The Sims 2 review NDS

Review The Sims 2 (NDS)

Electronic Arts’ pareltje, The Sims, kreeg een tijdje terug al een vervolg. EA zou geen gamesgigant zijn als ze geen versie voor de spelcomputers uit zou brengen. En daarom ligt sinds kort The Sims 2 voor de Nintendo DS in de winkels. Een echte topsimulator of is het iets anders dan je denkt? In 2001 kwam Maxis, een onderdeel van Electronic Arts, met een levenssimulator op de markt. Men kende onder andere SimCity, waarin het ging om het bouwen en runnen van een stad, maar het onderhouden van een gezin was nieuw. Je begint met een klein bedrag, een zelfgemaakt gezinnetje en een lapje grond. Bouw een klein huisje, stop er wat goedkope meubelen in en zorg dat je “Sims” het overleven. Laat ze een baan zoeken en omhoog klimmen in de carrièreladder. Een betere baan betekent meer geld (in de vorm van heuse simdollars, §) en meer geld betekent betere meubelen en een groter huis. In principe is je doel een zo mooi mogelijk huis krijgen en je gezinnetje runnen. Omdat The Sims een gigantisch succes werd duurde het niet lang voor er talloze uitbreidingspakketten uitkwamen. Een eigen winkelcentrum runnen, op vakantie gaan of lekker spelen met een legio aan huisdieren zijn een paar mogelijkheden die in korte tijd werden toegevoegd aan het The Sims imperium. Ondertussen was Maxis allang bezig met een écht vervolg op The Sims. Onder de simpele titel The Sims 2 bewees men maar eens dat The Sims nog lang niet saai was geworden. Een klein jaartje na de release van PC versie van The Sims 2 is het de beurt aan de consoles en de handhelds.

En ook de Nintendo DS mag meegenieten van het succes van The Sims. Helaas is deze game iets heel anders geworden dan de meeste mensen verwachtten. The Sims 2 is op de Nintendo DS meer een adventure dan een simulator. Het enige dat nog intact is, is het thema. Alle poppetjes zijn nog steeds de klassieke sims, je betaalt nog steeds met simdollars, de sims brabbelen even maf, je opdrachten slaan nergens op en het sfeertje past bij de The Sims stijl. Jonge architecten hoeven deze The Sims niet in huis te halen, want bouwen doe je niet in dit spel. Je kan hooguit wat meubeltjes verplaatsen. Het verschil is dat deze game een verhaal heeft. Je zelfgemaakte personage strandt in een stadje middenin de woestijn. Groot is de stad trouwens niet; een gemeentehuis, een gevangenis, een hotel, een winkel, een bar en een vaag hutje zijn de enige gebouwen in de wijde omgeving. Omdat je auto kapot is kom je daar voorlopig niet weg. Een oud mannetje vertelt je dat je wel kan overnachten in het hotel van de stad. Al gauw blijkt dat de eigenaar van het hotel met de noorderzon vertrokken is en dat jij de gelukkige (?) opvolger bent. Door opdrachten te vervullen en kamers te verhuren verdien je geld voor meer kamers en andere faciliteiten. Het grappige is dat hierbij het spel gebruik maakt van de ingebouwde klok van de Nintendo DS. ’s Avonds wordt het in het spel donker en als een gast zegt dat hij tot zaterdag blijft dan gaat hij ook echt weg op de eerstvolgende zaterdag. Maar gasten verzorgen is niet je enige opdracht. Al gauw merk je dat de stad eens in de zoveel tijd overspoeld wordt met aliens die je met een waterpistool moet verjagen. Op een gegeven moment trekt een maffioso in bij je hotel en jij wordt, of je het nou wilt of niet, zijn hulpje. Heb jij het lef om een koeienkop bij de burgermeester af te leveren? Je kan onder andere extra geld verdienen door gevonden voorwerpen te verkopen, gevonden alienmummies te ontdoen van organen (in een speciaal laboratorium), zelfgemaakte schilderijen te koop aan te bieden en zelfs door geld te drukken. Bij dat laatste moet je trouwens oppassen dat je niet gepakt wordt door de politie, want anders kost het je juist geld. Er zijn genoeg mogelijkheden en door de real-time clock ben je wel even bezig.

Om bij de consoleversies van The Sims 2 aan te sluiten is ook de Nintendo DS equivalent in 3D uitgevoerd. Natuurlijk is het niet zo mooi als de grotere broers op de consoles, maar dat wil niet zeggen dat het er lelijk uitziet. De omgevingen zien er mooi en gedetailleerd uit.

Objecten worden nauwelijks hergebruikt en daardoor ziet elk plekje er weer anders uit. Inwoners van je stad zijn ook allen uniek. Er is maar één vies mannetje en maar één grote motorrijder. Het ziet er allemaal netjes verzorgd uit en het doet aan als een net geheel. Het geluid bestaat niet uit de aanstekelijke klassieke muziek uit de eerste The Sims, maar slecht of irritant zijn de deuntjes ook niet. Spannende of rustgevende muziekjes geven een extra sfeertje aan de plek waar je je bevindt.

Ondanks het feit dat je dit spel wel uit kan spelen, ben je wel een tijdje bezig. Een hotel draaiende houden, mensen tevreden maken, geld verdienen en je eigen leventje runnen is niet niks. Gecombineerd met een leuke, verslavende gameplay en goede graphics is dit best een aardige game. Er blijft alleen één dingetje knagen. Deze game is gewoon geen echte The Sims. Het heeft wel dezelfde stijl en sfeer, maar het is simpelweg geen simulator waarin je een gezinnetje bestuurt en een prachtig huis opbouwt. Jammer, want zo wordt er misbruik gemaakt van de naam van The Sims. Desondanks een leuke game die je wel eventjes zoet weet te houden.