WWE Wrestlemania XIX review NGC

Review WWE Wrestlemania XIX (NGC)

Wat is Wrestlemania?

Elke sport heeft wel een standaard toernooi of evenement waar alleen de beste het tegen elkaar opnemen. Bij de NFL is dat de Superbowl, bij voetbal is dat het toernooi om de World Cup en bij het Pro-Wrestling is dat Wrestlemania. In dit evenement zullen de groostet sterren van de WWE het tegen elkaar opnemen en vele legendarische gevechten zijn er al geweest. Als klein jongetje waren de helden van de WWE (die toen nog WWF heette) Hulk Hogan, ''The Macho Man'' Randy Savage en The Ultimate Warrior. Elke echte worstelfan herinnert zich nog wel de legendarische Hulk Hogan vs. The Ultimate Warrior match, een gevecht tussen de twee populairste worstelaars van die tijd voor de titel die iedereen wil hebben; De World Wrestling Federation World Heavyweight Title. Ik zal niet te lang doorgaan over Wrestlemania zelf, want alles wat je eigelijk hoeft te weten is dat de 19de editie dit jaar werd gehouden en dat Jukes! Interactive en THQ dit evenement zoals elk jaar hebben omgezet in een videogame met blitse boxart, exclusief voor de GameCube.

Ach jeetje, na jarenlang zoeken vond Johnny eindelijk zijn papa terug...

Een game voor gamers, gedeeltelijk door gamers!

Wrestlemania X8 was, om het zacht uit te drukken, geen game waar fans van de WWE happy mee waren. De game was saai en miste het spektakel van de TV-shows. Aangezien fans nogal verschillen van mening over wat een echte WWE-game nou moet hebben, zette publisher THQ een enquete op hun site neer. Hier kon je kiezen uit bepaalde dingen die jijzelf het belangrijkste vind in een WWE-game. Na de enquete kondigde THQ de game aan in een persbericht en liet daarbij weten dat ze vooral de sensatie van de WWE gingen uitwerken in WWE Wrestlemana XIX (19). Natuurlijk, wij als fijnproevers willen allemaal blitse graphics en superieure gameplay in een game, maar iedereen weet ondertussen al dat als THQ de zoveelste WWE-game aankondigt, je niet hoeft te rekenen op een game die andere mensen dan fans van de WWE aanspreekt. Ben ik als gamende WWE-fan blij met deze game?

Oh Hell Yeah!

Als je de game opstart zal je heel snel flashbacks krijgen van vorig jaar. Het THQ logo, WWE logo, Jukes! logo, stom intro-filmpje en saai titelscherm, het is allemaal standaard in de game gepropt en je skipped erdoorheen alsof het niks boeit...sterker nog, het boeit ook niks, WWF-games zijn qua menu's e.d. altijd al ouderwets geweest. Eenmaal in het hoofdmenu kun je kiezen uit een vriendschappelijk potje ass-kicken (Exhibition), een toernooitje ass-kicken (King of the Ring), een lesje in ass-kicken (Tutorial), ass-kicken met een saai verhaaltje en nog saaiere opdrachtjes (Revenge) en natuurlijk heb je het options menu en de mogelijkheid om je eigen ass-kicker te bouwen (Create-a-Wrestler), waar ik later meer over zal vertellen. Tot slot is er nog een ''Superstar Profile'' mode waarin je informatie over alle worstelaars in de game kunt vinden. Leuk, maar stiekem ook wel heel erg cheesy opvullen van disc-space, want het is wel een beetje overbodig.

Deze move is netzo illegaal als het rippen van GameSpot screens...

Aangezien ik niet van plan was de game stap-voor-stap te gaan bekijken alsof ik 'em meteen ging reviewen liet ik de Tutorial maar achterwege en als ik eerlijk moet zijn is ook de Tutorial overbodig, want iemand die onderuit gaat tegen een Easy Computer tegenstander is (A.) een ongelovelijke sukkel of had (B.) zijn of haar controller niet ingeplugt.

