Ooit was er eens een succesvolle motorrijder. Niet dat hij getatoeëerd was, lang haar had en de baas was van de Hell’s Angels, nee op het circuit, daar was hij succesvol. Omdat hij tot nu toe naamloos was, vind ik dat we hem ‘Jos’ mogen noemen (vooral omdat ik niet veel van de game bakte en de rijder zo nu en dan flink crashte). Jos was op zijn motor genaamd ‘Excitebike’ vanaf 1984 zeer populair in menig huiskamer. Maar na een jaartje of drie waren de meeste mensen hem al vergeten, en begon Jos zich af te vragen of ‘ie niet beter loodgieter of hopeloze prinses had kunnen worden. Maar 20 jaar later mocht Jos zijn motor, die ondertussen onder een dikke laag stof verborgen lag, weer uit de garage halen en wederom werd het een aardig succes. Excitebike 64 haalde namelijk bijvoorbeeld de hoogst haalbare score voor gameplay en geluid bij wat aardig bekende sites, en dat is niet niks.
Zo dacht Jos er ook over, en na een kijkje naar zijn bankrekening besloot hij een duur huisje in de Spaanse zon te kopen om vervolgens nooit meer wat van zichzelf te laten horen of zien. Via één of ander dierenbos genaamd Animal Crossing kon je hem wel bereiken, maar of veel mensen hier veel gebruik van hebben gemaakt valt te betwijfelen.
Drie jaar later is Jos oud, alcoholist, verslaafd aan drugs en gek van vrouwen, en de rode cijfertjes beginnen te dreigen. En dan belt Nintendo, of hij zin heeft om zijn kunstjes weer te vertonen. Ze hebben namelijk een nieuw verjongingsdrankje uitgevonden, genaamd ‘poort’ en ook al betalen ze Jos er niet veel ervoor, toch ziet hij dit als zijn kans om de wijnkelder weer te vullen en de tuin weer groen te maken.
In principe hoeft Jos hier weinig voor te doen. Hij rijdt op een parcours van 4 banen breed en hoeft eigenlijk nooit de bocht om. Nintendo noemt dit dan ook een echte ‘side-scrolling racer’. ‘Maar, als Jos niet hoeft te sturen, waarom doet Nintendo dat zelf dan niet even?’, zal je je vast afvragen. Nou, dat is omdat Jos wel modderplassen moet ontwijken, niet in het gras moet gaan rijden, als enige goed met een speedboost om kan gaan en ook nog eens al die heuvels op moet gaan rijden, en als ‘ie springt moet hij nog goed kunnen landen ook.
Dan is er ook nog Bouwvakker Henk. Bouwvakker Henk bouwde zijn hele leven al huizen, maar had toch het gevoel dat hij wat miste. Toen Nintendo hem benaderde voor het bouwen van raceparcours wist Bouwvakker Henk dat dit zijn ding was. Ook voor Excitebike 64 sloofde Bouwvakker Henk zich behoorlijk uit. Samen met Jos moest Bouwvakker Henk zich ook weer in het zweet werken voor deze GBA-game. Niet dat hij veel hoeft te doen, hij heeft een keuze uit slechts 19 objecten die Jos soms flink in de weg kunnen zitten. De twee hebben het dan ook niet zo op elkaar, maar dat terzijde.
Graphics & Geluid
Van de graphics van deze game hoef je niet veel te verwachten. Je rijdt gewoon over een parcour wat je vanaf de zijkant ziet. Publiek waarvan je op het eerste gezicht van denkt: ‘What the fuck is dat daar?’, mannetjes met hondjes die langs de weg staan en zich gespiegeld omdraaien als je langs ze rijdt en Jos die als ie pleurt (ook al zit ie midden op de baan) netjes naar de zijkant glijdt om daar in het gras te gaan liggen, naar z’n motor te lopen en weer door te rijden. Het is gewoon oud en zo ziet het er ook uit. Oh ja, voor degene die al geil worden van het kijken in een potlodendoos, de banen veranderen soms ook nog eens van kleur. Voor de pracht en praal hoef je deze game dus niet te kopen.
‘Josje, is je motortje kapot?’, vroeg Bouwvakker Henk plagerig toen Jos voor de zoveelste keer op zijn bek pleurde. Het geluid van deze poort is zoals je al verwachte erg Nes-like. Een paar bliepjes, af en toe een deuntje als je wint of als je de game aanzet, maar niks om over naar huis te schrijven. Af en toe echt een hele ruis, dan klinkt ie echt alsof je hele GBA naar de klote is, zonder te overdrijven. Tip: als je in een drukke treinwagon zit, en je hebt echt zin om eens helemaal in je eentje te zijn, speel dan deze game met het geluid voluit. Moet je eens kijken hoe snel je daar in je uppie zit.
Gameplay
De meeste hebben waarschijnlijk Excitebike al gespeeld en die hoef ik niet meer te vertellen: hij is precies hetzelfde. Misschien is de save optie nieuw, maar ik heb het aan Jos gevraagd en die wist ook niet meer of deze in het origineel zit. Voor de mensen die helemaal niet zijn in de Excitebike-franchise zal ik nog even kort uitleggen. Kies gewoon uit Bouwvakker Henk of Jos (niet echt natuurlijk, maar dat zijn de twee opties om de game te spelen), rij tegen de klok of een paar tegenstanders, of bouw een parcour. Het rijden moet je even door krijgen, maar al snel laat jij Bouwvakker Henk een poepie ruiken.
Bouwvakker Henk zijn is trouwens niet zo leuk als je zou denken. Omdat je maar 19 stukken hebt om een platte baan aan te passen, vond ik het niet boeiend om te doen. De echte freaks zullen er waarschijnlijk wel even plezier aan hebben, maar zullen na een tijdje vast ook een andere mapmaker gebruiken.
Conclusie
Ik vind dat je een game niet moet afkraken voor het zijn van een poort. Daar moet de ontwikkelaar maar onder leiden, als ik een review moet schrijven beoordeel ik de game voor hoe die speelt en niet voor wat ‘ie is.
Excitebike is dus een vrij vermakelijke game, al heb je al snel de neiging om je GBA uit te zetten en er een andere game in te stoppen. Het is leuk als je aan het winnen bent, maar dat hoort. Het maken van de parcours vind ik een hartstikke leuk idee, vooral omdat je dat niet vaak in een racegame ziet. Maar jammer genoeg is het niet bijster goed uitgewerkt en ben je er al gauw op uitgekeken.
Oordeel Excite Bike NES Classics Series (GBA)
- Graphics
55 - Gameplay
68 - Originality
- Sound
35 - Replay 50
- Eindcijfer 62