Dragon’s Dogma verscheen oorspronkelijk in 2012 voor de PS3 en 360 en kende destijds een vrij magere ontvangst. De game werd namelijk geplaagd door vreemde designkeuzes en een afschuwelijke framerate. Dat eerste is een jaar later grotendeels gefixt met de re-release van de game onder de naam Dragon’s Dogma: Dark Arisen, die nu wéér opnieuw is uitgebracht op de huidige generatie spelcomputers.
In de essentie is Dragon’s Dogma een typische actie RPG. Denk hierbij aan een simpele mix tussen Skyrim en The Witcher, maar dan van een Japanse ontwikkelaar. Het spel is namelijk ontwikkeld door CAPCOM en geregisseerd door de director achter de Devil May Cry-games. Je kunt dus een fantastisch actiespektakel verwachten met een combatsysteem waar je U tegen zegt.
Jij bent de Arisen
In Dragon’s Dogma kruip je in de huid van een zelfontworpen personage. Al snel word je aangevallen door een gigantische draak die je van je hart ontdoet en er mee vandoor gaat. Wat blijkt? Jij bent de Arisen; de enige persoon in het hele land die de draak kan doden. Een vrij standaard fantasy-verhaal dus, wat ook zeker niet het sterkste punt is van Dragon’s Dogma: Dark Arisen.
Uniek onderscheid
Waar de game zich onderscheidt van genre-genoten is de combat. Waar je normaal gesproken in games als Skyrim in de eerste paar uren je meest belangrijke vaardigheden al hebt verzameld, wordt je in Dragon’s Dogma heel erg aangemoedigd om na een tijdje van klasse te wisselen. Denk hierbij aan dingen als een Fighter of een Mage, maar later ook uitgebreidere klassen zoals Assassin of Mystic Knight. Elk van deze klassen brengt een eigen manier van spelen met zich mee, en wisselen wordt beloond. Zo groeit het ene personage sneller in Strength, terwijl een ander weer meer levenspunten krijgt wanneer hij of zij een level up gaat.
Je trouwe pion
Daarnaast introduceert de game het zogeheten Pawn-systeem. Je betreedt namelijk niet in je eentje de verre landen van Gransys, maar met een team van vier dappere strijders, waarvan je eentje zelf creëert. Deze Pawn kun je zelf vormen naar eigen smaak, van uiterlijk tot klasse tot de manier waarop hij of zij tegen je spreekt. De andere twee Pawns pluk je van het internet. Een functie waarvoor je trouwens geen PS+ of Xbox Live Gold voor nodig hebt, dus dat is mooi meegenomen.
Zorg er dus voor dat je Pawn zich goed gedraagt op het slagveld en kleed hem of haar leuk aan met een tof pakje of een gek hoedje. Zo springt jouw Pawn ertussenuit bij alle andere Pawns, zodat hij of zij extra vaak mee op avontuur genomen wordt door andere spelers. Op deze manier doet ‘ie meer ervaring op en ziet ‘ie meer van de wereld, waardoor je Pawn in jouw wereld bijvoorbeeld weer weet waar een bepaald stuk armor verborgen ligt of welke weg je langs moet lopen om bij je bestemming te komen.
Verwarring en frustratie
Echter is niet alles zo positief aan Dragon’s Dogma. Zo zul je regelmatig een quest krijgen waarbij je een personage moet zoeken die niet specifiek aangegeven staat op de kaart, en achteraf dan helemaal niet in dat gebied blijkt te zijn op het moment dat jij er aan het zoeken bent. Zelf zat ik op een gegeven moment vast op deze manier en heb ik op moeten zoeken waar het desbetreffende personage te vinden zou zijn. Wat blijkt; ik moest tien minuten naast de Inn gaan staan tot hij de stad binnen kwam wandelen, terwijl de uitleg van de queeste enkel aangeeft dat ik met verschillende mensen in de stad moet praten.
Daarnaast kent het spel een bijzondere fast-travel mechaniek. Tijdens het spelen verzamel je kristallen welke je zelf in de spelwereld rond kunt strooien. Echter heb je als speler slechts een beperkt aantal reiskristallen tot je beschikking, waardoor je ze het beste ver uit elkaar kunt plaatsen. Een erg tof systeem, wat ook de nodige gevaren met zich meebrengt. Het komt dus regelmatig voor dat je een half uur of langer aan het reizen bent naar je bestemming, waarna je doodgemept wordt door een grote groep bandieten en je weer van begin af aan kunt beginnen. Sla je voortgang dus zo vaak mogelijk op!
Dragon’s Souls
Naast de basisgame bevat Dragon’s Dogma: Dark Arisen ook alle DLC van de originele game. Hier valt ook Bitterblack Isle onder; een destijds nieuw gebied vol quests en vijanden die je niet in de hoofdverhaallijn tegen gaat komen. Het toffe aan Bitterblack Isle is vooral dat het heel erg aanvoelt alsof je een lang verloren Dark Souls-level aan het doorspelen bent. De vijanden zijn taai, de bazen uniek en het leveldesign voelt een stuk compacter aan dan dat van de rest van de game. Een erg toffe, en vooral erg uitdagende toevoeging dus.
Grafisch verouderd
Helaas is Dragon’s Dogma er grafisch niet echt op vooruit gegaan. De game heeft ontzettend veel last van pop-in, de bomen en bosjes bestaan uit 2D-sprites die meedraaien met de camera en de textures waren in 2012 al ontzettend verouderd en zijn in 2017 niks veranderd. Wel ziet het spel er met de nieuwe 1080p resolutie, of 1440p op de PS4 Pro, een stuk scherper uit dan op de vorige generatie consoles. Jammer is wel dat de game nog altijd slechts 30 frames per seconde draait. Helemaal met zulke graphics. Gelukkig houdt het spel te allen tijde deze framerate vast en zorgt het voor een veel fijnere spelervaring dan destijds op de PS3 en Xbox 360. De muziek in het spel bestaat uit typische bombastische fantasy-muziek wat tijdens het spelen lekker klinkt, maar tegelijkertijd eigenlijk geen enkel nummer heeft dat in je hoofd blijft hangen. Een pluspunt is wel dat alle gesproken zinnen ook echt over (Engelse) voice-acting beschikken, iets wat niet vaak voorkomt bij een Japanse RPG.
Veel content voor een klein prijsje
Dan rest de vraag of Dragon’s Dogma: Dark Arisen vijf jaar na dato nog steeds je geld waard is. Het antwoord op die vraag is een volmondig ja. Voor de budgetprijs van een kleine €25 krijg je een spel waar je in je eerste playthrough minstens dertig uur mee zoet bent, en die je minstens drie keer door moet spelen om alle trophies vrij te spelen. En dan heb je nog niet eens alle sidequests gedaan. Ook beschikt de game over een optionele hard-mode en een speedrun-mode, die de nodige uitdaging toevoegen aan het spel; mocht je daar naar op zoek zijn.
Conclusie
Dragon’s Dogma: Dark Arisen is een prima port die, op het ontbreken van een grafisch likje verf na, vijf jaar na dato zeker mee kan draaien met de RPG’s van de huidige consolegeneratie. De unieke kijk op het actie RPG-genre maakt het gebrek aan het hebben van een aangrijpend verhaal meer dan goed.
Deze review is geschreven door Gert Jan Naber.
Oordeel Dragon's Dogma: Dark Arisen (PS4)
- Graphics
60 - Gameplay
85 - Originality 80
- Sound 70
- Replay 85
- Eindcijfer 76
10
5963 
21)
15-10-2017 10:46