Na de entrance-filmpjes (kom ik later op terug) waarin je de worstelaars de ring ziet betreden op hun eigen (copyrighted, trademark) wijze zul je meteen weten wat je moet doen. De controls zijn echt super en de knoppen die je nodig hebt liggen altijd onder je vingers. Geloof me, als mijn berenklauwen alle knopjes kunnen gebruiken zonder RSI-verschijnselen krijgen zijn de controls perfect. Of ik nu mijn petje af moet nemen voor Jukes! weet ik eerlijk gezegd niet, want met Wrestlemania X8 zaten de controls ook erg goed. Alhoewel de Cube-Controller niet super is bij beat 'em-ups, zijn worstelgames wel perfect speelbaar op de Cube en dit is natuurlijk mooi.

Maar de controls zijn niet de reden waarom Wrestlemania XIX een goede worstelgame is. Het ligt 'em allemaal in de prachtige waargemaakte belofte om de sensatie vast te leggen in de game zelf. Elke standaard move, van Body Slams tot Head-en Hammerlocks, ziet er echt geweldig uit op je TV-scherm. Bij sterkere moves is er het leuke replaytje waardoor je de klap nog een extra keer ziet van een ander soort camera-positie en dankzij dit foefje voel je zelf ook echt de moves die jouw character uitvoert. Bij de finishing move van een worstelaar zie je 4x een korte herhaling van die fatale move, elke keer gezien van een andere positie. Dankzij deze replays ziet een Stone Cold Stunner er ineens een stuk gewelddadiger uit en het is nu ook echt een must om je tegenstander af te maken met een finisher, aangezien het zo gewoon hoort naar mijn (en jouw als je de game speelt) gevoel!

Nieuwe leuke ditjes en datjes

De game speelt lekker en voelt nog lekkerder. Dit komt ook door kleine nieuwe dingetjes die je kunt doen. Aanvallen met een wapen als een stalen klapstoel is deze keer veel leuker aangezien bijna elk wapen (op de prullebak na) een zogenaamde ''Weapon Grapple Move'' heeft. Dit houd in dat je niet mept met je wapen, maar dat je een grapple uitvoert terwijl je het wapen in je handen heeft. Fans zullen kwijlend kijken naar een snoeiharde DDT op een stalen klapstoel (Nederlands sucks...Steel Chair klinkt stoerder) en zelfs sommige finishers (zoals Rob van Dam's ''Van Daminator'') kun je combineren met een wapen om extra schade toe te brengen op je tegenstander.

Na de reclame in Celebrity Deathmatch zullen de 2 eeuwige maagden proberen elkaar te verslaan; JP Balkenende en Gerrit Zalm...So stay tuned!

Natuurlijk zijn er buiten de ring 2 announcers-tables waar normaal gesproken de omroepers zitten die verslag doen van de wedstrijd in de ring. Deze 2 tafels zijn natuurlijk te breken, dus WWE-fan, denk eens aan Rob van Dam die iemand op zo'n tafel plaatst buiten de ring en dan vervolgens vanaf de Top-Rope (topje van de hoekpaal van de ring) een Five-Star Frog Splash uitvoert. Zo mooi als jij het nu voor je ogen ziet gebeuren, is het...gedeeltelijk in de game.

Wat nou ''gedeeltelijk''?

De animaties zijn bij de standaard moves erg mooi en realistisch, maar met tafels en andere breekbare objecten is er iets irritants. Als jij een move uitvoert door zo'n tafel heen gaan te je character automatisch tegen de vlakte op zijn buik. Zelfs als je character achteruit valt, beland hij uiteindelijk op zijn buik. Dan vraag je je af; ''hoe kan dat?'' en dan antwoord ik; ''dat kan niet''. Het is heel lastig uit te leggen wat ik precies bedoel en waarschijnlijk snappen jullie de bovenstaande 3 regels niet, laten we het er maar op houden dat sommige moves die normaal gesproken spectaculair horen te zijn, dat niet echt zijn door een schoonheidsfout in de animatie van die moves.

