Voor de mensen die niet precies weten wat Dead or Alive Ultimate inhoudt: het betreft een remake van het tweede deel, en een voor nostalgische redenen ongewijzigde versie van het eerste deel. De game bestaat uit 2 DVD’s, maar wij zullen alleen de 2e bespreken, aangezien die het opgekrikte tweede deel bevat. De remake bevat opgepoetste graphics, online ondersteuning, enkele nieuwe gamemodi en een paar extra unlockables. Op alle vlakken heeft Tecmo succes geboekt, dat is in ieder geval te zeggen. Grafisch gezien is het moeilijk een gelijke te vinden in het hedendaagse spelaanbod en online knokken blijkt erg vermakelijk.
A long time ago...
De game kent enkele verschillende verhaallijnen, welke via de singleplayer campaign duidelijk moeten worden. Deze verhaallijnen worden ingeleid door een overigens erg sterk introfilmpje, maar vervolgens op een matige manier verteld door middel van korte filmpjes die je tussen gevechten te zien krijgt. Helaas zijn deze filmpjes zo kort en nietszeggend dat elke vorm van verhaal niet goed uit de verf komt. Daarnaast geeft het introfilmpje alleen de motieven en achtergrond van een 4-tal karakters aan, waardoor het verhaal achter de overige vechtersbazen nog onduidelijker worden. Wat characters betreft is de game overigens wat teleurstellend. Op een enkeling na is de line-up van Dead or Alive 2 Ultimate gelijk aan de serie characters die het origineel te bieden had. Spelers kunnen kiezen uit onder andere Kasumi, Tina, Bass en de stierlijk vervelende Zack. Als leuke extra voor degenen die ook in het bezit zijn van Dead or Alive 3 heeft Tecmo een geheim character aan de game geschonken. Speel de game met een bepaald personage uit, en je zal, wanneer er een savegame van Dead or Alive 3 op de harde schijf staat, ook de beschikking hebben over de dodelijke skills van Hitomi. Naast Hitomi zitten is het ook mogelijk om Tenchu, de befaamde eindbaas, en Bayman te unlocken.
De singleplayer kan tamelijk onderhoudend zijn, mits je een fan bent van beat ‘m ups en een doorzettingsvermogen hebt wat betreft unlockables. De game kent bijvoorbeeld in ieder geval meer dan 130 costumes (zoveel heb ik er unlocked) om vrij te spelen, maar daar is wel wat voor nodig, waarbij herhaling een terugkomend probleem is. Afhankelijk van de moeilijkheidsgraad speel je keer op keer weer een nieuw costuum vrij, waarbij voornamelijk aandacht wordt besteed aan de vrouwelijke characters. Vechters als Kasumi kennen bijvoorbeeld meer dan 20 verschillende outfits, waar Bass er niet meer dan 10 tot zijn beschikking heeft. Geen probleem voor de pixelrukkers onder ons, want hoewel de costumes in het niet vallen bij de outfits uit de Volleybal spin-off van de serie, bedekken de kledingstukken over het algemeen niet zo heel veel. Helaas zullen deze extra’s niet genoeg motivatie bieden voor de gemiddelde speler om keer op keer weer die Story mode te doorspelen, welke om eerlijk te zijn na een keer of 5 per character doorgespeeld te zijn, zijn bijzonderheid wel verliest.
Button Bashen
Zoals gezegd kent de game een matige verhaallijn, maar dat is dan ook niet hetgeen we van een fighter verwachten. Gelukkig maakt de game veel goed qua gameplay. Het spel speelt niet veel anders dan het derde deel, waar Xboxbezitters al eerder van hebben kunnen genieten. Combo’s zijn er in overvloed, en verschillen per character. Een echte vechtersbaas zal je pas worden, wanneer je de combo’s van jouw favoriete character onder de knie hebt, want hoewel je met button bashen vaak nog aardig ver komt, zal je het met blind rammen altijd afleggen tegen iemand die weet hoe de game werkt. Het uitvogelen van de speciale moves is geen probleem, aangezien alle bewegingen keurig op een rijtje zijn gezet welk op elk moment in de wedstrijd bekeken kunnen worden. De grootste uitdaging ligt in het onthouden en foutloos kunnen uitvoeren van de verschillende, soms gecompliceerde knoppencombinaties.
Wat modi betreft doet Dead or Alive: Ultimate niets bijzonders. Men kan zoals gezegd zich los laten gaan in de Story mode, maar ook kent het spel de gebruikelijke Time Attack, een Team Battle en een Survival modi. Hoewel de Time Attack en Team Battle niet echt een doel hebben, heeft de Survival mode een degelijke drijfveer. In deze mode is het de bedoeling bepaalde items, die tegenstanders nadat ze Knock-Out geslagen zijn achterlaten op te pakken en te verzamelen. Elk character heeft zijn eigen, persoonlijk item om achter te laten, en het is aan jou om ze allemaal te pakken te krijgen. Wanneer je alle items te pakken hebt wacht je een leuke verassing...
