Final Fantasy VII lanceerde in 1997 en staat bekend als de grote doorbraak van de Final Fantasy reeks in Europa. Die game is ondertussen ruim elf jaar oud en het is dan ook niet vreemd dat de fans graag een remake van de game willen zien, alleen dan volledig weergegeven en vertaald naar de technieken van vandaag de dag. De hoop op de remake veerde even op toen Square-Enix speciaal voor de PS3 een techdemo had ontwikkeld, waarin we het introductiefilmpje van Final Fantasy VII terugzagen. Toch is van een remake nog steeds geen werkelijkheid geworden. Maar ik heb goede hoop dat deze remake in de toekomst toch echt zal gaan verschijnen, aangezien Square-Enix nu pas echt goed is begonnen met het ontwikkelen van games voor de PS3 en de 360. Vorig jaar brachten ze immers nog genoeg games uit voor de PS2.
Ondanks de roep om een remake, heeft de Japanse ontwikkelaar voor een andere tactiek gekozen. Het bedrijf wil ons deelgenoot maken van de verhalen die nog niet zijn verteld in Final Fantasy VII. Zo volgden er diverse spin-offs met, mijns inziens, wisselende kwaliteit. Zo werd in Japan de game Before Crisis voor de mobiele telefoon uitgebracht. Een prequel, die ons meer vertelt over de Turks, een groepering die werkt voor de Shinra Company. Daarnaast werd op de PS2 ook de game Dirge of Cerberus uitgebracht, die inzoomde op het reilen en zeilen van Vincent Valentine. Helaas was het niet echt een memorabele game. Dat was echter nog niet alles, want uiteraard is daar nog de film Advent Children, waarin we de gebeurtenissen in Midgar zien na Final Fantasy VII. Mijns inziens een hele spectaculaire film met prachtige CGI, maar die qua verhaal maar weinig toevoegt aan het verhaal dat we al kennen van het origineel. Maar voor een fan is het absoluut een must om gezien te hebben. Je zult echter wel kunnen begrijpen, dat ik gezien de wisselende kwaliteit niet al te enthousiast was over het idee van Square-Enix om tien jaar na het origineel nog een spinoff te lanceren. Ditmaal dan voor de PSP.
Crisis Core speelt zich af voor de gebeurtenissen in Final Fantasy VII en draait om Zack Fair. Een ambitieuze, gretige, doch soms wat overmoedige soldaat in dienst van de Shinra Company, die erop gebrand is om zo spoedig mogelijk SOLDIER 1st Class te worden. Zack wordt aan het begin van de game op pas gestuurd samen met zijn mentor Angeal om een vermiste soldaat genaamd Genesis op te sporen. En daar begint het avontuur van Zack. Verder laat ik het aan jullie over om te ontdekken wat er zoal zal gebeuren. Het verhaal alleen al is voor mij een reden om de game volledig door te spelen. Naast deze verhaallijn zijn er ook sidequests, die Zack kan volbrengen. Deze missies komen er veelal op neer dat je een monster of een bijzonder voorwerp dient op te sporen. Zelf was ik vrij snel uitgekeken op deze missies, omdat ze nogal eentonig zijn. Ik gebruikte ze dan ook meer om te levelen om zodoende weer verder te kunnen met het verhaal van de game. Naast het verkrijgen van extra experience points leveren deze missies geregeld sterkere wapens en handige voorwerpen op, die je lang niet allemaal bij de Shops kan kopen.
Als je ergens in de game en gevecht moet aangaan, dan schakelt de game over naar Combat Mode. Vervolgens kun je real-time knokken, wat een verschil is met het origineel, dat turn-based gevechten hanteerde. Doordat je continu kan blijven knokken totdat een van de partijen het loodje legt, kun je kiezen welke aanval je gaat gebruiken. Daarbij kun je kiezen uit fysieke aanvallen en aanvallen op basis van magie. Die magie komt voort uit Materia. Deze Materia kennen we natuurlijk ook uit Final Fantasy VII en ook hier kun je jezelf uitrusten met een aantal soorten Materia. Het spreekt voor zich dat de ene Materia beter werkt tegen bepaalde vijanden dan anderen. Zo werken ijsaanvallen uiteraard goed tegen vuurballen en vice versa.
Naast deze twee aanvallen kun je ook de aanvallen van de tegenstander ontwijken. Dit is echter nog niet alles. Ook draait er gedurende ieder gevecht een soort fruitautomaat (Digital Mind Wave alias DMW). Scoor je drie gelijke symbolen, dan volgt er een speciale aanval, een summon of gewoonweg een powerup voor het hoofdpersonage Zack. Daarnaast leveren bepaalde cijfercombinaties ook een leuke extra op. Zo staat de combinatie 777 gelijk aan een level up. Op zich is het hele idee van de DMW een leuke vinding van Square-Enix, maar de speler heeft er zelf totaal geen controle over, wanneer hij deze specials in kan zetten. Hierdoor kan het gebeuren, dat je tegen een baas geen enkele speciale aanval krijgt, waardoor je het moet zien te redden met de standaardaanvallen. In een andere situatie kan het echter zo zijn, dat een vijand die praktisch al verslagen is nog even een summon te verwerken krijgt, waar een normale fysieke aanval waarschijnlijk al voldoende was geweest om hem te verslaan.
Daarnaast moet ik zeggen dat de gameplay erg eentonig is. Tijdens een gevecht zit je eigenlijk continu op de X-knop te drukken. En dat is naar mijn idee gewoon erg zonde, want de rest van de game zit prima in elkaar. Zo staat het in schril contrast tot het niveau van de graphics en de sound. Deze zijn werkelijk subliem te noemen. De soundtrack bestaat deels uit nummers die je van het origineel zou kunnen kennen en deels uit nieuwe nummers, waarbij bijvoorbeeld Zack’s Theme je nog lang zal heugen. En dan heb ik het nog niet over de graphics gehad. Verbluffende CGI en fraaie ingame beelden worden uit het niets op het scherm van je PSP getoverd. Eigenlijk mogen we het stiekem ook wel verwachten van Square-Enix, want qua audiovisuele techniek behoort het bedrijf tot de top.
Een vraag die je nog kunt stellen is of je de game kunt aanraden aan mensen die Final Fantasy VII nooit gespeeld hebben. Ik meen van wel. De game staat op zich en kent zijn eigen verhaal, wat goed te volgen is. Al zullen kenners van het origineel wel meer uit de game kunnen halen door alle verwijzingen die in de game verwerkt zitten. Dit is natuurlijk gedaan om de fans, die op een remake van Final Fantasy VII zitten te wachten, een plezier te doen.
Al met al kan ik zeggen dat Crisis Core een goede game is geworden met een uitstekende presentatie in beeld en geluid. Het verhaal is de moeite waard maar met de gameplay kan bij tijd en wijle als saai ervaren worden. Tot slot kom ik nog even terug bij het idee van de Final Fantasy VII remake. Natuurlijk hoop ik er ook op, maar ik hoop dat Square-Enix er dan een uitgebreide remake van maakt, waarin ruimte is gemaakt voor de meeste van de spinoffs. Op de film na dan, want die kunnen we mooi na het uitspelen van de game bekijken. Met de opslagcapaciteit van Blu Ray moet dat kunnen, toch?
Oordeel Crisis Core: Final Fantasy VII (PSP)
- Graphics
95 - Gameplay
70 - Originality
- Sound 95
- Replay 80
- Eindcijfer 85
5808 )
23-02-2014 20:38