Het verhaal van Eternal Darkness is best lastig te volgen en heel mooi, daarbij strekt het zich ook nog eens uit over een grote periode in de tijd, zo’n 2000 jaar. Maar het begint allemaal in het heden. Alexandra Roivas wordt midden in de nacht gebeld door de politie, zoals je al kon verwachten belt de politie niet om een leuke mededeling te doen. Ze bellen om te vragen of Alexandra even naar het huis van haar grootvader wilt komen. Al snel arriveert Alexandra arriveert al snel bij het huis, nog niet helemaal wakker krijgt ze te horen dat haar grootvader dood is gevonden is zijn huis, maar niet door een natuurlijke oorzaak. Hij is namelijk onthoofd en aardig toegetakeld, wat te zien aan de plassen bloed die rond het verminkte corps van de grootvader van Alexandra liggen. Maar de politie kan de dader niet vinden en dus sluiten ze het politie onderzoek. Alexandra zal hierdoor zelf op pad gaan in het landhuis van haar grootvader, om alsnog de dader te vinden. Al snel vindt Alexandra een eeuwen oud boek in een geheime kamer in het landhuis van haar grootvader, genaamd de “Tome of Darkness”. Wanneer je dit boek hebt gevonden, zal het spel naarmate je verder speelt steeds duidelijker worden, omdat dit boek centraal staat in het hele spel.
Eternal Darkness is natuurlijk een pure horror-game, maar niet zo eentje zoals Resident Evil dat is. Waar Resident Evil het moet hebben van zijn talloze schrikmomenten in de game, moet Eternal Darkness het veel meer hebben van de gruwelijke sfeer die er in het spel hangt en het sterke verhaal. Voor de rest is de opzet van de game niet zo heel moeilijk, het hele spel draait rond de “Tome of Darkness”, dit komt door het feit dat je elk hoofdstuk uit dit boek wat je leest als Alexandra Roivas ook speelt met het personage waar het hoofdstuk over ging. In totaal zijn het twaalf hoofdstukken, die je dus stuk voor stuk met een ander personage speelt. Deze chapters speel je uit door verschillende opdrachten die je dient te voltooien, dit doe je doormiddel van niet echt moeilijke puzzels op te lossen en een beetje te vechten, wat overigens zeer makkelijk gaat, maar daarover later meer.. Door de verschillende settings en personages zal dit niet echt gaan vervelen, hoewel de gameplay soms wel wat receptief wordt.
Eternal Darkness onderscheid zich nog op meer dingen van de normale horror game. Zo heb je in deze game ook Magick, wat heel tof is gedaan, want je verkrijgt niet kant en klare spreuken naarmate je vordert in de game, maar je krijgt ze door de Runes te mixen die je nodig hebt voor de spreuk. Deze Runes zul je door het hele spel vinden, maar je weet pas welke je nodig hebt als je ook de gebruiksaanwijzing voor de spreuk gevonden hebt. Bepaalde spreuken zijn voor aanvallende acties, andere voor verdedigende, alle spreuken kun je naarmate het spel vordert verder opwaarderen. Deze spreuken zijn er in vier verschillende kleuren, groen, blauw, rood en paars. Dit komt door het hele steen, papier schaar principe in de game. Rode spreuken, zijn goed tegen groene vijanden. Groen is goed tegen blauw en blauw is goed tegen rood. Paars is overal wel goed tegen, maar die kleur is dan ook moeilijk te vinden. Naast Magic is er ook nog wat nieuws, de zogenaamde Sanity Effects, hiervoor heb je een speciale meter, naast je Magic en Health meter. Naarmate deze meter leeg loopt zul je je Sanity geleidelijk verliezen. Dit gebeurt door het zien van vijanden, maar als je ze dan afmaakt zal er weer Sanity bijkomen. Als deze meter leeg is of bijna leeg is kunnen er rare dingen gebeuren, doordat je waanideeën krijgt, zo zal het wel eens kunnen voorkomen dat er opeens bloed uit de muren komt, of dat je beeld in een grote storing overgaat. Dit is echt heel tof gedaan en de meeste Sanity effecten zijn ook zeer tof om naar te kijken.
De controls in de game werken ook een stuk beter dan in de Resident Evil serie, het is veel directer en het rondlopen gaat veel gemakkelijker dan in Resident Evil serie. Alles werkt heel gemakkelijk en de knoppen heb je zo onder de knie Het vechten gaat ook gemakkelijk, met alle verschillende wapens die je tot je beschikking kan krijgen. Je kan locken op een vijand met R, na het locken kun je een lichaamsdeel uitkiezen, die dan oplicht zodat je goed ziet waar je slagen of schoten doel zullen treffen. Ook de magie werkt gemakkelijk, met de sneltoetsen die je kan instellen, voor spreuken die je het meest gebruikt. De controls zijn dus gewoon goed. De graphics zager er voor de tijd dat het spel uitkwam zeer goed uit en nu zien ze er nog steeds goed uit. Ze konden de details van Resident Evil niet halen, maar alles zag er zeer gelikt met mooie lichteffecten, alleen in tussenfilmpjes zie je soms wel eens een beetje vierkante handen, maar dat kan je voor lief nemen. De sounds is de game zijn ook voortreffelijk, het voegt echt wat toe aan de sfeer van de game. De voice-acting in de game is ook van zeer hoge kwaliteit wat de heel game op een hele goede film laat lijken.
Eternal Darkness is gewoon een hele degelijke game geworden, het doet alles goed wat het goed moet doen en de game is zeer leuk om te spelen. En daarnaast heeft ook nog een eigen ding, het Sanity effect. Dit voegt echt wat toe aan de game. Een groot minpunt aan de game is dat het eigenlijk echt net een film is, door de niet al te moeilijke puzzels kun je de game best snel uit te spelen. Hierdoor is de game niet minder, maar naast het Sanity effect heeft de game niet veel nieuwe dingen. Overall krijgt de game toch gewoon een dikke voldoende omdat de game gewoon een ijzersterk verhaal wat je echt meezuigt in de game en daarnaast loopt en beweegt alles soepel.
Oordeel Eternal Darkness: Sanity's Requiem (NGC)
- Graphics
85 - Gameplay 80
- Originality 80
- Sound
90 - Replay
60 - Eindcijfer 81