Wat nu? De man en het moordwapen verstoppen en vervolgens alle sporen uitwissen? Of gewoon via de nooduitgang in een taxi ontsnappen en hopen dat ze je niet vinden? De keuze is helemaal aan jou als speler. Denk maar niet dat het bij deze ene keer blijft, want het hele spel draait rond het maken van keuzes.
Het spelen van Fahrenheit is een unieke ervaring. Een ervaring die je absoluut meegemaakt moet hebben, al is het maar om het spannende verhaal tot het einde uit te zitten. Want het verhaal in deze game is ijzersterk en zorgt voor een spannende, bijna enge sfeer. Ook de mooie graphics en het goede geluid dragen hieraan hun steentje bij. Fahrenheit is overigens meer een thriller dan een horrorgame.
De hoofdrolspeler in deze game is Lucas Kane, de man die in het toilet van een klein restaurant in New York een andere man vermoordt. Aangezien hij dit, zoals eerder vermeldt, in een trance heeft gedaan is hij er zeker van dat hij de moord niet gepleegd heeft en hij vindt dat hij er dus ook niet voor moet opdraaien. Er volgt nu een race tegen de klok waarin Lucas alles rond de duistere moord moet uitzoeken en er ondertussen voor moet zorgen dat hij niet door de politie wordt opgepakt. En alsof dat nog niet alles is, moet hij ook nog zorgen dat hij door deze vervelende omstandigheden niet in een diepe depressie raakt, want anders is het einde verhaal.
Lucas Kane is niet de enige waar je in deze game mee speelt. Je krijgt later in de game ook controle over de politiemensen Carla en Tyler die de moord moeten oplossen en later ook nog eventjes over de priester Markus, die de broer van Lucas is. Dit zorgt ervoor dat er voldoende afwisseling in het verhaal zit. Niet alleen de verschillende playable characters zorgen hiervoor, maar ook de action minigames doen dit.
Eigenlijk is minigames een te groot woord, want eigenlijk is het niet meer dan op het juiste moment de juiste richting met je analoge sticks aangeven, en soms R1 en L1 hard achterelkaar indrukken. Dit moet je doen tijdens bijvoorbeeld gevechten of achtervolgingen, maar ook als je in Lucas’ bent appartement en gewoon je frustratie wil afreageren op een boksbal, of eventjes op je gitaar wil spelen.
In ieder geval is de gameplay behoorlijk uniek. Stel dat je de koelkast wilt openen. Dan loop je ernaartoe. Zodra je er dicht genoeg bijstaat verschijnt er boven in het beeld een icoontje met een koelkast in beeld. Hierin zie je een zwart rondje, met op in eén bepaalde richting (links, rechts, boven of onder) een wit streepje. Dit bepaald welke kant je de rechter analoge stick op moet drukken om de actie te verrichten. Dit is erg handig, aangezien op bepaalde plekken meerdere acties verricht kunnen worden en zo blijft het erg overzichtelijk. Dit geldt ook voor conversaties, waarin je snel een antwoord moet kiezen omdat er een tijdbalkje loopt. Deze gameplay klinkt misschien ingewikkeld, maar er zit in de game een snelle makkelijke tutorial, zodat je na vijf minuten al gelijk weet hoe alles werkt.
Natuurlijk is Fahrenheit de heilige graal onder de games niet. Ook deze game heeft een aantal (kleine) minpuntjes waardoor het hoogste der hoogste cijfers net niet gehaald wordt. Zo ergerde ik me af en toe een beetje aan de schommelende camera, die soms niet doet wat je precies wilt. Ook de houdbaarheidsdatum van deze game valt tegen, de game is in ongeveer 10 uur uit te spelen. Ook zijn de laadtijden af en toe wat irritant, vooral als je een bepaald gedeelte over moet spelen omdat je dood ging. Maar dit zijn slechts kleine minpuntjes die niet het feit kunnen verhinderen dat dit één van de beste games van 2005 is!
Gameplay:
Bijzonder dat een gameplay die nog nooit gebruikt is toch zo goed is. Ook de afwisselende “minigames” zijn goed uitgewerkt.
Sound:
Fantastisch, een ander woord kan ik er echt niet voor vinden. Mooie klassieke muziek, afgewisseld met rock die precies in de game passen. Ook de voice acting is van hoog niveau! En als je dan toch een beetje moeite krijgt met het vlotte Engels kun je nog altijd de Engelse ondertiteling aanzetten.
Graphics
De characters zien er levensecht uit. Vooral Carla Valenti ziet er net echt uit. Ook de tussenfilmpjes zijn puik, het is bijna of je naar een film zit te kijken.
Houdbaarheidsdatum:
Ook al is de game in minder dan vier dagen uit te spelen, de replaywaarde zorgt er voor dat je bepaalde scenes totaal anders wil spelen zodat het toch een dikke week wordt voordat je alles hebt gezien. En dan is er ook nog de bonus, waar je met behulp van punten die je in de game verdient hebt (dit doe je door kaarten te zoeken) movies, artwork, en kleinere minigames kunt unlocken!
Conclusie:
Deze game moet je gewoon gespeeld hebben. Doe je dit niet, dan mis je een ongelofelijk goede spel! Het verhaal zou makkelijk het verhaal van een thriller kunnen zijn en de unieke gameplay, goede sound en fantastische muziek zorgen ervoor dat je gewoon totaal in de game gezogen wordt, en er pas uitkomt als je het einde hebt gezien. Overigens een tip voor filmregisseurs en grote filmmaatschappijen: Stop nou met het verfilmen van shooters, verfilm Fahrenheit!
Oordeel Fahrenheit (PS2)
- Graphics
90 - Gameplay 90
- Originality 95
- Sound 90
- Replay
70 - Eindcijfer 92
1599 )
03-11-2005 22:13
1)
17-11-2005 20:10
