In The Pathless speel je als de mysterieuze ‘ jager’. Ze is afgereisd naar een groot eiland met verschillende plateaus waarin ooit vriendelijke natuurgoden leefden. Deze zijn nu gecorrumpeerd en tot slaaf gemaakt door de zogenoemde ‘Godslayer’. Haar taak is om de goden te bevrijden en om de Godslayer, die uiteraard uiteindelijk de hele wereld wilt vernietigen, te stoppen.
Het eerste wat opvalt aan The Pathless zijn de schitterende graphics. De cel shaded stijl springt je in het oog en Giant Squid maakt ontzettend goed gebruik van HDR om de kleurweergave van meer diepgang te voorzien. De verschillende tinten rood, groen en blauw zien er geweldig uit op een goede tv. Met name de baasgevechten in de game zijn een visueel spektakel en een lust voor het oog.
De manier waarop je het eiland verkent is het tweede sterke punt van deze game. Overal in de wereld, of het nou in de weide is, het bos, de bergen of zelfs in de lucht zweven er magische doelwitten rond. De jager is enkel bewapend met een boog en die gebruik je voornamelijk om die doelwitten te raken. Terwijl je door de wereld rent kun je vrij makkelijk op die doelwitten richten en bij iedere treffer krijgt de jager een snelheidsboost. Je staat daarbij nooit stil, zelfs niet als je aan het richten bent. Deze constante voortbeweging geeft een goed gevoel en het zorgt ervoor dat het tempo van de game lekker hoog blijft.
De jager wordt overigens bijgestaan door een vriendelijke adelaar. Met behulp van dit dier kan de jager even door de lucht zweven en het kan je zelfs beperkt omhoog stuwen. De adaptive triggers van de DualSense worden goed gebruikt bij al deze acties. Als je richt bijvoorbeeld voel je een kleine trilling in de trigger als je de boog volledig hebt aangespannen.
The Pathless is dus een open wereldgame, maar dat betekent niet dat je gelijk vrij bent om overal naartoe te gaan. Het eiland dat je verkent bestaat uit vier plateaus met hun eigen klimaat en rondlopende kwade god. De volgorde waarin je de plateaus moet doen staat deels vast. De eerste en de laatste moeten op volgorde, terwijl je zelf mag bepalen welke van de middelste twee je eerst doet.
Om een god te bevrijden moet je eerst per plateau vier torens activeren en voor die torens heb je eerst sleutels nodig. In deze game ben je dus voornamelijk op zoek naar die sleutels. Die zitten overal in de wereld verstopt, maar als je er eentje vindt krijg je die niet zomaar mee. The Pathless is namelijk ook een puzzelgame en voor elke sleutel moet je eerst een klein raadsel oplossen.
De voorgenoemde adelaar wordt vaak geïncorporeerd in de puzzelmechanieken. Hij kan bepaalde stenen optillen om op schakelaars neer te zetten en ook op commando een aantal elementen bewegen. Die puzzels beginnen extreem makkelijk. Meestal hoef je slechts à la Legend of Zelda een aantal uitgedoofde toortsen weer aan te zetten of schakelaars in de juiste volgorde te bedienen.
De puzzels worden gelukkig vanaf het tweede plateau een stukje pittiger. Ik moest af en toe echt even stilstaan om na te denken over de oplossing. Toch raak je ook snel aan die moeilijkere patronen gewend en het spel wordt daarna nooit meer moeilijker. Dat is jammer, maar kwalijker is het feit dat de puzzels gauw repetitief worden omdat The Pathless ook niet meer nieuwe elementen introduceert. Je blijft steevast varianten van dezelfde puzzels doen. Hierdoor verliest de game toch wel een hoop glans.
Dat de game in herhaling valt is ook op andere onderdelen een minpunt. Het ene plateau voelt niet heel anders dan de andere. Je leert als de jager geen nieuwe technieken. De upgrades die je krijgt breiden enkel je bestaande vaardigheden iets uit (doelwitten raken maakt je nog sneller; de adelaar kan hoger vliegen). Giant Squid had er wellicht goed aan gedaan om de speler iets meer het gevoel van progressie te geven. De game is trouwens slechts een uurtje of zes/zeven om voor de volle 100% uit te spelen. Vrij kort voor de vraagprijs van vijfendertig euro.
Conclusie
The Pathless is ondanks grote minpunten verre van slecht. Het is alleen geen topgame. Ik heb nog steeds genoten van de schitterende graphics, de unieke soundtrack en de manier waarop je in deze game beweegt. Als je nog een kleinere en bijzondere game zoekt voor bij je PS5 is The Pathless een hele goede optie.
Deze review is geschreven door Karel van Hasselt.