Met de kerst sta ik koud op omdat iemand de verwarming is vergeten aan te zetten, om vervolgens scherven van kerstballen op te ruimen die de kat zonodig van de kerstboom moest slopen.
Daarna doe ik boodschappen voor de avond, een zak chips en een fles cola, onder het "genot" van het lied "last christmas", een speciaal nummer aangezien het bij iedereen een simultane kreet van minachting kan veroorzaken. Na de depressieve blik van de cassiere die geforceerd op kerstmis werkt overwonnen te hebben ga ik door naar huis om mijn familie onder ogen te komen.
Van de chips en cola kan ik helaas niet genieten, want ik krijg de melding dat we tóch maar langs familie gaan. Na veel gedoe eindelijk met zijn allen in de auto te zitten valt het me op dat het nog kouder is dan toen ik op stond, en besef ik me dat ik het warmer had gehad als ik nooit was opgestaan. Die gedachte wordt al snel verstoord doordat mijn lieftallige moeder het een goed idee vond om de radio aan te zetten, maar niet zomaar radio, neee, Skyradio natuurlijk! the CHRISTMAS STATION
Het pijnigt me dat ik de tekst uit mijn hoofd ken, maar het zou niet zo heel erg geweest zijn als dat het enige was. Maar nee, mijn zusje, moeder, vader, én broer vinden het allemaal nodig om vals mee te zingen. Ik kom op het geweldige idee om mijn eigen muziek aan te zetten, als ik mijn metal hard genoeg aan zet dreunt het dit bittere kerst deuntje hopelijk wel uit mijn hoofd. Maar het moment dat ik mijn mp3 speler pak en eindelijk klaar ben het koptelefoon draadje te ontwarren besef ik me ineens dat ik het nooit heb opgeladen, wat betekent dat ik precies niks anders heb om naar te luisteren dan kerstmuziek.
Na een trip van anderhalf uur en eindelijk in Friesland aangekomen te zijn, de enige provincie waar de naam er van alleen al genoeg is om het koud te krijgen, worden we warm onthaald door al die familieleden die we hoopten nooit meer te spreken. De geforceerde gesprekken over hoe waardeloos het op school gaat, en of ik al een vriendin heb, zijn al genoeg voor creatieve zelfmoordfantasieën met de gourmetpan die voor mijn neus ligt en olie in mijn ogen spettert. Maar als dat al niet genoeg was, hebben we gelukkig het gierige en gulzige neefje wat de laatste mini-hamburger voor mijn neus weg pikt ondanks dat hij er al 3 heeft gehad.
Kerstcadeautjes van de aldi en lidl worden uitgewisseld, ik giet me vol met verschillende soorten wijn om de avond sneller te laten gaan, en ik sta de volgende ochtend met koppijn op. En, natuurlijk, ook met koude voeten. Kerst is voorbij, ik kan eindelijk genieten van figurines verzamelen in wind waker, ik pak mijn dekentje, ik pak mijn chips, ik pak mijn cola...
De dop is er af, ik neem een slokje en spuug het meteen weer uit. Alle prik is weg, en iemand in dit huis is hieraan schuldig.