De mensheid heeft je nodig
Het is het jaar 2020, de aarde wordt overgenomen. Het buitenaardse E.B.E. leger met gemuteerde wezens heeft een groot gedeelte van de aarde (lees: de Verenigde Staten) veroverd. Maar jij gaat ze natuurlijk proberen te stoppen! Je bent lid van een speciaal leger genaamd A.N.T.I. waar mensen gemuteerd worden, omdat ze anders geen schijn van kans maken tegen deze aliens.
Dat was het hele verhaal, veel dieper dan dit wordt het niet. Je krijgt er verder geen achtergrondinformatie bij en je personage wordt ook niet verder uitgewerkt. Wel kan je kiezen tussen een paar verschillende hoofden en stemmen (ik had al snel spijt van mijn keuze voor de meest irritante stem). Daarnaast heb je een paar teamgenoten, maar die lopen met je mee voor de sier. Zodra het gevecht begint verdwijnen ze ineens en als je klaar bent, verschijnen ze weer net zo plotseling op het slagveld.
Van het lab naar het oorlogsgebied
In Earth's Dawn moet je allemaal verschillende missies voltooien binnen een gebied. Zodra de tijd hiervoor op is volgt er een eindbaas. Je hebt tot op zekere hoogte keuze in de missies, dus mocht je falen, dan kan je eerst een andere missie proberen. Je kunt hem dan later altijd weer opnieuw doen. De missies variëren in moeilijkheidgraad en lengte: sommige heb je binnen een minuutje alweer voltooid, anderen kunnen zo een half uur in beslag nemen. Een nadeel is dat de missies vrij veel op elkaar lijken. Ze vallen vaak onder een van deze twee categorieën: 'dood deze monsters' en 'vind deze voorwerpen'.
Je kan van tevoren al zien wat de beloning van een missie is als je de hoogste rang weet te behalen. Dit is erg handig, want Earth's Dawn moet het vooral hebben van de uitgebreide vaardigheden en wapens die je kan aanpassen aan de hand van deze beloningen.
Omdat je zelf gemuteerd bent is het heel makkelijk om bepaalde vaardigheden aan- en uit te zetten. Zo kan je de structuur in je hersenen aanpassen voor een speelstijl van jouw keuze. Ga je voor veel combo-aanvallen of juist voor veel verdediging? De opties zijn vrij divers. Ook is er genoeg keuze aan wapens. Je begint met een zwaard en een geweer, maar je kan er ook voor kiezen om met twee zwaarden te vechten. Je kunt je wapens zelf samenstellen – uiteraard gemaakt met de overblijfselen van de buitenaardse wezens – dus hoe verder je komt, hoe meer mogelijkheden je vrijspeelt.
Tijd om buitenaardse wezens in de pan te hakken
De gevechten in Earth's Dawn doen ook veel denken aan de gameplay in Dragon's Crown en Odin Sphere Leifdrasir. Je probeert monsters te doden door lange combo-aanvallen uit te voeren met je wapens. Het vechtsysteem voelt soepel en natuurlijk aan, past goed bij de game en naarmate je verder komt krijg je steeds meer aanvalscombinaties. Het klinkt alsof er alleen maar voordelen aan het vechtsysteem zitten, maar in de praktijk blijkt dat het wel erg repetitief wordt. Je leert jezelf al snel aan om telkens hetzelfde te doen en de gevechten in Earth's Dawn missen ook wat diepgang. Er zijn bijvoorbeeld niet meerdere klassen, waardoor er meer variatie aan de gevechten toegevoegd zou kunnen worden. Ook de wezens waar je tegen vecht laten weinig variatie zien, het is vrijwel altijd hetzelfde groepje monsters, maar dan met een ander kleurtje.
De enige echte variatie die je tijdens de gevechten hebt in Earth's Dawn, is het afwisselen tussen het schieten met het geweer of het vechten met het zwaard. Jammer genoeg delft het geweer het onderspit, omdat dit wapen niet goed tot zijn recht komt. Earth's Dawn moet het namelijk vooral hebben van de combo-aanvallen en de snelheid in de gevechten. Maar het geweer is lastig te combineren met het zwaard, doordat de ene natuurlijk een lange-afstandswapen is en de ander gebruikt wordt voor een korte afstand. Hierdoor voelt het tegenstrijdig aan om de twee wapens snel af te wisselen. Doordat de monsters makkelijk dichtbij je komen, ben je vaak geneigd je zwaard te pakken en je geweer links te laten liggen.
De gebieden zouden ook wat meer afwisseling kunnen gebruiken. Je moet keer op keer in vergelijkbare kamers vechten, tegen vrijwel identieke monsters, die telkens op dezelfde plaats staan. Dus op een gegeven moment ken je die wel uit je hoofd. Ook de achtergronden laten weinig variatie zien. Hoe mooi ze ook getekend zijn, veel van de gebieden ogen vrij grauw en grijs. Natuurlijk past dit ook bij de post-apocalyptische omgeving waarin het spel zich afspeelt, toch heeft OneorEight zich het er iets te makkelijk van afgemaakt.
Nu wordt het pas echt spannend
De eindbazen zijn wel goed uitgewerkt en deze monsters zijn gelukkig allemaal erg origineel. Bij het verslaan van de eindbaas komt er bovendien eindelijk wat strategie bij kijken. Dit heeft het spel wel echt nodig, de normale vijanden kun je veelal makkelijk doden door alleen maar op dezelfde knop te drukken. Origineel is het ook dat er met de zwaartekracht wordt gespeeld. Je moet bepaalde gedeelten van zo'n gebied op de kop spelen en dat is redelijk speciaal. Hier moet je toch even iets beter over nadenken en het houdt je aardig scherp.
Het enige minpunt aan de gevechten met een eindbaas is dat als je doodgaat, je de hele missie opnieuw moet spelen (en dat is vaak een behoorlijk stuk!). Dit hoeft natuurlijk niet zo'n groot probleem te zijn en geeft ergens juist wat uitdaging. Maar doordat de manier van vechten op een gegeven moment een beetje saai wordt, neemt het spelplezier hier juist snel af. Het is een groot contrast: hoe vlot je door de gewone missies gaat en hoe lang je bij een eindbaas zou kunnen blijven steken. Je kan deze eindbazen namelijk niet omzeilen en het heeft weinig zin om er lang voor te oefenen. Je wordt namelijk niet veel sterker van het opnieuw doen van eerder gehaalde missies. Het zou een stuk positiever voor Earth's Dawn uitpakken als het tempo in de game overal ongeveer even vlot zou verlopen.
Conclusie
Earth's Dawn is een vermakelijk spel, maar niet echt een uitblinker. Het verhaal is niet noemenswaardig, wat erg jammer is. Hier had wel wat meer aandacht aan besteed kunnen worden. Het vechten met de gewone vijanden werkt erg lekker, maar voelt op een gegeven moment repetitief aan. Je moet dan jezelf afvragen of het de moeite waard is om weer tien dezelfde soort missies te doen voordat je weer bij een eindbaas uitkomt, waar de uitdaging wél te vinden is. Als je van dit soort actiespellen houdt is het zeker het proberen waard. Mocht je niet zo bekend zijn met dit genre dan is het misschien verstandiger om je eerst nog wat te verdiepen in de vechtstijl voordat je deze titel aanschaft.
Deze recensie is geschreven door Lisa Halman.
Oordeel Earth's Dawn (PS4)
- Graphics
65 - Gameplay 60
- Originality
70 - Sound 65
- Replay
50 - Eindcijfer 62
39667 
67)
08-11-2016 09:17
