracht. Absoluut een goede game die uren vermaak weet te bieden, maar vernieuwend? Niet echt.
Conclusie
Tales of Arise is een sterk nieuw deel in de Tales of-reeks geworden. De cast van personages zijn kleurrijk en leuk om uren mee door te brengen, de gevechten zijn nog steeds uitmuntend – en ook eindelijk iets uitdagender – en ik waardeer de volwassen thema’s die de game aansnijdt. Al met al blijft bij mij wel een beetje het gevoel hangen dat er qua gameplay wat meer vernieuwing had mogen plaatsvinden. Het neemt gelukkig niet weg dat de fans van de Tales of-games zeker zonder te twijfelen Tales of Arise in huis kunnen halen.
8.8
9.9
21805 
523)
24-09-2021 23:35
. In de review mis ik de vermelding van co-op (of meer het gebrek daarvan). Dat was altijd wel leuk geweest met een paar maten erbij. Maar dat is hier niet het geval. Daardoor is de camera ook meer gefocust op de main en niet de hele party. Wel tof om het zo te spelen, maar mijn vrienden missen de co-op wel.