Helaas kunnen de verschillende modi de gemiddelde gamer niet lang onderhouden. De Story mode is herhalend en, als je er op een gegeven moment geforceerd nog een keer aan begint, gewoonweg saai. Op de Survival na hebben de andere speltypen al helemaal niets om de motivatie erin te houden, wat resulteert in een korte levensduur. Wat de houdbaarheid van de game bepaald is in feite de multiplayer. Afgezien van de online mogelijkheden kunnen spelers het zoals gewoonlijk tegen elkaar opnemen in bijna elke mode. Hoewel dit weinig tot niets nieuws te bieden heeft, is het wel als vanouds dikke pret om je vrienden keer op keer een pak slaag te geven.
Online knokken
Als jij er van overtuigd bent dat je onverslaanbaar bent, maar je hebt geen vrienden die de game diggen, dan biedt Dead or Alive: Ultimate een geweldige oplossing. Online biedt de game de gebruikelijke opties als Team Battle, Survival en Versus welke voor zich spreken, maar is er ook een Tournament mode, welke veruit de leukste is. Spelers vechten zich door een KO idee naar een uiteindelijk gevecht om de winst en de tweede plek. De winnaar wordt overspoeld met punten, welke meetellen in het rankingsysteem, en de grootste verliezers zullen zelfs punten verliezen. Ook vermakelijk is de Kumite mode, waarin spelers een oneindige zee van tegenstanders moeten bevechten. Elke keer dat er een speler verslagen wordt, blijft de winnaar staan om de volgende uitdager te bevechten. Deze uitdagers blijven de ring inspringen, wat op een gegeven moment op de zenuwen zal gaan werken. Men kan de Kumite mode het beste zien als een versus match na versus match na versus match, waar je alleen mee kan stoppen door te disconnecten.
Helaas, de online mode van Dead or Alive is niet perfect. Zo ben ik, wel afhankelijk van de host, meerdere malen een zeer vervelende lag tegengekomen, wat dodelijk is in een game die het moet hebben van de snelheid als Dead or Alive. Waar de game offline altijd met een soepele framerate loopt, komt het té vaak voor dat de game je online teleurstelt.
Graphics & Sound
Het zal je niet ontgaan zijn; Dead or Alive: Ultimate is mooi. Waar screensshots normaliter een beetje opgepoetst worden, zijn de beelden die je van Dead or Alive: Ultimate ziet allemaal onbewerkt, en alsnog zien ze er prachtig uit. De omgevingen waar de game je doorsleept hebben stuk voor stuk hun eigen feeling, en zijn allemaal op een interactieve manier te beïnvloeden. Zo kan je de tegenstander onder andere door het raam schoppen, van een trap af laten donderen en van een gebouw afwerken. De levels zijn stuk voor stuk bijzonder uitgebreid en soms voorzien van grappige extra’s. Zo speelt een level zich af achter een gigantische torenklok, welke gelijk staat aan de interne klok van je Xbox. Hoewel de graphics prachtig zijn, kunnen ze niet perfect genoemd worden. Wanneer bepaalde omgevingselementen in aanraking komen met de, overigens ook prachtig weergegeven, characters, wordt je soms negatief verrast met bepaalde effecten die niet realistisch zijn.
Wat geluid betreft is Dead or Alive eigenlijk vrij onopvallend. De game kent een, misschien om nostalgische redenen, gedateerde achtergrond tracklist, en de stemmen van de verschillende vechtersbazen gaan op een gegeven moment zeker tot irritatie leiden. De characters kennen een paar one-liners, welke ze aan het begin van een gevecht op je afvuren. Tecmo heeft in samenwerking met Aerosmith voor een soundtrack gezorgd, die mij persoonlijk niet kon bekoren. Misschien ligt dat aan het feit dat ik totaal niet houd van alles waar Aerosmith zich mee bemoeit, maar de muziek komt wat rustig op me over. Hoewel ik geen rock-fan ben, verwacht ik van een bikkelharde fighter als Dead or Alive: Ultimate iets anders dan de softe muziek die Aerosmith verzorgd heeft. Positief is dan wel weer dat het geluid in 5.1 je kamer zal vullen, waardoor je nog dichter op de gevechten zal zitten.
Conclusie
Fans van de Dead or Alive franchise zullen aan Dead or Alive: Ultimate een geweldige aankoop hebben. De game kent een over het algemeen goede online functie, een geoptimaliseerde versie van Dead or Alive 2, en als retro idee, een ongewijzigde versie van Dead or Alive 1. Voor andere gamers heeft Tecmo’s laatste knokpakket helaas net te weinig in huis. Hoewel de game grafisch tot de sterkste van deze generatie behoort, is de singleplayer aan de matige kant, en kent het spel een veel te korte levensduur wanneer je geen Live of vrienden hebt. Vraag jezelf voordat je de game aanschaft goed af of je enerzijds wel een fan van de franchise bent, en anderzijds of je wel genoeg recourses hebt om de volledige potentie uit het spel te halen wat houdbaarheid betreft.
Oordeel Dead or Alive Ultimate (Xbox)
- Graphics
95 - Gameplay 90
- Originality
- Sound
75 - Replay 80
- Eindcijfer 84
6.7