Als je het spel opstart kan je (zoals in meeste RPGs) een character samen stellen. Hiervoor krijg je 2 opties, of je stelt de character helemaal zelf samen of de game stelt je een paar vragen waardoor deze een character voor jou opstelt. In de game zijn meerdere clans van vampieren te vinden, zoals de Nosferatu en de Brujah. Elke clan heeft zijn eigen uiterlijk en eigenschappen. Zo zijn de Nosferatu lelijke gedrochten en leven dus in het duister, buiten gesloten van de gemeenschap. Brujah leven echter wel tussen de mensen en zijn zeer sterk, waardoor ze eerder hun vuisten laten spreken dan hun verstand. Aan jou dus de keuze welke clan het meeste bevalt.
Elke clan zorgt dus voor bepaalde vaardigheden, maar je kunt deze vaardigheden uitbreiden door ervaringspunten te verdienen in het spel. Deze punten krijg je door missies goed te volbrengen, waarna je ze kan gebruiken om bijvoorbeeld je character’s strength omhoog te gooien. Zo zijn er flink wat categorieën waarin je de ervaringspunten kan stoppen om zo je character te maken zoals jij het wilt. Wil je een character die erg goed is in het sluipen en bespieden, of wil je een character die brute kracht gebruikt om bij zijn doel te komen, het is allemaal mogelijk.
De krachten van de vampier heb je ook nodig om te overleven in de straten van LA. Zo ben je door een wild nachtje uit veranderd in een vampier en er word besloten door de Prince (de oppervampier) dat je mag blijven leven. Helaas ben je nogal een leek op het gebied van bloed zuigen en dergelijke dus legt een vampier je uit hoe de wereld van een vampier in elkaar zit. Dit is allemaal erg duidelijk gedaan, zodat zelfs mensen met geen kennis over vampieren het spel kunnen begrijpen. Na deze inleiding beland je in een appartement, waarna je in de ene situatie na de ander komt. Helaas is dit nogal lineair gedaan waardoor het meestal overduidelijk is wat je moet doen.
Gelukkig zijn de opdrachten die je moet doen om verder te komen erg verschillend en leuk om te doen. De ene keer moet je andere vampieren dood knallen terwijl je op het andere moment in een spookhuis rondloopt om een object te vinden. Dit zorgt voor flink wat afwisseling waardoor de game niet snel zal vervelen. Helaas zijn de meeste quests niet al te moeilijk, de tegenstand is namelijk niet al te slim. Zo kan je rustig weg rennen en ergens uitrusten om zo weer je levensbar weer vol te krijgen en dan weer verder te vechten. De gevechten zijn wel aardig te noemen, hoewel het op een gegeven moment niet meer boeiend is.
Je kunt de game uit twee camera punten spelen, namelijk vanuit de ogen van de speler of vanaf buiten af gezien. De eerste mode zal vooral gebruikt worden voor het vuren van geweren en de andere voor close combat. De camera zal ook automatisch overschakelen naar de tweede mode als je slaat. De verschillende modes zijn handig, want schieten vanuit de derde persoon is lastiger dan vanuit het eerste persoon perspectief, andersom geld natuurlijk hetzelfde voor close combat.
Wat mij vooral bevalt aan de game zijn de dialogen tussen de personages. Deze waren erg goed en diep uitgewerkt. Als je met een ander personage praat, zal je regelmatig op diegene kunnen reageren door een zin te kiezen die eronder komt te staan. Deze verschillen van aardige reacties tot sadistische reacties. Zo kan je een dialoog geheel naar jou wens laten lopen, of juist niet. Ook is het mogelijk je vampier krachten in te zetten in een dialoog, zo kan een vampier makkelijker mensen overtuigen dan normale mensen. Deze zinnen komen in een speciale kleur bij je keuzes te staan. Zo lokte ik hiermee een onschuldige burger een steeg in om zo mijn tanden in zijn nek te steken en mijn bloedpeil weer omhoog te laten gaan.
Het is trouwens belangrijk om je bloedpeil steeds aan te vullen, want deze heb je nodig om speciale krachten te gebruiken, zoals onzichtbaarheid. Het bloed haal je dus bijvoorbeeld uit mensen, maar het is tevens mogelijk om een bloedzakje uit je koelkast te halen. Pas echter op dat je niet in het openbaar iemand doodbijt of je krachten gebruikt. Zo bega je namelijk een Masquerade en na een aantal van dit soort “foutjes” is het game over. De vampieren moeten namelijk onbekend blijven om te overleven.
De game draait op de Source Engine van Half-Life 2, die de game mooie graphics schenkt. De sfeer van een gotische donkere stad wordt goed weergegeven en geeft je een gevoel dat je echt in de game zit, ook al lijkt het niet op een echte stad doordat elke gebied maar een paar straten bevat. Daarnaast bevat de game nogal wat foutjes. Zo zal je regelmatig last hebben van clipping en lag. Op een systeem met minimum configuratie is de game ook amper op te spelen, dus een pc met hoge systeemeisen is vereist. Dit verhelpt helaas niet dat de game chrasht op sommige momenten. Zo kon ik op het einde een quest niet voltooien, omdat de game op dat moment crahste. Naast dat heeft de game ook nog wat schoonheid foutjes wat eigenlijk wonderbaarlijk is. De game was namelijk allang af. Het enige wat de release verlengde was dat de game niet eerder dan Half-Life 2 mocht uitkomen vanwege de Source Engine. In de tussentijd hadden ze best wat fouten kunnen oplossen, in plaats van een week later een patch uitbrengen.
Wat bovenstaande een beetje goed maakt is het geluid. Het geluid is namelijk perfect uitgewerkt, in het spookhuis is het stil en hoor je kleine geluiden, terwijl in de club donkere beats uit de boxen knallen. Ook het geluid van de wapens en je krachten klinkt mooi en realistisch. Maar wat het perfect maakt zijn de stemmen van de personages. Deze lopen goed overheen met de dialogen en klinken geloofwaardig, net alsof je echt met diegene aan het praten bent.
Ook de replay waarde zit wel goed in deze game. Elke quest kan namelijk anders verlopen door dialogen en ook de actie kan anders verlopen. De ene keer doe je de missie misschien vol geweld, terwijl je de volgende keer probeert om het stilletjes op te lossen. Naast dat is de RPG gameplay die ervoor zorgt dat je de game later nog een keertje speelt, maar dan met een andere character uit een andere clan met verschillende eigenschappen.
Nu is de vraag alleen nog of de game het kopen waard is. Dan is het eigenlijk meer de vraag of je een liefhebber van vampieren bent, veel geeft om een diep verhaal met RPG elementen en foutjes voor lief neemt. Zo ja, dan is deze game echt iets voor jou. Als je echter een hekel hebt aan vampieren of een wat verouderde pc hebt kan je deze game beter links laten liggen. Ik ga in ieder geval even een dom hoertje een steeg inlokken om daarna al uit het bloed uit haar lijf te zuigen, hoewel zij dat meestal nooit zo erg lijkt te vinden.
Pluspunten:
- Donkere sfeer
- Goed uitgewerkte dialogen
- RPG gameplay
Minpunten:
- A.I. tegenstanders
- Hoge systeemeisen
- Soms eentonige battles
Oordeel Vampire: The Masquerade: Bloodlines (PC)
- Graphics
85 - Gameplay 70
- Originality
- Sound
95 - Replay 80
- Eindcijfer 79
7446 )
11-09-2011 06:09