Ook zijn er wat kleine dingetjes, zoals een character die weer eens met zijn nek door de touwen heengaat enzo. Het zijn kleine standaard foutjes die constant vergeten worden bij WWE-games en waarvan je zegt ''damn, trek je voor zoiets punten af?''. Het is nu eenmaal zo dat ''de look'' het belangrijkste is in dit soort games. De spektaktel van TV moet vastgelegd worden in de game en als ik iemand op zijn kop mep met een dienblad, ziet het er nogal sucky uit als de helft van het dienblad in het hoofd van mijn slachtoffer verdwijnt omdat Jukes! de kleine dingetjes niet heeft bijgesteld voordat ze de game klaar vonden. Games met sporten die een lust voor het oog moeten zijn als thema hebben hier altijd wel last van, zie FIFA maar, zag ik daar niet Davids dwars door de scheidsrechter heenlopen in een cut-scene? Anywayz, mijn punt is nu wel duidelijk denk ik...

Soms is het lastig te geloven dat deze mannen hetero zijn...

Blood-Sport

Wat dan wel weer erg leuk is is dat er eindelijk weer eens bloed in een WWE-game zit en dan nog wel in de WWE-game voor de ''kiddy'' GameCube. De animaties van het bloeden zijn trouwens perfect. Als je iemand op een stoel DDT'ed zie je ook echt dat zijn hoofd begint te bloeden, precies op het moment als hij met zijn neus tegen de stoel ketst. Erg netjes gedaan. De bloederige gezichten zien erg realistisch uit en als iemand begint te bloeden dankzij een move zie je een korte, rode flits door het beeld. Je merkt amper dat die flits bestaat, maar het is net effectief genoeg om je echt te laten voelen dat je iemand hebt laten bloeden en ja, je voelt de impact van de move daardoor nog meer. Als het gaat om het gevoel dat een WWE-game moet hebben moet ik zeggen dat Jukes! een prachtige game heeft gemaakt.

Kartelrandjes

Het rotte is dan dat het gevoel goed is, maar dat deze keer het reversal-systeem heel vaag is. Het is een button-bash iets geworden met een klein beetje vereisde timing en voor Wrestlemania 20 heb ik meteen een tip voor THQ; geef Jukes! meer tijd! De game heeft allemaal gehaaste dingetjes die met wat meer tijd een stuk beter hadden geweest. Deze ''kartelrandjes'' aan het hele plaatje zijn ook te zien in de entrance-filmpjes, want de meeste characters zien er in deze filmpjes uit als een stel houten poppen uit een poppenkast. Kleine details, zoals een tattoo op The Rock's schouder, zijn ronduit lelijk te noemen, want het is meer een olievlek dan een tattoo.

Voor iedereen die wil weten hoe ik eruit zie halfnaakt; here I am.

Sucky Story

Elke worstel-en WWE-game heeft wel een soort van story-mode waarin je een doel hebt om te spelen. Jammer genoeg is deze mode in Wrestlemania XIX er een die ik niet kan uitstaan. In plaats van standaard worstelen krijg je opdrachten in bepaalde omgevingen. Zo moet je 6 opdrachten doen in een garage, waarvan er 1 is dat je constant autotjes mag gaan ontwijken. De camera moet je zelf besturen in deze missies en dit is serieus niet te doen. Het is dan ook oersaai en er zit stiekem nieteens een echte belonging vast aan deze Revenge mode. Het enige wat je krijgt voor urenlang saaie missies doen is een zielig excuus voor een verhaal...korte samenvatting;

Jij wordt als worstelaar ontslagen en uit het gebouw getyft door 2 bewakers. Vince McMahon, de directeur van de WWE, vond je blijkbaar niet zo aardig. Je sluit een deal met zijn dochter om bepaalde locaties te gaan terroriseren en elke locatie is van belang voor Vince McMahon. Hij heeft deze 4 locaties namelijk nodig voor het jaarlijkse Wrestlemania evenement. Als je de 4 locaties hebt veranderd in puinhopen mag je op Wrestlemania vechten tegen de houden van de WWE World Title...

