Dat is het begin van Vampyr, een actie-RPG van studio DONTNOD Entertainment, beter bekend van Life is Strange. Life is Strange kwam drie jaar geleden uit op de PlayStation 3, PlayStation 4, Xbox 360, Xbox One en PC, eind vorig jaar op iOS, en binnenkort op Android. Bij Life is Strange lag de focus sterk op het verhaal en de keuzes die daarin gemaakt moesten worden. Dit is anders bij Vampyr. De verhaalkeuzes keren terug, maar er moet nu ook gevochten worden en het Londen van Vampyr is een open wereld die verkend moet worden.
Vers bloed
Het verhaal draait om Jonathan Reid, de net herrezen vampier die verschillende vragen heeft: Wat is hij nu precies? Wie heeft hem gemaakt? Wat heeft de pandemie veroorzaakt? Is er een medicijn tegen de pandemie? Tijdens de zoektocht naar de antwoorden op al deze vragen moet er veel gesproken worden met alle verschillende personages. Tijdens deze gesprekken zullen er keuzes gemaakt moeten worden en met de gevolgen ervan zul je moeten leren leven. Het verhaal van Vampyr is het beste aan het gehele spel. Het is goed geschreven en de dialogen en achtergronden met de verschillende karakters zijn interessant en geven motivatie om verder te spelen. Wat wel opvalt tijdens de gesprekken met de karakters is dat de lipsynchronisatie vaak totaal niet klopt. Dit is wel een gemis, want de voice acting met de Briste accenten is juist erg goed.
Bloed vergieten of niet?
Het Londen van Vampyr is opgedeeld in vier districten. In ieder district bevinden zich bewoners die jouw hulp goed kunnen gebruiken. Door met de bewoners te praten kan er meer informatie verkregen worden over hun motivaties om te blijven in deze helse stad. De bewoners hebben allemaal hun eigen problemen waar ze hulp bij kunnen gebruiken. Sommige personages zijn ziek en hebben een medicijn nodig, anderen zijn bepaalde spullen verloren of hebben iets nodig. Hier komt de dualiteit van Vampyr om de hoek kijken. Aan de ene kant kun je de bewoners netjes helpen en genezen van hun ziektes, maar aan de andere kant kan er ook voor gekozen worden om de bewoners leeg te zuigen. Dit levert extra vaardigheidspunten op die je goed kunt gebruiken. Zieke bewoners leveren minder vaardigheidspunten op. Dus als je van plan bent om hun bloed te drinken is het verstandig om de bewoners eerst te genezen. De keuze om de bewoners niet te genezen kan je duur komen te staan. Wacht te lang en het district raakt steeds meer en meer geïnfecteerd. Op een gegeven moment vluchten de bewoners en is de optie om Jonathan te voeden met hun bloed voor meer vaardigheidspunten niet meer mogelijk.
De vaardigheidspunten worden gebruikt om de vampierkrachten van Jonathan te versterken. Doordat Jonathan een vampier is beschikt hij over bovennatuurlijke manieren om aan te vallen. Zo kan hij het bloed van zijn vijanden laten koken of stopzetten, waardoor ze tijdelijk verlamd worden en makkelijker een pak slaag kunnen krijgen. Jonathan beschikt over een vampierenklauw en natuurlijk kan hij zijn vijanden bijten om zich te goed te doen aan hun bloed.
Het gevechtssysteem is vrij standaard voor een actie-RPG. Je hebt een levensbalk, een balk voor het uithoudingsvermogen van Jonathan en een bloedbalk. De bloedbalk wordt gebruikt voor de verschillende vampierkrachten en wordt aangevuld als Jonathan wat bloed opdrinkt van zijn vijanden. Verder zijn er allemaal verschillende wapens te vinden en te gebruiken, zodat je naar hartenlust kunt experimenteren om te zien wat er in jouw speelstijl past.
Bloederige gevechten
Het Londen van Vampyr zit vol met vijanden die Jonathan liever dood dan levend zien. Hier komt het realisme van het verhaal van Vampyr niet helemaal lekker uit de verf. Willekeurige vijanden zien van een afstand dat Jonathan een vampier is terwijl de bewoners van de verschillende wijken over het algemeen geen flauw idee hebben dat ze te maken hebben met een bloedzuiger (Dat terwijl het hoofd van Jonathan er niet helemaal gezond uitziet, maar blijkbaar is dat geen probleem). Er is geen snelle manier om door Londen te verplaatsen, dus alles moet te voet en dat levert onnodig veel gevechten op die weinig tot geen vaardigheidspunten opleveren. De baasgevechten daarentegen zijn goed uitgewerkt en haalden soms het bloed onder mijn nagels vandaan. De gewone vijanden zijn ook geen watjes en kunnen Jonathan met gemak in een paar klappen doden. Wees dus altijd op je hoede bij het verkennen van de straten van Londen!
Doodgebloed
Grafisch en technisch valt Vampyr soms een beetje door de mand. De sfeer en de omgevingen in Londen zijn echt fantastisch, ondersteund door een goede belichting en juiste melancholische muziek. Aan de andere kant zien sommige gezichten van karakters eruit alsof ze nog uit het begin van de PlayStation 3-periode afkomstig zijn. Dit is nogal hinderlijk als er veel gepraat moet worden met de personages. Technisch zit Vampyr ook net niet helemaal lekker in elkaar; de laadtijden op de PlayStation 4 zijn erg lang (soms wel 30+ seconden). Vampyr bevroor ook meerdere keren. Om dit op te lossen moest het spel ofwel opnieuw opgestart worden en soms na anderhalve minuut wachten kon er weer verder gespeeld worden. Dit kan natuurlijk verholpen worden met een paar updates, maar bederft het spelplezier wel een beetje.
Het bloederige einde
DONTNOD Entertainment heeft met Vampyr veel hooi op zijn vork genomen en is er deels in geslaagd om een goed spel af te leveren. De constante morele kwesties die Jonathan heeft zijn interessant, net zoals de diepgang van de achtergronden en de relaties tussen de bewoners. Helaas wordt deze fantastische verhaalvertelling soms tegengehouden door iets te overvloedige en soms frustrerende gevechten. Dit samen met de wisselende grafische en technische prestaties zorgt ervoor dat Vampyr de middelmaat niet kan ontstijgen.
Deze review is geschreven door Pascal Jongsma.
Oordeel Vampyr (PS4)
- Graphics
65 - Gameplay 60
- Originality
80 - Sound 75
- Replay 60
- Eindcijfer 68
3795 )
08-06-2018 16:53
22)
08-06-2018 17:23
.
