Voorafgaand aan het verhaal is Goku Bulma tegengekomen, die hem van alles vertelt over de Dragon Balls. Bovendien wijst zij hem erop dat deze objecten bijzondere krachten met zich meebrengen. Goku is in deze game specifiek op zoek naar de Dragon Ball met de zes sterren, die een herinnering aan zijn opa is. Natuurlijk zijn Goku en Bulma niet de enigen die het geheim van de Dragon Balls kennen. Zo is ook het Red Ribbon Army op zoek naar de Dragon Balls, die zij willen benutten om de wereld te gaan overheersen. Dit leger bedient zich daarbij van diverse tactieken en is niet te beroerd ongure lui in te huren om Goku en de zijnen een kopje kleiner te maken. Uiteraard kun jij als speler hier een stokje voor steken.
Double Dragon Ball
De eerste keer dat ik deze animegame opstartte, werd ik toch weer verrast. Waar Naruto voornamelijk een avontuurlijke fighting game is en One Piece de speler urenlang RPG-vermaak biedt, is deze game ook weer een hele andere ervaring. Deze game is namelijk een ouderwetse brawler / beat’em all game in de stijl van Streets of Rage en Double Dragon. Dit door mij zeer geliefde genre wordt tegenwoordig niet of nauwelijks meer gemaakt. De reden is eigenlijk zeer eenvoudig. Games in deze stijl zijn in de meeste gevallen door de tijd achterhaald. In zekere zin kun je echter wel weer stellen, dat actiegames zoals God of War en Devil May Cry dat gat opgevuld hebben. Toch is de ervaring niet helemaal vergelijkbaar. Daarom moet ik ook bekennen dat ik zo nu en dan nog wel eens teruggrijp naar de glorie van toen.
De kennismaking met deze game is daarom zeer aangenaam verlopen. Als speler bestuur je Goku, die de gehele game slechts een beperkt aantal moves kent en die ook maar een gelimiteerde levensbalk heeft om het avontuur door te komen. Het uitspelen van levels, het verslaan van vijanden en het vinden van schatten leveren Goku echter geld op, waarmee je in de shop bijvoorbeeld je levensbalk kunt verlengen. Dit zul je ook zeker nodig hebben, want geregeld stuit je aan het eind van een level op een baas, waarbij je de extra healthbars goed kunt gebruiken. Daarnaast zul je de zwakke plek van deze baas moeten vinden en je tactiek daarop moeten afstemmen. Om je tactiek net dat extra zetje mee te geven, is het handig om te weten, dat Goku met iedere rake klap die hij uitdeelt, een tweede balk vult. Zodra deze balk vol is, heeft Goku de mogelijkheid de Kamehameha uit te voeren. Deze extra krachtige aanval doet de gezondheid van je tegenstander geen goed en is daardoor een fijn extraatje om achter de hand te hebben. Zoals eerder gezegd, vind je deze bazen pas aan het einde van de levels. Voordat je bij zo’n baas terechtkomt, zul je echter je handen vol hebben aan diverse vijanden. Denk hierbij aan Robots, Androids, beren en soldaten die allen werken of ingehuurd zijn door de Red Ribbon Army.
De Story Mode neemt je naar zes verschillende werelden, die tussendoor met wat tekst en commentaar aan elkaar gepraat worden. Elk van deze werelden bestaat ook weer uit een aantal levels, die doorlopen moeten worden. In elk van deze levels liggen acht schatten verborgen. Natuurlijk liggen deze schatten niet voor het oprapen en zul je levels soms meerdere malen moeten doorzoeken om alles te vinden. Al met al duurt de Story Mode niet heel erg lang. Zo zijn sommige levels binnen enkele minuten uit te spelen, wat mede voortkomt uit het feit dat de verhaalsmodus slechts één moeilijkheidsgraad kent. Toch denk ik dat je met het vinden van alle schatten en opkopen van alle voorwerpen in de shop meer dan genoeg redenen hebt om de game nog eens te herspelen.
Naast het doorlopen van deze Story Mode kun je er ook voor kiezen om een potje te knokken met één van de overige karakters in de game in een arena. Zelf ben ik hier niet al te veel aan toe gekomen, maar wanneer je een paar vrienden over de vloer hebt, is dit zeker goed voor wat extra vermaak. Toch raad ik je aan om eerst één of meerdere keren de Story Mode te doorlopen, zodat je diverse extra’s kunt vrijkopen in de shop, die te gebruiken zijn in de World Tour modus.
Dragon Ball = Toriyama
Bij Wii games heb ik soms het gevoel terug in de tijd te gaan. Zeker wanneer ik net een erg goede PS3 game achter mijn kiezen heb. Daarom was deze game voor mij een aangename verrassing. De cell-shaded graphics lijken van de hand van Toriyama zelf te komen, al heeft hij zeer waarschijnlijk slechts enige supervisie over dit project. Daarnaast is ook de soundtrack wel noemenswaardig. Voor deze game zijn de originele stemmen en muziek gebruikt. Zo kun je daarom ook de Japanse stemmen gebruiken in deze PAL versie. Zelf vind ik het dan altijd net wat aangenamer. Toen ik als klein jongetje naar de Duitse RTL keek, was ik altijd al ontdaan wanneer Hannibal uit The A-Team in het Duits begon te praten. Dit ‘jeugdtrauma’ is ook een reden voor mij om bij deze game resoluut voor de originele taal te kiezen.
Wikken en wegen
Na een aantal dagen in de weer geweest te zijn met deze game, kan ik wel stellen dat ik me met de game heb kunnen vermaken. De game ademt een heuse Dragon Ball sfeer omdat het trouw blijft aan de stijl van de originele serie en de support van de originele cast. Daarnaast is dit nu net een voorbeeld van een game in de trant van Double Dragon, die aantoont dat er nog best ruimte is voor het genre. De game kiest hierbij voor een gezonde mix van platform en knokken zonder dat er een onderdeel echt de overhand heeft, waardoor je al gauw het gevoel zou krijgen, dat de game in herhaling valt. Toch heb ik ook wel enige kritiek op de game. Zo vind ik de aankleding van het verhaal niet altijd even goed uitgewerkt. In de meeste gevallen worden de levels aaneengeregen door middel van tekst. Slechts sporadisch wordt het verhaal ondersteund door filmpjes, terwijl de Dragon Ball serie zich nu juist zo goed leent voor filmondersteuning. Mijns inziens is het verhaal dan net wat beter te volgen. Verder vind ik het jammer dat de game slechts één moeilijkheidsgraad kent, waardoor je zo door de meeste levels heen hobbelt. Desondanks denk ik dat de game zich wel leent voor een flink aantal uren speelplezier. Het zal je de nodige moeite gaan kosten om alle schatten te vinden en daarnaast dien je flink te sparen om de vetste extra’s aan te kopen. Daarnaast kun je ook nog eens losgaan met je vrienden in de World Tour mode, waarmee de game een nog langere levensduur verkrijgt. Al met al is deze game het beste aan te raden voor fans van oldskool brawlers en verstokte DBZ aanhangers.
Oordeel Dragon Ball: Revenge of King Piccolo (Wii)
- Graphics
70 - Gameplay 75
- Originality
65 - Sound 75
- Replay 80
- Eindcijfer 74
30 )
27-11-2009 16:07
2)
30-11-2009 21:22