Ik ken alle standjes uit de Kamasutra, maar deze? Al sla je me dood...

Ik heb serieus nog nooit zo'n niet-kloppend verhaal gehoort. Zelfs het verhaal van Super Monkey Ball 2 (Ei-Ei-Pooh! ofzo) is normaler. Zo klopt er bijvoorbeeld niks van dat je in die missies soms tegen 4 bewakers tegelijk vecht, terwijl je er door maar 2 uit het gebouw word gesmeten. En wat moet je in hemelsnaam met een haven, garage, bouwplaats en winkelcentrum als je in een sporthal een evenement gaat organiseren? Waarom zijn die locaties belangrijk voor Vince? En als de 4 locaties prak zijn mag je vechten op Wrestlemania...maar was je die show nou niet aan het verpesten door die locaties te slopen? Ik kan snappen dat Milan graag sex wilt met zijn invalide vriendinnetje Charlie en dat Robbert coke snuift terwijl 'ie net zijn nier verrot heeft gezopen is ook nog begrijpelijk, maar aan het verhaal in Wrestlemania XIX is echt geen cliffhanger te knopen.

Wrestlemania XIX...gewoon een goede game, of meer dan dat?

Je verdient met de Revenge mode geld en met dit geld kun je items kopen in de ShopZone. Al deze items kun je verwerken in je zelf-gemaakte worstelaars die je maakt in de Create-A-Wrestler (CAW) mode. De CAW lijkt op het eerste gezicht best saai, maar is heel erg uitgebreid en mensen die graag met eigen creaties spelen zullen zeker veel pret beleven aan de CAW in Wrestlemania XIX.

Grafisch gezien is de game matigjes. Het is niet lelijk, maar mooi is anders. Entrance-filmpjes zien er best slecht uit voor deze generatie games. Characters kun je goed uit elkaar houden, maar natuurlijk zijn de echte sterren zoals Triple H, Steve Austin en Bill Goldberg het meest gedetailleerd. Het publiek bestaat weer uit kijkdoos-style poppetjes, maar zijn we anders gewend? De graphics zijn niet geweldig, maar ze doen hun werk goed genoeg.

THQ en Jukes! Interactive hebben zeker vooruitgang geboekt dit jaar. Vorig jaar was de Sound slecht, entrance-themes waren bij 50% van alle characters verkeerd, want THQ kon de licenties niet op tijd krijgen. Dit jaar echter wel en de muziekjes passen goed in de game. Sound-effects, zoals het slaan met een wapen of het vallen op de grond is goed genoeg, alhoewel het niet bijzonder is.

Dit doe ik ook weleens nu ik geen internet heb; dansen in mijn slip voor 100.000 mensen...

De game is op gameplay gebied een stevige worstelgame die zeker niet onder doet voor concurrerende games als Def Jam Vendetta en de WWE-games op de PS2 en Xbox. Toch zijn er bepaalde dingen die me niet lekker liggen. Jukes! had met Wrestlemania X8 maar 1 ding wat ik goed vond en dat was het reversal-systeem. Waarom is dat systeem nu dan slechter dan voorheen? Ook de simpele opvulling van disc-space door het toevoegen van een Tutorial en Superstar Profiles vind ik niet kunnen. De Tutorial is niet nodig en leert je niks en ik ga er niet vanuit dat je de gewichten en lengtes van worstelaars gaat zitten na-checken als je deze game in je 'Cube hebt zitten. Het ergste vind ik de Revenge mode, want wat deze game echt ontbreekt is een Season of Career mode voor Single-player WWE-fans.

Maar uiteindelijk kom je dan toch terug op het geweldige gevoel en de prachtige animaties van de moves. Als ik hard had geweest had ik deze game een 6,0 gegeven en dat deed ik dan omdat Jukes! wel heel erg simpel en slordig een game in elkaar zet. Ik kan echter niet anders dan een 7,9 geven voor de eerste WWE-game in tijden die het spektakel en gevoel zo goed weet vast te leggen. Voor de fans zeker een must.