Mysterieuze dood
In Black Mirror speel je met David Gordon, hij is geboren en getogen in India, maar heeft wortels in Schotland. Zijn vader heeft een groot landhuis in Schotse Hooglanden. Hoewel David zijn vader nooit echt gekend heeft, komt het hard aan als hij te horen krijgt dat zijn vader zelfmoord heeft gepleegd. Het regelen van zijn vaders nalatenschap gebruikt hij als excuus om meer te weten te komen over zijn vader en diens laatste weken.
Wanneer je door de butler naar het landhuis wordt gebracht lees je de brief van Davids moeder. Zij vertelt dat je vader geobsedeerd was door de familiegeschiedenis en een mysterieuze familievloek die al decennialang de familie achtervolgt. Zij sluit niet uit dat deze vloek hem tot waanzin heeft gedreven. Eenmaal gearriveerd wordt direct duidelijk dat er iets niet klopt. Het sfeertje in het landhuis is grimmig en kil. Alles in het huis piept of kraakt waardoor je je constant bekeken voelt. Een warm onthaal zit er dus niet, want niemand lijkt echt blij met jouw komst. Vanaf het begin is de toon gezet en is duidelijk dat iedereen wel iets te verbergen heeft.
David Gordon Holmes
Als speler is het jouw doel om het mysterie rondom de dood van Davids vader te onderzoeken. Dit doe je door in gesprek te gaan met familieleden en het personeel. Omdat David zijn vader nooit gekend heeft kom je gaandeweg steeds meer over hem te weten. Op basis van de informatie uit gesprekken, documenten en vrij simpele puzzels kom je steeds dichterbij de waarheid. Wanneer je in gesprek treedt met personages krijg je vaak een handjevol dialoogopties. Ongeacht voor welke dialoogoptie je kiest is het effect op het verhaal is nihil. Vaak is het zelfs mogelijk om alle dialoogopties af te gaan waardoor het maken van een weloverwogen keuze niet nodig is.
Jammer, want het verhaal is interessant maar weet hierdoor je aandacht maar moeilijk vast te houden. Het verhaal introduceert genoeg interessante personages, kent onverwachte plottwisten en wtf-momenten maar de afwerking en de technische kant doen de game de das om. Om te beginnen is de mimiek van personages onbewogen. Zelfs bij de meest ingrijpende scenes is geen vleugje emotie te bekennen. Aan de andere kant is de voice-acting wel vermakelijk om naar te luisteren, tenzij je het Schotse accent niet kan uitstaan. Ook hiervan valt een groot gedeelte in het water door slechte synchronisatie en textures die niet (goed) worden ingeladen. Zo zweeft er bloed gedurende een aantal cutscènes over het lichaam en verdwijnt er meubilair. Deze kleine details eisen hierdoor in veel cutscènes zelfs een hoofdrol op.
Verre van foutloos
Dat de game technisch niet om over naar huis te schrijven is, blijkt ook al snel genoeg wanneer je voor het eerst zelf het landhuis mag verkennen. Zelfs in deze simpele point-and-click game neemt de framerate een flinke duikvlucht. Het vinden van de juiste aanwijzingen wordt nog verder vermoeilijkt door de besturing en de interactie met de spelwereld. Het landhuis is namelijk voorzien van enkele onzichtbare muren waardoor je vaak vast komt te zitten tussen bepaalde objecten.
Wanneer je eindelijk een aanwijzing hebt gevonden, dan is het nog zaak om de juiste camerahoek te vinden om daadwerkelijk iets te kunnen onderzoeken. De camera is hierbij het grootste hekelpunt; deze verandert soms van hoek waardoor het zomaar kan zijn dat je de verkeerde deur pakt of tegen bepaalde voorwerpen aanloopt. Niet alleen ziet dit er enorm klungelig uit, het kost ook tijd en haalt je uit het verhaal. Daarbij kost het doorkruizen van het landhuis je makkelijk enkele minuten speeltijd doordat achter iedere deur meer dan tien seconde laadtijd zit.
Te hoog uurtarief
Black Mirror telt welgeteld vijf hoofdstukken en evenveel uren aan gameplay. Dit hadden er zelfs minder kunnen zijn wanneer alles naar behoren werkte. De game biedt een prima verhaal, bijzondere setting en interessante personages, maar schiet op technisch gebied ruimschoots te kort. De framerate neemt regelmatig een duikvlucht, de besturing is klungelig, textures laden niet en om het geheel af te maken zijn er onzichtbare muren en frustrerend lange laadtijden. Het moge duidelijk zijn dat deze reboot moest lijden aan een laag ontwikkelingsbudget en dat is op zijn minst zonde te noemen. Met een prijskaartje van meer dan dertig euro kent de game een hoog uurtarief. Mocht je toch deze reboot willen proberen, dan raad ik aan om nog even te wachten.
Deze review is geschreven door Daniël.
Oordeel Black Mirror (PS4)
- Graphics 60
- Gameplay 40
- Originality 60
- Sound 65
- Replay 50
- Eindcijfer 50