3..2..1 *EXPLOSIE* Go! Go! Go !
Brokstukken en restanten van wat een fractie van een seconde geleden nog de muur naar de keuken was vliegen langs mij heen.
Mijn oren piepen, suizen en het fijn stof dat vrij kwam tijden de explosie vertroebelen mijn zicht, maar het doet me niks want ik heb dit al vele malen meegemaakt en er komen er nog vele malen meer.
Ik ben onze ogen...
Met grote eer bevind ik mij bij elk conflict vooraan in de linie en begeleid en behoed ik mijn team tijdens die eerste cruciale momenten waarop ons goed gecoördineerde plan van aanpak realiteit word.
Hoe sneller en duidelijker ik in het heetst van de strijd belangrijke informatie en posities van doelwitten kan doorgeven aan de rest van het team hoe sneller we kunnen schakelen door de verschillende fases van ons plan wat op haar beurt weer bepaald of we wel of niet winnen en wie overleeft of niet.
Ik ben ons schild...
Hoewel eigenlijk onnodig roep ik toch voor een laatste maal "Blijf achter me!"
En zo snel als ik kan maar volledig met verstand en mijn zintuigen op vol alert beweeg ik mij met 2 kameraden vlak achter mij naar binnen.
De toon word gezet wanneer we direct worden verwelkomt met een storm van kogels, vanachter het grote en zware schild aan mijn arm dat mits goed gepositioneerd zowel mij als diegene achter mij beschermt sla ik alles gade.
Het bijna ritmische geluid van de impact van de kogels ervaar ik tegenwoordig als een bijna meditatief iets,
Deze korte gedachtegang word bruut verstoord wanneer 2 kogels inslaan op het kogelvrije ruitje waar ik doorheen kijk, het belemmerd mijn zicht drastische en ik vraag me diep van binnen af hoeveel meer gerichte schoten hij er nog kan weerstaan.
De locaties van de vijanden die ik kon zien heb ik vrijwel direct doorgegeven, het prikkeldraad op de vloer ter bedoeling als valstrik beperkt mijn bewegings- vrijheid maar is nu niet meer van belang.
Ik activeer de flashbang die bevestigd is voorop mijn schild, de flits kwam duidelijk onverwachts en hoewel er meer word geschoten is het niet meer accuraat.
Nog een verrassing is een tweede kleine explosie van het projectiel dat direct bij binnenkomst werd afgevuurd door mijn teamgenote 'ash'.
Het verstevigde raam aan de andere zijde van de kamer is hierdoor versplinterd, ik blijf staan als een rots terwijl ze achter me met automatische vuur en het herkenbare geluid van een shotgun de vijand op hun plaats proberen te houden.
Dit alles zodat de 2 mannen die met enter haken op het dak zijn gekomen en op dit moment hebben gewacht ondersteboven abseilend en met getrokken wapen de vijand van achter onverwachts kan neutraliseren.
Het plan werkt feilloos, 3 lichamen worden geteld en de overige 2 worden systematische gezocht en gevonden en maken geen schijn van kans.
Ik heet "Blitz", dit is wat ik doe, dit is mijn verhaal en er zijn er nog 19 meer zoals ik ieder met een eigen
specialiteit en doel om elke missie tot een goed einde te brengen of om mijn vijand ervan te weerhouden.
Graag ontmoet ik meer nieuwe collega's in de toekomst en hoop ik mijn carrière lang te kunnen voortzetten met behulp van een season pass op de playstation 4
#De game bied alle tools en een speelveld om samen met een team je vijand te slim af te zijn, tactieken en speel plannen zullen constant evolueren en veranderen aan de hand van andere operators/gadgets en aan de hand van met wie je speelt. (Mic is een must)
Heb je geen team/vrienden om me te spelen zul je veel van de charmes van het spel niet ervaren en de diepgang niet zien.
Het is een ''thinkings man'' shooter en geen respawn shooter oftewel dood is dood.
Er is op de console momenteel niks zoals dit en zal voor een zekere groep gamers een echte niche vervullen inclusief mijzelf.
Dit samen met destructieve elementen zorgen ervoor dat elke ronde anders voelt.
*tientallen uren in de beta en tientallen uren in de full game)
voeg me toe op psn: Squad-navigator
27 )
11-12-2015 11:27
3)
11-12-2015 12:47
Discriminatie 
