Heerlijk, zo vlak voor het slapen gaan jezelf in slaap laten zingen door een drietal loeiende sirenes van een ambulance, met op de achtergrond de ritmische rotorslagen van de traumahelikopter, terwijl het geheel wordt overstemd door het pijnlijke geschreeuw van een voormalig motorrijder wiens schedel een kleine 63 meter over het pas geasfalteerde wegdek is geschuurd alvorens zijn flink gehavende gelaat door toedoen van een in de weg staande lantarenpaal nog verder wordt verminkt en tot stilstand komt. Een klein kwartiertje na dit gruwelijke tafereel buigen mannen in witte pakken en met mondkapjes zich over deze zeer gecompliceerde puzzel. Het is dan ook geweldig om met gekromde tenen en een misselijkmakend gevoel van verliefdheid vlak voor de laatste hechting van deze miraculeuze operatie het land van Klaas Vaak binnen te treden. Men zegt wel eens dat de techniek voor niets staat. Dit geldt zeker ook voor de doktoren die wonderen verrichten op de operatietafel. En jij kunt binnenkort ook de scalpel ten handen nemen en mirakels verrichten met naald en draad in Trauma Center: Under the Knife. Een geslaagde bypass operatie of een verkeerd gestelpte slagaderlijke bloeding?
Stiles, Dr. Stiles
In Trauma Center: Under the Knife kruip jij, niet geheel verrassend, in de huid van een net beginnende dokter genaamd Stiles, Dr. Stiles. Een frisse jongeman met mooie lichtbruine haarlokken, een zelfverzekerde blik en een overlopend ego, welke na een aantal zeer complexe operaties wat wordt ingetoomd door je zeer appetijtelijk uitziende blonde assistente. Aan de hand van de ‘briefings’ van deze mooie dame krijg je al snel een aantal operaties voor je kiezen, die een stuk lastiger zijn op te lossen dan een bruistablet. Gelukkig hoef je niet eerst een medische encyclopedie door te spitten, maar wat parate Engelse kennis is toch wel vereist tijdens de zeer uitgebreide, maar broodnodige uitleg.
Klik om te vergroten
Snelheid, concentratie, discipline en samenwerking
Wat direct opvalt tijdens het spelen van Trauma Center is het gegeven dat er geen tijd is voor gelanterfanter. We kunnen zelfs wel stellen dat wij hier te maken hebben met het eerste, zij het wat verkapte, ‘realistische’ simulatiespel voor de Nintendo DS. De spanning en adrenaline die (waarschijnlijk) door een dokter heen gieren tijdens een zenuwslopende 6 uur durende operatie weet Atlus, het team achter Trauma Center, op een fantastische manier neer te zetten. Met het zweet in je trillende handen hanteer je de scalpel, terwijl je met een snelle schouderbeweging wat zweetpareltjes van je hoofd afveegt en met een schuin oog de angstig lage bloeddruk van de in kritieke toestand verkerende patiënt op het bovenste scherm in de gaten houdt. Er zijn maar weinig spellen die mij zo intens laten meegenieten en van meet af aan mijn 'spanningsmeter' direct weten vast te zetten. Wellicht komt dit door mijn bovenmatige interesse in het medische vak en het schitterende schouwspel in de o.k., waarbij snelheid, concentratie, discipline en samenwerking nauw op elkaar aansluiten, maar ook de simpele doch zeer indrukwekkende manier waarop Trauma Center zich weet te presenteren is indrukwekkend.
Ik had het zojuist al even aangekaart, maar in Trauma Center gaat het om een viertal belangrijke zaken, te weten; snelheid, concentratie, discipline en samenwerking. Zo zul je in fracties van seconden moet beslissen welk instrument je gebruikt om die lymfeklier te verwijderen, om vervolgens op gedisciplineerde wijze de wond vakkundig te dichten en te helen. Dit gepaard met een nauwe samenwerking tussen jezelf en je assistente die met nuttige tips en advies komt en de twee verschillende schermen van de Nintendo DS, welke beide nodig zijn voor de vitale informatie die je toegespeeld krijgt tijdens de zenuwslopende procedure.
Nu wij toch zijn aanbeland bij de schermen kan ik Atlus meteen roemen om de schitterende manier waarop ze de touch-screen van de Nintendo DS hebben weten te benutten. Waar ik bij veel spellen op de Nintendo DS een geforceerd en onnodig gebruik van deze functie tegenkom, is er bij Trauma Center totaal geen sprake van. Het voelt allemaal heel erg natuurgetrouw aan en werkt, op een enkele keer na, perfect. Ook draagt het gebruik van de stylus bij aan het gevoel van een echte operatie. Niets dan lof. Hier kunnen veel ontwikkelaars nog een voorbeeld aannemen.
Klik om te vergroten
Trail & Error
Jammer dat niet alles koek en ei is. Zo zul je vaker dan je lief is het zo gehekelde ‘trail and error’ tegenkomen. Het is bij sommige operaties erg lastig om in één oogopslag erachter te komen wat nu echt precies de bedoeling is, daarnaast is het uitvinden van de juiste procedure een ware origami puzzel. Hierdoor zul je stap voor stap elke handeling moeten overdenken en uitvoeren, om na een aantal mislukte operaties eindelijk de verlossende hechting te kunnen plaatsen met nog enkele tientallen secondes op de klok. Ook is het goed mikken, snijden, hechten of bloedingen stelpen soms nog lastiger dan het lijkt. Niet omdat het zo moeilijk is, maar omdat de touchscreen net even een millimeter meer naar links of rechts reageert en je op deze manier in een vitaal lichaamsdeel snijdt, iets wat er gelijk voor zorgt dat de patiënt kostbaar bloed verliest en de secondenmeter nog sneller naar beneden laat lopen.
Daarbij komt dat op een gegeven moment de gameplay in de herhaling valt. De operaties blijven hetzelfde, waarbij alleen de moeilijkheid en complexiteit tot in het frustrerende toe toenemen. Terwijl ook het geluid niet om over naar huis is te schrijven, gelukkig is dit te verwaarlozen en speelt het ontbreken hiervan, bedoeld of onbedoeld, op een bepaalde manier mee aan de sfeer die er in mijn optiek hangt in een operatiekamer.
Klik om te vergroten
Een verrassend leuk spel
Ondanks de oneffenheden die dit spel kent kunnen wij toch van een meer dan geslaagd spel spreken op de Nintendo DS. Net als in de hedendaagse maatschappij heeft Altus de oneffenheden als een echt doktor perfect weten te camoufleren. Waardoor de verrassend leuke, zeer spannende en intense manier van spelen de gewenste boventoon voert en dit zorgt vooral de eerste paar uurtjes voor een ware adrenalinekick met de nodige zweetdruppels. Dit samengenomen met de zeer goed uitgewerkte touchscreen mogelijkheden en het redelijke niveau van graphics -leuke Anime tekeningen en écht bloed- zorgen ervoor dat de onvolkomenheden naar het tweede plan zijn geschoven. Mensen die houden van een uniek en goed uitgewerkt spel en een voorliefde hebben voor óf een grote interesse hebben in het medische vak kunnen zonder al te lang nadenken dit spel op de Europese release (28 april 2006) in huis halen. Een verrassend leuk spel!
Oordeel Trauma Center: Under the Knife (NDS)
- Graphics
80 - Gameplay 85
- Originality
- Sound
60 - Replay 65
- Eindcijfer 82
778 )
12-03-2006 19:50
.
