Het verhaal van deze game gaat als volgt. Coco krijgt een brief van iemand die de Viscount heet. Daarin staat dat ze uitgenodigd is om deel te nemen aan de World Cannonball Race en de winnaar krijgt 100.000.000 dollar. Onwetend dat het een valstrik is, gaan de Bandicoots er op af, want nodig je er eentje uit, dan komen ze allemaal. Wat was de reden dat Viscount deze brief stuurde? Hij was, tijdens de bouw van een vakantieoord (erg willekeurig allemaal), op een schatkaart gestuit en zag dat de schat een Power Crystal was. Met deze kristal kon je een wens doen die vervuld zou worden. Zelf was hij al gaan zoeken, zonder succes. Daarom besloot hij 's werelds slimste en sterkste personages bij elkaar te roepen om het klusje voor hem te klaren. Neo Cortex is ook op de hoogte van het kristal en wilt deze ook hebben. Verwacht ook heuse plotwendingen in het verhaal. Het verhaal wordt op een leuke manier in beeld gebracht. Op een cartoony manier, waar ook de rest van het spel in gespeeld wordt. Je ziet telkens een plaatje in beeld met tekst op het touch-screen en als je klaar bent met lezen, schuift het plaatje zich naar je bovenste scherm, zodat je het volgende plaatje bekijken kan.
Het sleutelvoorwerpenvakje is een heel belangrijke plaats. Hier bevinden zich namelijk de sleutelvoorwerpen die je eventueel op een bord moet zoeken. Bij het ene bord moet je enkel naar het einde lopen en bij het andere bord moet je vier dingen zoeken, het zij stukjes van een Stone Tablet of van een landkaart. Die dingen liggen dus op of onder dat vakje. Ik zeg express onder, want je kan alle vakjes ook nog omdraaien, met een speciale spatel. Het spel kent nog veel meer items, zoals de scooter, waarmee je standaard zes plaatsen vooruit mag of het kompas, die iedereen een andere plaats geeft. Het Power Crystal keert ook terug en deze geeft je bijzonder krachten, ook tijdens te minigames. Natuurlijk is dit niet alles en zijn er nog veel meer. De strijdvakjes kennen ook een speciale rol in het spel, want je kan er minigames mee spelen. In totaal zijn er veertig niet zo spetterende minigames die veel te kort duren om leuk gevonden te worden. De spelletjes hebben zeker potentie, maar de keuze om het in een partyspel te stoppen, op deze manier, is slecht geweest. Natuurlijk, de minigames zijn leuk om te spelen, ware het niet dat alles met het touch-screen bedient moet worden, maar het is te kort. Ze hadden beter een nieuw platformavontuur kunnen maken, met deze minigames als tussendoortje, als afwisseling voor de gameplay. Je kan namelijk vliegen, racen, kaartspellen spelen en meer. Tijdens een minigame kun je je tegenstanders dwars zitten door (custom made) Motion Panels te versturen. Dit zijn berichtjes die je tijdens een wedstrijd kunt maken, waarna je ze verstuurt naar je vijanden om hen het zicht te blokken. Als je een spelbord hebt uitgespeeld, moet je tegen Viscount vechten, samen met de drie andere gamers.
Een partygame zou een partygame niet zijn zonder multiplayer. Nou vind ik het spel zo saai, dat ik die niet eens uit wilde proberen. De minigames zijn wel leuk, maar duren zogezegd te kort om leuk gevonden te worden. Het zet niet aan tot doorspelen en zelfs met je vrienden is het niet leuk. De Download Play functie van de DS wordt ook gebruikt en stelt ons in staat om vijf minigames te spelen. Ook dit is niet interessant. De graphics van het spel zien er tof uit. De sounds vallen dan wel weer tegen, net als de gameplay. Dit is echt een gemiste kans van Sierra. Zonde, want het had zo leuk kunnen zijn. Wat me ook opviel, was dat er iets vreemds met deze game aan de hand was, nadat ik hem een keertje had uitgezet, toen ik niet meer verder wilde spelen. Al mijn tegenstanders waren opeens hetzelfde als mijn poppetje en hadden geen namen meer. Erg vreemd dus, aangezien ik eerst nog tegen Coco, Pinstripe en Pura aan het spelen was…
Oordeel Crash Boom Bang (NDS)
- Graphics
70 - Gameplay
40 - Originality
- Sound
50 - Replay 40
- Eindcijfer 45
691 )
06-02-2007 23:49
