Wolfenstein 3D review GBA

Review Wolfenstein 3D (GBA)

Wolfenstein? Das toch heel oud?
Inderdaad, Wolfenstein 3D stamt uit het jaar 1992. Het was de 1e 3D shooter die op de markt verscheen en direct een regelrechte hit. Nu is hij dus ook op de GBA verschenen en lees hieronder de review.

Het verhaal
Het overbekende verhaal speelt zich af in de tweede wereldoorlog. Jij bent William J. "B.J" Blazkowicz, een geallieerde spionage-expert en je moet je een weg banen door kasteel wolfenstein, met als uiteindelijke doel te ontsnappen en de plannen voor een sterk leger bestaande uit ondoden te stelen. Niet echt een origineel verhaal, maar echt slecht is het nu ook weer niet.

Het spel zelf
Wolfenstein 3D is een 3D shooter. Het is een port van de originele pc game die in 1992 verscheen. Het is een van de 1e 3D shooters ooit gemaakt. Het spel is onderverdeeld in 6 missie's met in elke missie 10 levels. zo'n missie bestaat uit 8 gewone levels, 1 geheim level en 1 hoofdbaas. Sommige van die levels zijn vrij groot en zullen je lang bezig houden voor je ze hebt uitgespeeld. In bijna alle levels zul je ook sleutels moeten bemachtigen die soms moeilijk te vinden zijn. Als je een level hebt uitgespeeld kun je je spel saven. Hiervoor zijn 4 save slots voorzien. Het is precies hetzelfde als de oude PC game. Dit maakt het spel juist zo leuk en zeker voor de gamers die de oude pc versie nog hebben gespeeld in een ver verleden.
Spijtig genoeg bevat het spel maar 4 wapens waarmee je 5 verschillende vijanden zal moeten doden. Die vijanden zijn ondoden, honden, wachters, officiers en leden van de Schutzstaffel. Meer zou ook nog niet kunnen. Het kon in ieder geval nog niet gerealiseerd worden op de PC. Ik vind het zelf wel jammer dat er niet meer vijanden waren, dit had ID en Bam! best nog aan het spel toe kunnen voegen als een soort extra maar aan de andere kant valt dan wel een deel weg in het spel. Hoe gek dat ook klinkt is het wel waar want met extra opties zou het spel zijn nostalgische en klassieke waarde verliezen die het nu wel optimaal heeft.
In Wolfenstein 3D zitten schatten die je moet verzamelen en die je punten geven. Als je 40.000 punten hebt verzameld krijg je een extra leven. In het spel zitten ook vele geheime kamers en gangen waar je schatten, ammo en nieuwe wapens kan vinden. De geheime kamers zijn overigens vrij makkelijk te vinden. Meestal zijn het vlaggen, posters van Hitler of andere dingen die met het oude Nazi Duitsland te maken hebben. Op deze vlaggen moet je dan klikken met B waardoor er, soms wel en soms niet, een deur verschijnt.
Het spel is vrij moeilijk. Voor een paar levels zul je dus cheats moeten gebruiken. Er zijn ook 4 moeilijkheidsgraden en die verhogen dan ook weer de replay waarde. Je kunt namelijk het spel eerst in easy uitspelen en zo steeds verder de moeilijkheidsgraad opbouwen totdat je een volleerd Wolfenstein 3D speler bent. Wat wel jammer is, is dat het spel op den duur begint te vervelen omdat er weinig variatie in het spel zit. Het is aardig eentonig en dat is best jammer. Daarom is het zo erg dat er geen multiplayer in het spel zit.

Graphics
De graphics zijn vrij goed. Het spel speelt sneller dan andere 3D shooters die ik heb gespeeld. Dit merkte ik meteen op. De graphics zijn ongeveer hetzelfde als op de PC en ook zijn ze goed vergelijkbaar met de andere 3D shooters die zijn verschenen op de GBA.
De textures in het spel zijn identiek aan de PC. Dit betekend dus ook dat je de ouderwetse Duitse Nazi vlaggen hebt inclusief hakenkruizen. Ook zie je een overvloed aan Hitler Posters. Dit is iets waar Bam! jammergenoeg niet onderuit kon omdat zij anders het spel totaal anders moesten maken (inclusief verhaal). Aan de andere kant zijn deze graphics juist weer zo leuk omdat de klassieke feel totaal terug komt.
De vijanden zijn vrij goed gemaakt en zien er redelijk tot goed uit. Het is niet zoals bij Doom dat je vaak op een paar pixels aan het mikken bent. Bam! heeft dit verholpen door de draw distance te verkleinen.
Veel meer heb ik niet over de graphics te zeggen als dat ze aardig gelukt zijn.

Geluid
Erg veel geluid was er niet in de game. Achtergrond muziek was er geen zelfs. Dit vind ik wel een tegenvaller in het spel. De geluidseffecten daarentegen zijn helemaal top. De vijanden schreeuwen alles bij elkaar als je ze raakt. Je hoort kreten van "AAAAAH" tot "Mein Leben!". Ook het geluid van het geweer is goed. Je hoort het verschil tussen een machine geweer en een normale handgun erg goed.

Conclusie
Wolfenstein 3D is een leuk spelen vooral groot spel. Het doet je terug denken aan die goeie oude tijd en zelfs al is er geen multiplayer en zijn de graphics niet al te optimaal, het spel blijft van nostalgische waarde voor een heleboel gamers die vroeger wolfenstein 3D hebben gespeeld. Dit is typisch een spel dat je koopt voor veelal de sublieme gameplay. Daar is totaal niets aan op te merken. De besturing zal je natuurlijk aan moeten wennen en er zitten wat schoonheidsfoutjes in het spel maar daar speel je snel overheen uiteindelijk.