The Elder Scrolls III: Morrowind is een van mijn favoriete games. Het ontdekken van deze enorme wereld vol mysterieuze steden, organismen, volkeren, flora en fauna heeft grote indruk op me gemaakt. Bovendien deed ik met de bijgeleverde Construction Set software mijn eerste ervaringen op met modding; het modificeren en aanpassen van de spelwereld. Via deze tool konden spelers onder andere complete gebouwen en steden uit de grond stampen en items in het spel andere eigenschappen geven. Het bracht het spel nóg meer vrijheid en mogelijkheden dan het initieel al had en maakte me direct duidelijk waarom zoveel spelers trouw zweren aan hun PC (master race). Jammer genoeg is niet Morrowind, maar Skyrim - het vijfde deel in de serie - aan de beurt voor een opfrisbeurt. Deze nieuwe versie is voor het eerst beschikbaar voor PlayStation 4 en Xbox One, belooft verbeterde graphics, heeft alle beschikbare DLC-pakketten aan boord én komt met mod-ondersteuning. Een hele lijst, maar is het genoeg om spelers opnieuw de kilte in te trekken?
Verhaal: Voor de draak ermee
Voor degenen die Skyrim niet eerder gespeeld hebben een korte samenvatting. Je start het spel als gevangene. In Elder Scrollstraditie vraagt een bewaker om je naam, waarbij je jouw personage vorm mag geven. Naam, geslacht, ras en talloze cosmetische keuzes zorgen ervoor dat je al een avond kwijt bent voordat je daadwerkelijk begonnen bent aan het spel. Helaas begint je avontuur niet erg rooskleurig: je staat op het punt geëxecuteerd te worden. Geluk bij een ongeluk; de executie wordt verstoord door een draak, die de boel letterlijk in vuur en vlam zet. Jij weet natuurlijk te ontsnappen en bent vrij om te gaan en staan waar je wil. Welk pad je uiteindelijk bewandelt, is helemaal aan jou.
Gameplay: Backpacken met een pijl in je knie
Zoals bij de meeste Remastered versies, kent ook de Special Edition van Skyrim geen wijzigingen in gameplay. Dit is jammer, want een van de kritiekpuntjes op de serie van The Elder Scrolls is ongetwijfeld de wat houterig aanvoelende besturing tijdens het vechten. De krijgers en magiërs van Tamriel kenmerken zich niet bepaald als een soepele en atletische groep. Zo is boogschieten vanaf je paard praktisch onmogelijk, omdat je steeds opnieuw moet mikken en vaak niet schiet waar je richt en is het zwaaien met je zwaard niet zo soepel als in veel andere moderne avonturengames. Dan zijn er ook nog van die semi-stoere animaties die soms afgespeeld worden wanneer je een vijand verslaat. Helemaal niet vervelend om je steeds opnieuw te moeten oriënteren. Hoewel ik het erg jammer vind dat dergelijke mechanics blijkbaar geen kritiek aandachtspunt zijn voor de ontwikkelaars, ligt hier ook niet zozeer de kracht van het spel. Skyrim draait om het ontdekken van nieuwe gebieden, het leren kennen van bijzondere personages en het bepalen van je eigen keuzes door opdrachten op jouw manier uit te voeren of juist te negeren. Jij kiest hoe je het spel speelt en de keuzes die je maakt beïnvloeden je avontuur. Die sterke kern staat ook vijf jaar na release nog als een huis. Het is alleen jammer dat Bethesda hier geen verbeteringen aan heeft toegebracht.
