Hades deed het goed vorig jaar. De tijdelijke Switch-exclusive werd de nieuwe indie-lieveling van zowel gamers als critici. Terwijl PlayStation- en Xbox-gamers kwijlend toekeken, sleepte de rogue-lite allerlei GOTY-awards binnen. Nu kunnen ook zij eindelijk proberen te ontsnappen uit de hel. Maar hoe kijken de personages zelf eigenlijk aan tegen het succes van de game, de overstap naar nieuwe platforms en de eindeloze ontsnappingen? Lees snel verder voor exclusieve interviews met de cast.
Hades – koning van de onderwereld
“Zie je deze stapel papier?” Hades wijst naar de administratie die boven zijn bureau uittorent. “Hier heb ik nu nóg minder tijd voor. Allemaal dankzij die nietsnut van een zoon van mij. Telkens moet hij weer de aandacht trekken.” Voor het bureau van Hades strekt een lange gang zich uit, richting een poel van bloed. Pas gestorven zielen staan in de rij om beoordeeld te worden. “Na iedere mislukte ontsnappingspoging komt hij uit die poel en schopt de hele rij in de war. Hij is niet de enige dode die hier binnenkomt! En telkens heeft hij weer een praatje met iedereen hier. Alsof ze niets beters te doen hebben…Ik ga weer door, als je het niet erg vindt. Anders ook trouwens. NEXT!”
De prachtige artwork en dialogen met geweldige voice acting brengen Hades echt tot leven.
Dusa – interieurverzorgster
“Zagreus? Eeeeh…hoezo? Wat is er met hem? Haha…” Er verschijnen zweetdruppels op Dusa’s voorhoofd als ze het over de zoon van Hades heeft. “Hij helpt soms met de renovaties hier, meer niet hoor! Cerberus heeft nogal wat schade aangericht toen de prins aan zijn eerste ontsnappingspoging begon, haha. We zijn gewoon vrienden. Romantische gevoelens? Neehoor! Ik heb hem gewoon iets meegegeven voor onderweg, zodat hij een betere kans maakt om te ontsnappen. Net als iedereen hier. Misschien heb ik al te veel gezegd, sorry!!! Ik eeeh, ik moet er vandoor!”
Skelly – wapenmeester
“Een rondleiding door de wapenkamer? Natuurlijk, chef! Hier zie je de artefacten, kleine hebbedingetjes die Zagreus meeneemt bij zijn volgende poging. Van mij heeft hij ook iets gehad ja, een tand die hem meer leven geeft, mocht hij het loodje leggen. En hier zie je de wapens…zoals Stygius, het zwaard van de onderwereld, het schild van Chaos en vuisten van Malphon. In totaal heeft de prins de beschikking over zes wapens. Telkens kan hij er maar eentje meenemen. Ik adviseer hem en eeeh…we sparren wat. Meestal tot ik in duizend stukjes word gehakt. Pijnlijk? Ach, je moet wat voor je baan over hebben. Wanneer de prins terugkomt? Geen idee, hij is een kwartiertje geleden vertrokken.”
De juiste upgrades combineren (zie links in de screenshot) is de sleutel tot een succesvolle poging.
Dionysus – Olympische god van de wijn
“Heeey man, hoe is het? Leuk om hieraan mee te werken. Wijntje? Nee? Maakt niet uit, ik neem ‘m wel. Mijn neefje Zag? Fijne vent. We helpen hem graag een handje. Waarom? Waarom niet! Hij zit daar maar in het donker te mokken. We zien hem liever hier op Olympus. Daarom sturen wij allemaal wel eens een pakketje richting de onderwereld. Ik geef hem bijvoorbeeld hulpmiddeltjes waarmee zijn ontwijkmanoeuvre vijanden dronken maakt. Wat zeg je, of ik wel eens dronken ben? Nee, man! Maar goed…Mijn broers en zussen sturen ook van alles. Bijvoorbeeld om Zags aanval of speciale aanvallen te versterken. Of om zijn ‘cast’ te versterken of veranderen. Die cast, dat is een soort magie, weet je, kan van alles worden. Het gaat erom de juiste combinaties te vinden, weet je. Een cadeautje van die en eentje van die. Dat leert hij steeds beter. Die fijne vent komt hier vast snel aan. Hey bediende, nog een wijntje!!”
Zeus – koning van Olympus
“Ik heb echt gepushed voor deze ports,” vertelt Zeus terwijl hij zijn bliksemschicht oppoetst. “Dit verhaal moet iedereen kunnen ervaren. Mijn neefje voert een rechtvaardige strijd tegen mijn broer. Laat Hades maar lekker in zijn onderwereld zitten. Mijn neefje hoort hier bij ons, bij mij: bij de echte koning van de goden. In de Switch-editie werd het verhaal al goed verteld: veel achtergrondinformatie en dialogen; allemaal geweldig door onszelf ingesproken. Deze keer is het ook grafisch nog een tandje scherper en zijn de laadtijden een stukje korter. Of ik tevreden ben zo? Tja…ik had graag nog een extra wereld gezien of een grotere verscheidenheid aan bazen. Een extraatje om de monotonie te doorbreken. Of wat meer kamers tussendoor die je niet verwacht. Iets geks of spannends. Maar dat zijn details. En wellicht wordt dit nog aangepakt met de nodige DLC.” Zeus is zijn aandacht kwijt en gaat door met bliksemschichten gooien. “Ik zag een sterveling met een ijzeren helm lopen. Altijd leuke target practice op die idioten.”
Het enige puntje van kritiek is een gebrek aan afwisseling in omgevingen en bazen. Na de zoveelste poging ken je die allemaal wel.
Zagreus – Prins van de onderwereld
Er ontstaat commotie in de onderwereld. Plots duikt Zagreus op uit de poel van bloed. Hij loopt in een rechte lijn op Cerberus af, geeft de hellehond een dikke knuffel en beent richting zijn privévertrek. “Wie is daar? Oh ja, de cameraploeg…kom binnen.” Zagreus staat voor een kamerhoge spiegel, waarin hij een nieuw talent ontsluit. “Ik heb genoeg sleutels gevonden voor een nieuwe gave. Hiermee doe ik 20% meer schade bij vijanden met twee vervloekingen. Inmiddels kan ik daar goed gebruik van maken.” Zagreus stapt weg van de spiegel en kijkt naar de lijst op zijn bureau. “Hierop staan doelen die nog moet behalen in de onderwereld. Door deze te vervullen krijg ik extraatjes die me verder helpen.
Het is allemaal veel? Ja, dat klopt…mijn eerste paar pogingen wist ik nog niet goed wat er mogelijk was. Inmiddels krijg ik de slag echt te pakken. Mijn volgende poging is misschien wel succesvol, die kans wordt steeds groter. Ook doordat ik de ‘God mode’ heb aangezet. Daarmee word ik iedere keer iets sterker. Of ik me daarvoor schaam? Helemaal niet, alles is geoorloofd om te ontsnappen aan mijn krankzinnige vader. En er blijft genoeg uitdaging over als ik de hitte toch wat wil opvoeren. Voor slechts 30 euro (adviesprijs) steun je mijn ontsnapping en deel ik alle lief en leed. Dat is eigenlijk een schijntje, aangezien er zoveel te beleven valt. Maar dat maakt niet uit. Ik ben vooral heel trots dat zoveel mensen mijn verhaal willen meemaken en met mij meeleven.”
Deze review is geschreven door Chris van Breda.