Dragon Ball: Raging Blast 2 review Xbox360

Review Dragon Ball: Raging Blast 2 (Xbox360)

Dragonball Z Raging Blast 2 neemt je mee naar het Dragonball-universum. In mijn jonge jaren was ik rond het middaguur niet weg te slaan bij de televisie, uitkijkend naar een nieuwe aflevering uit deze animeserie. In de eeuwige strijd tussen goed en kwaad heeft held Goku in de aflevering van de dag er voor zijn ultieme aanval de Spirit Bomb gelost op Frieza, maar die lijkt het, tegen alle verwachtingen in, te hebben overleefd. Benieuwd hoe dit spannende avontuur zal aflopen zit ik klaar om te zien hoe de strijd der titanen zich verder gaat ontrafelen.

Schreeuw om vernieuwing
Meer dan tien jaar later stort ik mij opnieuw in deze titanenstrijd, alleen is de spanning dit keer totaal verdwenen. In vier eerdere titels (Dragonball Z Tenkaichi 1 tot 3, Raging Blast 1) heb ik hoogstpersoonlijk Frieza al flink wat keren de kont geschopt en ook de slechteriken uit de andere saga’s heb ik al eens eerder laten zien wie de baas is.

Spike, de ontwikkelaar van deze game, ziet dit echter niet in en gaan nagenoeg op dezelfde voet verder. Ook in dit deel mag je weer in de Galaxy Mode alle gevechten naspelen die in de DBZ-serie zijn langs gekomen. Er zit echter dit keer wel een kleine twist aan. Zo kies je nu niet de saga (zo heet een seizoen uit de serie) die je door wilt spelen, maar het karakter waarmee jij graag wilt vechten. Vervolgens speel je dan met dit karakter alle gevechten na die hij of zij ooit heeft gevochten en na een serie confrontaties krijg je een eindbaasgevecht. Rond je deze goed af, dan krijg je meestal een nieuw karakter of speel je andere bonussen vrij; denk hierbij aan extra aanvallen voor je personage, plaatjes van memorabele momenten uit de serie, of nieuwe kostuums. In gedachte houdend dat er negentig verschillende karakters zijn, weet je dat je wel even bezig bent.

Ook de World Tournament en Cell Games zijn weer partij. Beide fungeren als een soort toernooi waar de winnaar doorgaat en de verliezer uit het toernooi ligt. De singleplayer wordt verder nog verlengd door middel van de Battle Zone, waarin geldt dat hoe meer tegenstanders je verslaat, hoe meer zones je vrijspeelt. Je moet in elke zone minstens vier vechters verslaan voordat je een zone verder kunt komen. Naast de singleplayer kun je ook de strijd online aan gaan, zowel één tegen één als twee tegen twee. Hier kun je weer jouw vaardigheden testen in de Dragonball Z-community. Dit is erg leuk om te doen, maar biedt weinig nieuws ten opzichte van Raging Blast 1.

Tot in de puntjes
Waar de verschillende speelwerelden opnieuw nogal ongeïnspireerd aandoen en tachtig procent gerecycled is uit het origineel (waarbij de Hyperbolic Timechamber schittert door afwezigheid), zien alle negentig karakters er geweldig goed uit. Elk personage is werkelijk tot in de kleinste details nagemaakt. Van Goku en Gohan tot de minder bekenden als Broly en Burter, het lijkt net alsof je een tv-aflevering zit te spelen. Ook de verschillende aanvallen zoals de Kamehameha, Kaioken, Special Beam Cannon, Destructo-Disk en vele andere zien er precies zo uit als in de serie. Wel moet er bij gezegd worden dat veel van de aanvallen lichtjes opgepoetste versies zijn van die uit Raging Blast 1 en daar kom ik meteen bij een punt van kritiek.

Afgezien van de Galaxy Mode is er bar weinig veranderd ten opzichte van de voorganger, maar er zijn wel een paar zaken verbeterd. Zo zijn de laadtijden een stuk korter, draait de camera niet meer als een gek rond wanneer een tegenstander vlak boven je zit, zijn er twintig nieuwe karakters en hoef je, als je bewusteloos raakt, niet meer als een gek met het linkerpookje rond te draaien om weer op te kruipen. Maar de veranderingen zijn nihil; Spike heeft zich er te gemakkelijk van af gebracht door te weinig te kijken naar de vele kritiek op het origineel en dat is jammer.

Een goed voorbeeld hierbij is ook de besturing, die met name voor nieuwkomers nog steeds te gecompliceerd is. Er is wel een training mode, maar soms zijn de goedbedoelde aanwijzingen hier erg onduidelijk. Er wordt je voor elke stap iets in twee schermpjes uitgelegd, maar soms spreken die elkaar simpelweg tegen, wat de duidelijkheid niet bepaald ten goede komt. Verder wordt het verhaal nu helemaal niet meer verteld: als rookie moet je maar raden wie iedereen nu precies is. Waar Z-fans allemaal wel een favoriet personage hebben, zal het voor de beginner moeilijk zijn om zich aan iemand te hechten. Dat neemt niet weg dat als je het eenmaal goed kan, de gevechten wel heel tof zijn; de leercurve is alleen erg hoog.

Conclusie
Spike doet te weinig nieuws ten opzichte van de voorganger om een aankoop te rechtvaardigen. Voor nieuwkomers ligt de lat te hoog en Z-fanaten hebben zich al vermaakt met Raging Blast 1. Ben je echt een fan en wil je alles van Dragonball Z hebben, dan is Dragonball Z: Raging Blast 2 nog steeds een genot om te spelen. De serie schreeuwt echter om vernieuwing, met name op het gebied van de vertelwijze van het verhaal. Het zou heel gaaf geweest zijn als bijvoorbeeld de oude schrijvers speciaal voor een volgend deel samen zouden komen om nog eenmaal een nieuwe saga in de serie te schrijven, waarbij je nieuwe episodes vrij kunt spelen en vervolgens de gevechten kunt naspelen na afloop van de episode.
Het wordt tijd dat het DBZ-stokje wordt overgeheveld naar een studio die een frisse wind doet waaien in de serie, want anders zie ik te weinig toegevoegde waarde in een volgend deel.

De game is gereviewed door Yorn