Zo zit ook deze versie ouderwets vol bugs, glitches en andere foutjes waar Skyrim (en andere open world games) vol van zitten. Dit is inherent aan de enorme omvang van het spel en heeft stiekem ook zijn charme. Een mooi voorbeeld is wanneer je in het spel enkele uren wacht om het nacht te laten worden. Wanneer je dit doet als er personages in beeld zijn, zullen deze stil blijven staan met wat ze op dat moment aan het doen zijn. De tijd verstrijkt dus wel, maar op je scherm gebeurt er feitelijk niks. Zo kan een houthakker die normaal gesproken om zes uur 's avonds zijn bijltje neergooit, doodleuk tot middenin de nacht doorgaan. Of loopt een gesprek wat 's middags start pas diep in de nacht af. Het komt de geloofwaardigheid niet ten goede, maar is wel grappig. Het wordt pas vervelend wanneer het beperkend werkt in de keuzes die je kunt maken als speler. Zo krijg je een prijs op je hoofd zodra je betrapt wordt op criminele activiteiten. Met een premie op je hoofd behandelen de bewakers van de betreffende stad je als crimineel, totdat je een boete afbetaalt. Om te voorkomen dat je betrapt wordt, kun je stiekem rondkruipen en zorgen dat je niet gezien wordt. Zo kun je bij mensen zakkenrollen of dingen stelen zonder dat je gesnapt wordt. Dit grapje gaat echter niet op bij een inbraak. Ook al ben je ongezien ergens binnengekomen, zullen de bewakers dit alsnog weten. Waarom? Zo is het eenmaal geprogrammeerd. Ongezien of niet; je zult altijd betrapt worden tijdens een inbraak in een stad. Net of de bewoners in telepathische verbinding staan met de stadswacht. Erg vervelend als je ongezien iemand moet vermoorden, om dan na ellenlange pogingen ongezien binnen te dringen en alsnog door een bewaker gearresteerd te worden. Typische dingen die zorgen voor beperkingen in de keuzes die je hebt en de geloofwaardigheid aantasten. Dergelijke zaken worden in mods aangepakt, maar deze hoef je in de PS4-versie van het spel niet te verwachten.
Presentatie: Gemiste kans
Waar de originele gameplay intact is gebleven, is grafisch wél het een en ander gedaan. Ik kon niet wachten om Skyrim met haar besneeuwde bossen en kille bergen in verbeterde kwaliteit te zien. Helaas kwam ik van een koude kermis thuis. De grafische verbeteringen zijn allesbehalve indrukwekkend. Natuurlijk zijn er merkbare verschillen met de vorige generatie consoles, maar deze zijn erg minimaal. De voornaamste verbeteringen zijn te zien in de belichting en visuele effecten zoals mist. Dit zorgt er bijvoorbeeld voor dat donkere plekken zoals grotten in deze versie erg mooi belicht worden waardoor ze meer charme en sfeer krijgen. De nieuwe effecten werken nog niet helemaal vlekkeloos, want soms werden de lichteffecten te laat ingeladen waardoor de grot van de ene op de andere frame extreem licht of donker werd. Ook is er met focus en depth of field gespeeld, waardoor de achtergrond wat waziger wordt en de voorgrond juist scherper. Dit zorgt voor wat spectaculairdere vergezichten, maar tegelijkertijd ook dat alle personages er negatief uitspringen. Net of ze voor een green screen staan. Het grafische verschil tussen de oude 3D modellen en nieuwe effecten werkt simpelweg niet. Dit is direct de meest voorname reden dat de wow-factor niet aanwezig is: alle animaties en modellen zijn onaangetast gebleven. Rondlopende personages hebben nog steeds geen emotie op hun gezicht en lopen er als marionetpoppen bij. Er is duidelijk gekozen voor snelle en efficiënte oplossingen om een heel ander effect te creëren, in plaats van dat het spel in de kern grondig is aangepakt en vernieuwd. Het resultaat is matig, teleurstellend en oogt nog steeds als een spel van de vorige generatie. Een kleine pleister op de wonden is dat de laadtijden een stuk korter zijn dan die op de vorige generatie consoles. Die pik je toch even mee.
Replay: Lekker aanmodderen
Gelukkig biedt de Skyrim Special Edition ook nog meer, zoals mods. De toevoeging van mods aan een console titel is tamelijk nieuw. In tegenstelling tot de Xbox One en PC-versies, kunnen er namelijk enkel mods toegevoegd worden die gebruik maken van reeds bestaande modellen in het spel. Ook is er 'slechts' 1GB ruimte beschikbaar voor mods, waar dit bij de Xbox Oneversie 5GB is. 'Slechts' is relatief, want veel mods zijn maar enkele MB's groot. Deze beperkingen zorgen ervoor dat slechts een kleine greep van alle modificaties die de afgelopen jaren zijn gemaakt voor en door PC-gamers speelbaar zijn op de PS4. Verwacht dan ook geen mods die bugs oplossen, complete verhaallijnen toevoegen of bestaande dialogen of modellen vervangen. Bethesda wijst met betrekking tot deze beperkingen met de beschuldigende vinger naar Sony, maar feit is dat van alle platformen de PS4 veruit de minste moddingmogelijkheden biedt.
