Diep in de jungle...
...woont de halfnaakte Tarzan met zijn sexy echtgenote Jane in een boomhutje. Ze worden verstoord door geknal met geweren en zien dat jagers hun vrienden (apen) vastzetten in kooitjes! De jonkies zijn gescheiden van hun ouders en dit is natuurlijk vreselijk, dus Tarzan gaat de aapjes redden. Dit is het verhaal in het kort, natuurlijk zijn er wat plotwendingen die je tegenkomt in de cutscenes na elk level, maar boeiend wordt het nooit echt. Het verhaal in de game blijft heel erg simpel en doet denken aan een prentenboek of iets van dergelijk niveau. Het is niet echt boeiend, maar voor kids is het makkelijk te volgen en dus een leuk iets voor het slapengaan.
Of dat wollige votje om Tarzan's kont berenvel of schaamhaar is mag je zelf beslissen.
Broer en zus...
Zo heb ik deze game ook behandeld. Als een activiteit voordat mijn (schoon)zus naar bed gaat elke avond. We spelen omstebeurd (geef de controller door als je dood bent gegaan) de levels door en bekijken de filmpjes. Mijn zus is 17 en ouder dan mij maar op gebied van games en dingen die ze leuk vind is ze nogal kinderlijk (niet spottend bedoeld) en dus kan je het vergelijken met een soort van...tja...gezamelijke familie-activiteit. Een vader zou bijvoorbeeld met zijn zoon deze game kunnen spelen voordat zijn zoontje gaat slapen. Dat is eigelijk de eindconclusie meteen, het is een vermakelijk, simpel spelletje, vooral bedoeld voor de jongeren onder ons.
Het is leuk wanneer...
...je geen goede gamer bent. De game is niet eens zo supermakkelijk maar ik moest mijn kwaliteiten qua gamen gaan aanpassen op die van mijn schoonzusje. Ik probeerde niet zo supergoed te zijn omdat de game best makkelijk is en mijn zusje op die manier geen beurd kreeg om te spelen. De bedoeling is dat je Tarzan voortbeweegt door varierende levels in third-person perspectief. Eigelijk kun je het zien als een hindernis-baan game, want je moet van punt A naar punt B slingeren, klimmen en springen. Er zijn 2 soorten levels, dit hindernisbaan-idee en de levels waarin je constant beweegt over het water en rotsen terwijl je krokodillen en andere obstakels moet ontwijken. Timing en gemiddeld-goede reflexen zijn de enige echte benodigheden voor het uitspelen van Tarzan: Freeride. Speel je de game in je eentje dan kun je gefocust spelen en speel je de game waarschijnlijk in één korte ruk uit. Speel je de game met twee personen en praat en lach je ondertussen gezamelijk, dan zal de game toch een aardige uitdaging zijn.
R.S.I. en Lepra
De graphics en het geluid zijn niet echt bijzonder, maar lelijk noem ik het ook niet. Simpel en effectief is een goede beschrijving. In de gameplay is er toch een dingetje die ik wil belichten; tegenstanders. Soms krijg je een boss-fight en deze gevechten zijn heel erg simpel. Button-bash op B en druk snel op A en nog 2 andere knopjes om het gevecht te winnen. Grapjes over R.S.I. en Lepra gierden door de groen-geel-behangde slaapkamer heen terwijl we onze vingers beblaarden door op de knoppen te rammen...leuk, maar wel heel erg dom eigelijk. Tarzan beschikt over de mogelijkheid om te slaan en schoppen en hij kan zichzelf bewapenen met speren, waarom moet je dan op een knop gaan rammen bij een gevecht terwijl er gemakkelijk een ienie-minie-klein beetje diepheid bij had gekunt, in de vorm van een normaal gevecht tussen Tarzan en een tijger, beer of slang? De game's enige aantrekkingskracht (simpele lol) spreekt vooral kinderen en non-hardcore gamers aan en aangezien dat publiek vooral wordt vertegenwoordigt door mensen met weinig spierkracht en/of ervaring met knopjes zie ik gewoon geen enige logistiek in het button-bash-boss-fight idee.
Door het oog van de naald.
Voor in de schoen of sok...
Ik denk dat mijn punt nu wel duidelijk is; De game is best leuk voor kids of als gezamelijke activiteit met mensen die niet echt vaak gamen. Voor echte gamers is het niets meer dan geldverspilling, maar het Disney logo op de hoes geeft dat ookal aan. Met een stiekeme schuine blik naar onze 2 forumleden Rick en Jasper, die beiden volgens mij nog steeds wel kunnen genieten van Disney-films ondanks dat ze ondertussen al horen te gaan puberen, luid mijn oordeel dan ook als volgt; De game kost 19,99 bij bepaalde winkels en heb jij of heeft u een broertje of zusje/zoontje of dochtertje, dan zie ik geen reden om Tarzan: Freeride niet te vragen aan de Kerstman voor in de sok. Ben jij echter een hardcore gamer of speel je wel vaker een Metroidje of Zeldatje in je eentje, vraag dan iets anders. Easy as that.
Oordeel Tarzan: Freeride (NGC)
- Graphics
55 - Gameplay
68 - Originality
- Sound 55
- Replay 60
- Eindcijfer 60