Yeah!
Aya & Eve: Square Enix mag dan uitgekeken zijn op de naam “Parasite Eve”, de fans zijn dat niet. Ik in ieder geval zeker niet en de terugkeer van Aya en de mitochondriën voelt zowel nostalgisch als vernieuwend aan. Alhoewel? Is Aya nog wel Aya? En waar is Eve? Reden voor mij om verder te willen spelen.
Verhaal: Ik geloof er heilig in dat er maar twee redenen zijn om een spel te spelen. Een spel heeft een uitdagend element in de vorm van items verzamelen of een beloningssysteem, oftewel het heeft een mooi verhaal te vertellen. The 3rd Birtday (3BD) heeft vooral een erg goed verhaal. In dit geval is dat erg belangrijk, want het geeft context aan een mix van spelconcepten. Zo is bijvoorbeeld het “mindjacken” uit het gelijknamige spel ook aanwezig in 3BD. Aya wordt terug in de tijd gestuurd om een ramp te voorkomen. Eenmaal in het verleden kan zij zich tussen de soldaten en burgers verplaatsen en bouwt zij de superkracht “Overdive” op. Klinkt net zo onlogisch als Mindjack? Nee, want dit verhaal zorgt voor voldoende context om deze rare situatie feilloos te verklaren. Op het eerste oog rare spelelementen komen in het verhaal prima tot hun recht, zoals de rol van Aya en de figuren om haar heen, maar ook Aya’s nieuw verkregen krachten.
Tussenfilmpjes: Grafisch is 3BD prima in orde, maar de tussenfilmpjes zijn van een waanzinnig niveau. Op het kleine scherm van de PSP komt het goed uit de verf en vertelt het verhaal dat ik zo-even prees op een prachtige wijze. Hierdoor zit het met de sfeer wel goed in 3BD.
Kiezen: Ondanks het lineaire verhaal valt er veel te kiezen in 3BD. Door levels zo strak mogelijk te doorspelen verdien je punten die je kunt gebruiken om wapens en upgrades kopen. Normaal gesproken verzamel je in RPG’s zwaarden en schildjes, maar in 3BD spaar je voor een shotgun of sluipschuttersgeweer! Daarnaast kun je met Aya’s mysterieuze mitochondrieen-DNA aan de slag om je personage steeds sterker te maken.
Boeh!
Genre & besturing: 3BD is een RPG op papier en een derde persoons-actiegame op het beeld. De mix is uiteindelijk gemankeerd. Zo is Aya’s besturing nog wel te doen met het enkele pookje, maar is de besturing van de camera daardoor overgelaten aan de waan van de AI. Om een soortgelijke situatie met het richten te voorkomen is er gekozen voor een “lock-on”-systeem om de gevechten aan te gaan. Hoewel dit prima werkt, wordt het eentonig om je geweer leeg te schieten op “gelockte” vijanden. Hierdoor kan 3BD soms gaan aanvoelen als een simpele 3rd person shooter, terwijl het zoveel meer te bieden heeft. Helaas zit de RPG-factor dus in de vele statistieken, wat niet iedereen enthousiast zal maken.
Frustratie: Wees bereid een level meerdere malen te moeten doorkruisen. In het gros van de missies zul je door de spelomgeving worden gestuurd om op punt A een vijand te doden, waardoor punt B te bereiken is, enzovoorts. Soms is het ook wachten op een toevallige passant om met de Overdive kracht naar toe te springen. Komt deze persoon niet, dan zit er niets anders op dan geduld opbrengen. Andere momenten moet je hordes vijanden doden tot een vastgesteld moment waarop er een nieuwe doorgang zal open gaan. Dit doet bij mij helaas af aan de sfeer.
Laadtijden: Ik houd hierbij een slag om de arm omdat mijn PSP te vol zat om het spel volledig te installeren. Zonder deze installatie zul je gedurende een enkele level veel korte laadtijden tegen komen. Loop je door een gangetje, moet de PSP ineens de volgende ruimte laden. Jammerlijk sfeer-verlagend.
Waar voor je geld
3DB wordt geleverd in een mooie speciale editie (Twisted Edition). Square Enix doet dit bij al hun PSP-spellen die de laatste tijd worden uitgegeven. De inclusie van een artbook en kaarten is bij mijn weten altijd een meerwaarde, vooral als de winkelprijs niet boven het niveau van alle andere spellen uitstijgt. Dit luxe pakket zal je minimaal een paar uurtjes van de straat houden en biedt vanwege de beoordelingen van je speelstijl en daaraan gekoppelde beloningen zeker replay waarde. Ook zul je nieuwe modes, outfits en cheats vrij spelen nadat je het spel hebt uitgespeeld. Tel daar het afwissellende leveldesign bij op en je hebt reden genoeg om nog eens terug te keren nadat je de wereld (wederom) hebt gered.
Het voorbeeld
Een voorbeeld van een dag uit het leven van Aya Brea: aan het begin van de derde missie wordt ik met een SWAT-team in een huizenblok gedropt. Vliegende wezens vallen mij aan en verspreiden gas. Ik spring van SWAT-leden op de grond om aanstormende wezens van de barricades te houden, naar sluipschutters om de vliegende wezens uit te schakelen. Lukt dit, dan verschijnen er tussen mijn team en de uitgang nog zwaardere tegenstanders. Mijn grondtroepen kunnen dit niet aan, dus schakel ik over naar een verse hulpkracht met een granaatwerper om mijn grondoffensief kracht bij te zetten. Ondertussen blijven die gasverspreidende wezens in de lucht ook lastig. Aan mij de keuze of ik mij volledig richt op het bereiken van de uitgang en er heen sprint of dat ik zoveel mogelijk SWAT-leden wil redden en dus alle wezens moet uitschakelen. Kies ik voor het laatste, levert dat punten op, maar zal ik mij continue moeten blijven verplaatsen tussen mijn sluipschutters en grondtroepen als een ware “Parasite Aya”, want daar ben ik feitelijk toe verworden; een parasiet.
Andere levels zul je vaak in je eentje moeten doorlopen, maar in bovenstaand voorbeeld komen velen “verspring”-opties mij goed van pas.
Conclusie
The 3rd Birtday is wat minder RPG-georiënteerd geworden dan de eerdere Parasite Eve-delen. Misschien dat Square-Enix daarom heeft gekozen om de titel te veranderen, om geen valse illusies te wekken. Actie voert in 3BD de boventoon en dat kan wat eentonig worden. Ter compensatie heeft 3BD een machtig interessant verhaal en geweldige graphics om dit verhaal te ondersteunen. De RPG-facetten die huizen in het ontwikkelen van je eigen DNA en wapens voelde voor mij ook fris en een welkome afwisseling van al die middeleeuwse RPG’s. In het kort: 3DB boeide mij en bood een heerlijk avontuur. Helaas is het spel niet voor iedereen geschikt gezien de vele negatieve reviews bij onze confrères. Misschien dat het iets te maken heeft met verwachtingspatronen. Desondanks ben ik van mening dat de combinatie van actie, RPG, verhaal & Aya een ware sleeperhit is geworden en voor PSP’ers dus een aanrader.
Deze review is geschreven door Jeroen Knop
Oordeel The 3rd Birthday Twisted Edition (PSP)
- Graphics
85 - Gameplay 70
- Originality
90 - Sound 85
- Replay 85
- Eindcijfer 85
586 )
19-04-2011 17:00