Gelukkig zijn er alsnog een hoop leuke en interessante mods over om uit te proberen. Zo is er een mod die extra achtergrondinformatie verzorgt tijdens de laadschermen, een mod die het realisme van het spel verhoogt en zelfs een mod die ervoor zorgt dat je onderweg met rust gelaten wordt door de wilde dieren die je normaal gesproken zouden aanvallen. Niet alleen prettig voor de dierenvrienden en pacifisten onder ons, maar ook omdat het erg vervelend is als je steeds door hordes ratten moet wanen terwijl je lekker door wilt spelen. Sommige mods zijn dusdanig handig en voordehand liggend, dat je je afvraagt waarom ze niet in het originele spel zijn opgenomen. Zo is er een mod die op handige plekken extra lantaarnpalen plaatst, waardoor je 's nachts wat beter kunt zien waar je loopt. Een andere mod zorgt ervoor dat alle bewegwijzering leesbaar wordt, waardoor je minder vaak op je map hoeft te kijken of je nog wel de goede kant op loopt. Kortom, voor ieder is er wat wils en het is leuk dat console gamers eindelijk een glimp meekrijgen van de wonderlijke wereld van modding. Let wel op dat je met mods aan geen Trophies kunt verdienen. Wel zo eerlijk, want sommige mods maken het spel wel érg makkelijk. Een bekende mod om mee vals te spelen geeft bijvoorbeeld een hele kist vol materialen, ingrediënten, goud en extra sterke wapens en uitrusting.
Behalve mods zijn ook de drie eerder uitgebrachte uitbreidingen bij de Special Edition inbegrepen. Dawnguard, Hearthfire en Dragonborn gooien vampiers en weerwolven in de mix, laten je een huis bouwen en kinderen adopteren én laten je Solstheim opnieuw bezoeken; een eiland waar ook de Morrowinduitbreiding Bloodmoon plaatsvond. Skyrim-spelers van het eerste uur hebben hun eerste tientallen (soms honderden) uren van het spel waarschijnlijk zonder deze toevoegingen doorgebracht, dus een nieuw avontuur waarin de DLC vanaf moment een beschikbaar is om te spelen zorgt toch voor een frisse wind en nieuwe mogelijkheden om je avonturen in te kleden.
Conclusie
The Elder Scrolls V: Skyrim - Special Edition is zonder twijfel de meest complete Elder Scrollstitel ooit. Het blijft een heerlijke RPG waarin je je helemaal kunt verliezen. Kijk maar naar deze vrouw van 80 (!) die op deze mooie leeftijd nog steeds gamet en Skyrim speelt. Over The Elder Scrolls gesproken... Met de mods en alle uitbreidingen aan boord kun je honderden uren in het spel stoppen en nog steeds nieuwe dingen tegenkomen. Hoewel het aantal mods gering is en de platform-specifieke beperkingen van de PS4 veel mooie mods verbiedt, bieden ze toch een hoop nieuwe mogelijkheden en variatie in vergelijking tot de standaardversie van het spel.
Waar het spel beloofde een enorme grafische metamorfose te zijn ondergaan, is de realiteit dat het om weinig meer gaat dan wat leuke visuele effecten. Vooral PC-gamers zullen hier niet van onder de indruk zijn: er zijn tal van grafische mods beschikbaar op PC die deze metamorfose een stuk beter aanpakken. Wat wél een enorme plus is, is dat de laadtijden aanzienlijk lager liggen dan op de vorige generatie consoles. Aangezien je nogal eens een gebouw binnen- en buiten stapt, is dit wellicht wel de meest welkome upgrade.
Voor degenen die Skyrim (of de DLC) nog nooit gespeeld hebben, is Skyrim Special Edition het ideale excuus om in de fantastische Elder Scrolls lore te duiken. Heb je echter een goede PC (of zelfs Xbox One) tot je beschikking, biedt dat platform veel meer mogelijkheden. Als fan ben ik blij om weer wat stapjes door Skyrim heen te zetten, maar écht speciaal is deze editie niet.
Deze review is geschreven door Roy van Bijsterveldt
Oordeel The Elder Scrolls V: Skyrim Special Edition (Remastered) (PS4)
- Graphics
60 - Gameplay 60
- Originality
50 - Sound
70 - Replay
90 - Eindcijfer 65
5507 )
03-11-2016 21:15
1)
03-11-2016 21:25
Blijft toch een groot spel met flink wat dlc. Persoonlijk vind ik deze prijs reuze meevallen.
