UFC-kampioen veder- en lichtgewicht poseert niet alleen op de cover van de game, maar is ook prominent zichtbaar in de game. Zodra je het opstart is de eerste wedstrijd die je speelt er een tussen Conor McGregor en Tony Furguson. Een affiche waarvan iedereen op het puntje van zijn stoel zou gaan zitten en die direct de sfeer van UFC weet te zetten.
Voor de leeuwen
De wedstrijd is bedoeld om je kennis te laten maken met de uitgebreide mogelijkheden van de game. Zo worden er direct een aantal korte tutorials op je afgevuurd en knoppencombinaties geïntroduceerd. Binnen een mum van tijd wissel je met McGregor uppercuts af met roundhouse kicks, en merk je dat Furguson tamelijk zwakker wordt en zie je hoe het bloed en zweet van de lichamen afdruipt. Hoewel je je voornamelijk dient bezig te houden met wat zich binnen de octagon afspeelt is het moeilijk te negeren dat de toeschouwers en commentatoren bij iedere rake klap uit hun dak gaan.
Deze introductiewedstrijd is uiteraard een opwarming voor het echte werk, want de tutorials in deze game zijn nogal schaars. Zo nu en dan krijg je een korte tip, maar het blijft altijd bij de basiscombinaties. Niet heel opmerkelijk gezien een tutorial nooit alle vechtstijlen kan dekken, maar het maakt UFC wel tot een game die niet voor iedereen is weggelegd. Even snel een potje knokken zit er dan ook niet in. Wie UFC 3 onder de knie wilt krijgen zal er echt veel tijd en energie in moeten steken. Het enkel uit je hoofd leren van knoppencombinaties zal niet voldoende zijn. Wil je jezelf kronen tot UFC-kampioen, dan dien je meerdere disciplines onder de knie te krijgen en iedere tegenstander te analyseren.
Analyseren en anticiperen
UFC 3 is namelijk een stuk strategischer geworden. Je bepaalt zelf hoe je een tegenstander uitschakelt en hoeveel risico je neemt bij je aanvallen. Vuur je een paar rake salvo’s uit om vervolgens weer op adem te komen? Of wacht je liever af, laat je de tegenstander de eerste fout maken om vervolgens keihard te counteren? De game verlangt, ongeacht het niveau van de speler, dat je de tegenstander analyseert en anticipeert. Merk je dat je tegenstander verzuimt om je low kicks te blokken, dan is het wellicht verstandig om hier gebruik van te maken. Combineer dan een aantal rustige rustige klappen op het hoofd en bovenlichaam met een loeiharde low kick om je tegenstander langzaam maar zeker op de grond te krijgen. Het tempo van UFC 3 ligt bewust lager dan zijn voorganger. Iedere vechtpartij is een schaakspel geworden waarbij je met een voltreffer de wedstrijd kan bepalen.
Blijf op je benen staan
Krijg je je tegenstander onderuit, dan komt het aan op de ground game. Waar het staand vechten leuk en uitdagend is, komt het worstelen een stuk minder goed uit de verf. Zeg maar gerust ronduit teleurstellend. Bij de voorgaande delen was dit aspect van de game een groot probleem, en dit is nog steeds een grote puinhoop.
Zodra je de tegenstander naar de grond werkt - of andersom - verandert de vechtpartij in een minigame waarbij je met de rechterstick manoeuvreert en van positie kan veranderen. Wie op de grond spartelt als een vis zal binnen de kortste keren moeten aftikken. Uithoudingsvermogen speelt hierbij een enorm grote rol. Probeer je op de grond te snel en te veel, dan raak je al snel uitgeput en is het direct gedaan. Soms is het verstandiger om even te wachten, de tegenstander een zet te laten maken om vervolgens zelf in een betere positie te komen.
Vooral wanneer je een vechter hebt die geen sterke worstelaar is heb je het nakijken in UFC 3. Het gehele submission-systeem is tenenkrommend en wekt vaak de nodige frustratie op. Bij een submission is het namelijk de bedoeling om het rechterpookje in een van de vier richtingen te duwen. De tegenstander kan dit blokken door simpelweg dezelfde richting te kiezen. Weet je niet snel genoeg uit de houdgreep van je tegenstander te komen, dan is het gedaan. Zeker wanneer je staand de partij domineert en vervolgens door de tegenstander naar de grond wordt gewerkt is dat extra zuur. Ik heb mezelf meerdere malen op een diepe zucht betrapt zodra ik naar de grond werd gewerkt. Het aantal keren dat ik tijdens mijn carrière een submission-poging heb weten te pareren is dan ook op een hand te tellen. Het systeem is onhandig, onduidelijk en geen goede oplossing. EA heeft dan ook nog steeds geen juiste vertaalslag kunnen maken als het gaat om worstelen. Een gemiste kans die de algehele ervaring onderuit weet te halen.
