All for one, one for all
Een snelle blik door het keuzemenu leert me dat het meeste plezier van het spel te halen is door het doorlopen van de campagne of door mijn heil online te zoeken. Aangezien het voor mij onmogelijk was om de laatste optie uit te proberen, startte ik aan mijn eerste missie. Als kersverse piloot van Martinez Security word ik voorgesteld aan mijn kameraden onder de codenaam Antares.
Martinez Security is een private partij die overheden kunnen inschakelen ter bescherming van een land of een stad. Naast deze groep huurlingen zijn er nog diverse andere groepen, die niet altijd dezelfde opdrachtgever hebben als jij.. Tijdens een van de eerste missies wordt het direct menens, doordat een aantal straaljagers de stad Tokyo onder vuur nemen. De training wordt direct afgebroken en we krijgen de opdracht om de metropool te gaan redden. De stad zelf is voorzien van enkele kenmerkende gebouwen, waardoor echt het gevoel ontstaat dat je boven Tokyo rondvliegt. Helaas zijn deze dan weer zo opvallend neergezet dat de rest weinig bijzonder en onopvallend oogt.
Tijdens de missies wordt de speler bijgestaan door diverse kameraden, al kreeg ik nooit het gevoel dat ze actief deelnamen, behalve dat af en toe iets riepen in de trant van: 'Help, ik word onder vuur genomen' en 'Goed gedaan, Antares!' Het succes van een missie is dus geheel afhankelijk van jouw inbreng. Ergens voelt dat logisch, maar een beetje ondersteuning in de lucht was welkom geweest.
Op safe spelen
Ace Combat geeft de speler een echt arcade gevoel en probeert dat ook niet onder stoelen of banken te steken. De vliegtuigen laten zich zeer eenvoudig besturen en je hoeft nooit lang te zoeken naar wat actie. En voor je het weet, is de missie succesvol afgerond. Het spel voelt hierdoor vrij gemakkelijk aan, maar de eenvoudige besturing komt zeker van pas wanneer de speler een hogere moeilijkheidsgraad zal selecteren.
Door missies uit te spelen, kunnen nieuwe vliegtuigen en bijbehorende wapens worden vrijgespeeld. Ieder vliegtuig heeft daarbij zijn eigen sterke en zwakke punten. Zo is de één beter te hanteren bij gevechten in de lucht, terwijl de ander ook grondtroepen prima kan aanvallen. Bij het selecteren van een missie moet de speler erop bedacht zijn welk type straaljager hij zal inzetten of moet aanschaffen. Zoals politiek Den Haag ook weet, kost de aanschaf van een nieuwe straaljager veel geld, maar gelukkig verdien je vaak voldoende geld met het afronden van een missie, dat je altijd wel een geschikt type kan gaan uitzoeken bij de dealer.
De missies zelf zijn vrij gevarieerd en worden aan elkaar gebabbeld via een korte boodschap van je opdrachtgever. Zo wordt je ingehuurd om een VIP te redden, een vijandelijke aanval te voorkomen of een strategische locatie te veroveren. Wanneer missies succesvol afgerond zijn, kunnen ze altijd nogmaals gespeeld worden als Free Mission, waardoor extra geld binnen geharkt kan worden. Naast het herspelen van de missies is het ook mogelijk om je vaardigheden online en ad hoc, lokaal tegen een aantal vrienden gamen, te testen. Daar komt dit spel pas echt tot zijn recht, want waar de computergestuurde tegenstanders hun tactiek telkens weer herhalen, zal een tegenstander van vlees en bloed de speler echt uitdagen.
Gedegen en rijk aan actie
Het is jammer dat er tegenwoordig niet zoveel titels voor dit platform verschijnen, want hierdoor ligt menig PSP onnodig stof te happen. Deze Ace Combat: Joint Assault is één van de weinige straaljagergames in omloop, maar voelt desalniettemin solide aan. Ik kan dan ook aanbevelen om het spel eens een kans te geven. Doorloop vervolgens alle missies om diverse vliegtuigen vrij te spelen en maak daarna met wat vrienden het online luchtruim onveilig.
Oordeel Ace Combat: Joint Assault (PSP)
- Graphics
70 - Gameplay 75
- Originality
60 - Sound 60
- Replay 65
- Eindcijfer 68