In Deception IV: Blood Ties neem je de rol op je van Laegrinna. Dit meisje is de dochter van Satan en heeft de taak om meerdere heiligen om zeep te helpen en artefacten te verzamelen, om zo haar vader weer tot leven te kunnen wekken. Ze wordt daarin bijgestaan door drie daemons ( zo schrijf je dat in het spel) genaamd Caelea, Veruza en Lilia. Deze drie demonen staan elk symbool voor een aparte categorie: uitgebreide vallen, sadistische vallen en vernederende vallen.
Want ja, daar draait Deception IV om; het plaatsen van vallen om onschuldige mensen om zeep te helpen. Gelukkig wordt dat niet zo gortdroog overgebracht als ik het nu beschrijf, want Deception IV heeft ondanks het grimmige onderwerp een stevige dosis humor die ervoor zorgt dat de gruwelijke martelwerktuigen die je gebruikt toch vermakelijk weten te blijven.
Eigenlijk is Deception IV een vrij rechttoe-rechtaan strategiespel. Tijdens het verhaal zul je een viertal gebieden bezoeken die elk hun eigen thema en vallen hebben. Aanvankelijk dacht ik dat het spel gericht was op de fans van films als Saw en vooral gruwelijk van toon was. Gelukkig bleek al snel dat vooral de sterke dialogen die door de personages geuit worden erg grappig overkomen. Daarbij is het wel belangrijk om de teksten goed te lezen, aangezien het spel geen Engelse soundtrack heeft. Het zorgt er op de een of andere manier ook voor dat de toon van het spel een uitstekende balans tussen de gruwelijke taferelen en humor weet te vinden. In welk ander spel kun je mensen een vaas op het hoofd laten vallen, nadat je ze met een hark in het gezicht tot stilstand hebt gebracht?
Grafisch moet je geen overweldigend mooie werelden verwachten. Het spel doet wat het moet doen en zorgt voor afwisselende vallen en mogelijkheden om je eigen verknipte martelkamers te maken. Natuurlijk word je vaak bij de hand genomen en zijn er bepaalde criteria waaraan je moet voldoen, maar voor mensen die hun creativiteit de vrije loop willen laten is vooral de Free Mode erg geschikt.
Het verhaal op zich heeft namelijk niet erg veel om het lijf en je zult na ongeveer tien uren de aftiteling voorbij zien komen. Maar dan begint de pret eigenlijk pas echt. In de Free Mode kun je namelijk naar hartenlust levels opnieuw proberen met een uitgebreide selectie aanvallen. Ook vallen die je in latere levels vrijspeelt kun je op die manier gebruiken, om zo volledig nieuwe combinaties en tactieken te verzinnen. Daarnaast zijn er ook 100 Challenge levels waarbij je aan specifieke eisen moet voldoen.
Al met al biedt Deception IV een hoop gameplay. Persoonlijk vond ik erg leuk om het spel in een paar korte sessies te spelen tussen alle andere games die ik momenteel speel. Het biedt een verfrissende afwisseling tegenover titels als InFamous, games die toch een beetje de normale paden bewandelen. Ik heb overigens niet de kans gehad om de Vita versie te proberen, maar als het spel daar net zo soepel draait qua framerate denk ik dat die versie misschien wel mijn voorkeur zou krijgen. Deception IV biedt namelijk een ideale set-up om af en toe een nieuw level te spelen, terwijl je in de trein naar huis of je werk zit. De humor en gruwelijke en sadistische gameplay wisten mij in ieder geval goed te vermaken.
Conclusie
Ondanks dat de PS3 met de intrede van zijn opvolger misschien al een beetje zijn beste tijd heeft gehad, komen er af en toe nieuwe titels uit die net even wat anders bieden. Deception IV is zo’n titel. Grafisch misschien niet overweldigend mooi, maar met gameplay en humor die ervoor zorgen dat het spel er, in ieder geval voor een tijdje, tussenuit springt als je kijkt naar andere titels. Dit spel is zeker het proberen waard, al is het maar omdat er simpelweg heel weinig games van deze aard verschijnen.
Deze review is geschreven door Gerard Olsder.
Oordeel Deception IV: Blood Ties (PS3)
- Graphics
70 - Gameplay 75
- Originality 80
- Sound 70
- Replay 70
- Eindcijfer 73
6069 )
05-04-2014 13:13