Greatest of All Time
Uiteraard ontbreekt er geen carrière modus in UFC 3. Deze heet echter iets anders, namelijk GOAT mode Hierin is het de bedoeling dat je de Greatest of All Time wordt. De opzet hiervan is anders dan de voorgaande jaren. Je dient je zelf nog wel in de kijker te spelen en omhoog te vechten, maar er komt nu iets meer bij kijken dan dat. Zo bepaal je zelf hoe je de weken voorafgaand aan een gevecht spendeert en wat voor sportschool je gaat trainen. Dat laatste heeft voornamelijk effect op de vechtstijl die je wilt verbeteren. Is de tegenstander van je aankomende gevecht een worstelaar, dan loont het om een sportschool te kiezen die zich hierin heeft gespecialiseerd.
Iedere week krijg je 100 punten om te verdelen over diverse activiteiten. Een training kost je bijvoorbeeld 30 punten en heeft niet alleen invloed op je statistieken, maar ook op de conditie van je vechter. Het aanleren van nieuwe moves daarentegen kost ongeveer 50 punten en zal dus een relatief groot gedeelte van je week in beslag nemen.
Je hebt op die manier minder tijd om je volgende gevecht te promoten middels social media. Deze zogeheten fight hype neemt toe zodra je punten uitgeeft aan promotieactiviteiten, reclamespotjes of je bezighoudt met social media. Het is dan ook belangrijk om een goede balans te vinden tussen training en de bovengenoemde randzaken. Spendeer je amper tot geen tijd aan je fight hype, dan zal je weinig volgers hebben en zal je sneller uit beeld raken. Gaandeweg krijg je steeds meer mogelijkheden, kan je nieuwe moves aanleren of verschijnen op een persconferentie. Hoewel het klinkt alsof je druk bezig zal zijn met het managen van je carrière valt dit in werkelijkheid wel mee. Trainingen hoef je niet meer handmatig af te leggen waardoor de tijd tussen gevechten korter is dan voorheen. Binnen een zaterdagmiddag is het mogelijk om je helemaal op te werken tot UFC-kampioen, waarna je het beste van de game wel gezien hebt.
UFC Ultimate (Loot) Team
EA zou EA niet zijn als het welbekende verdienmodel niet zou worden toegevoegd aan een game als UFC 3. In Ultimate Team staat het samenstellen van een dream team centraal. Je bent het grootste deel van je tijd kwijt aan het verzamelen van kaarten en deze aan je vechters koppelen. Het openen van pakjes met nieuwe kaarten is de voornaamste manier om een beter team te kunnen samenstellen. Uiteraard heb je ook de mogelijkheid om kaarten te kopen met in-game munten, die je na iedere partij ontvangt, echter is de grind te absurd voor woorden dat ik de Ultimate Team al aan de kant schoof. Het Battlefront II-debacle heeft EA kennelijk koud gelaten.
Naast het starten van je eigen UFC-carrière en Ultimate Team heb je ook nog de mogelijkheid om jezelf met bestaande vechters naar de online top te knokken in de Online Championships. Kan je een eigen toernooitje hosten, zijn er modi waarbij je alleen staand vecht of juist uitsluitend worstelend door de octagon manoeuvreert. Tot slot is daar de Knockout Mode, een leuke toevoeging waarbij het vanzelfsprekend draait om het knock-out slaan van je tegenstander. Je kan ervoor kiezen om vooraf het aantal klappen tot een knock-out vast te leggen. De eerste die dat aantal bereikt slaat de ander buiten westen. Een leuke toevoeging hierbij is de originele commentaar van niemand minder dan Snoop Dogg. Al met al een vermakelijke game mode die de nare smaak van de rest enigszins compenseert.
UFC 3 blijf maar net staan
UFC 3 is, zoals je van de sport mag verwachten, spectaculair, genadeloos en enorm uitdagend. Althans als je op je benen blijft staan. Zodra de ground game begint weet de game meer te frustreren dan te amuseren. Dat is vooral bij een sport waarbij worstelen een groot onderdeel is bijzonder kwalijk. EA heeft dan ook nog altijd niet de juiste vertaalslag weten te maken. De gemiddelde vechtpartij voelt dan ook meer aan als een loterij, zodra het aankomt op de ground game.
Aan de andere kant ziet UFC er verschrikkelijk goed uit. Klappen hebben zichtbaar impact op het lichaam en de bloedspetters zie je letterlijk door de octagon vliegen. Niets in UFC voelt lekkerder dan een goed geplaatste high kick tegen de nek van je tegenstanders. Grafisch is de game dan ook dik in orde en met de UFC-licentie weet het de sfeer van een avondje knokken goed neer te zetten. EA pakt een aantal kritiekpunten goed aan, maar doet vrijwel niets met het grootste hekelpunt van de voorgaande delen. Wie grote stappen had verwacht komt met UFC 3 bedrogen uit en doet er goed aan een deeltje over te slaan.
Deze review is geschreven door Daniël.
Oordeel EA Sports UFC 3 (PS4)
- Graphics
80 - Gameplay 75
- Originality
60 - Sound 70
- Replay
59 - Eindcijfer 66
62 )
19-02-2018 00:15
12)
19-02-2018 10:22
Wel jammer dat er features die in de vorige UFC games zaten missen.
