Het magische koppel
In Hunted vertolken Caddoc en E’lara de hoofdrollen. Caddoc is een barbaar die in elk gevecht zijn mannetje staat en E’lara, een amazone, is wat kwetsbaarder en ondersteunt Caddoc met pijl en boog. Beiden zijn huurlingen, die voor alles wat blinkt bereid zijn taken uit te voeren. Het verhaal begint allemaal met het vinden van een bijzondere steen, de Deathstone. Een mysterieus karakter genaamd Seraphine verschijnt, wanneer ze bij de steen arriveren. Seraphine vraagt Caddoc de steen aan te raken, maar voor hij de kans krijgt heeft E’lara de steen al gepakt. De eerste fout is gemaakt, want alleen Caddoc had de steen aan mogen raken. Terwijl de hoofdrolspelers al verdoemd zijn, begint het verhaal met het redden van de koning in een nabij gelegen stad. Wat start als een simpele reddingsmissie, verandert al gauw in een barre “red de wereld van het kwaad”-tocht.
Caddoc en E’lara zijn beiden heel tof om mee te spelen. Als Caddoc ben je erg sterk en val je de tegenstanders met zwaard en schild aan. E’lara vergt een iets tactischere aanpak, want net als bij Gears of War zoek je dekking achter muurtjes en bestook je de vijand met een pijlenregen. Tactiek is zeker belangrijk, zo kan het bijvoorbeeld zijn dat Caddoc bijna niet tot aanvallen komt door boogschutters in de achtergrond, het is dan aan E’lara om deze eerst uit te schakelen. Beide personages hebben zowel een boog als een zwaard met schild. Alleen de kruisboog van Caddoc is zo enorm traag, dat het duidelijk is dat je die alleen in noodgevallen kunt gebruiken. Andersom geldt hetzelfde voor het zwaard en schild van E’lara.
Naast het gebruikelijke hakwerk, hebben beide karakters ook magische aanvallen tot hun beschikking, welke door het verhaal heen te upgraden zijn. Zo kan E’lara haar pijlen een explosie meegeven die, bij volledige upgrade, het halve veld van vijanden leegt. Aanvallen staan echter niet op zich zelf, je kunt gebruik maken van combinaties. Wanneer Caddoc bijvoorbeeld met een wervelwind vijanden de lucht in werpt, kan E’lara een bevriespijl op ze afschieten, zodat wanneer de vijanden weer op de grond terecht komen, ze in bevroren stukjes uit elkaar vallen.
Voldoening gevende geheime locaties
Gedurende het avontuur vindt je veel wapens. De sterkere wapens die je vindt, bevatten een magisch aspect. Echter, vaak heeft een wapen een vast aantal magische charges, waardoor je zo’n wapen bijvoorbeeld maar 25 keer kunt gebruiken, daarna moet je op zoek naar een nieuw wapen. Dit zorgt er voor dat je altijd op zoek bent naar nieuwe items.
Hunted: the Demon’s Forge komt het beste tot zijn recht in de split-screen of online coöperatieve modus. Ik heb me nog nooit zo vermaakt met een co-op game. Het is simpelweg zo tof om samen de strijd aan te gaan. De combinatieaanvallen spelen hierbij een grote rol, maar ook het feit dat beide karakters zo enorm van elkaar verschillen zorgt ervoor dat je elkaar echt moet aanvullen om de strijd winnend af te sluiten. Op de hogere moeilijkheidsgraden is tactiek helemaal vereist.
Wat ook briljant is gedaan, zijn de geheimen die je kunt vinden. Dit zijn soms gehele ondergrondse tempels die je kunt doorzoeken. Het geeft werkelijk voldoening om zo’n omgeving te vinden. Meestal krijg je, als beloning aan het eind van de tocht, een episch wapen dat meer schade doet dan de gewone wapens.
In je eentje sta je in Hunted niet sterk.
Waar Hunted schittert in co-op, schiet de game in de singleplayer te kort. Dit komt met name door de wat zwakke AI van je medespeler. Als je dood gaat vergeet hij je nog wel eens te genezen en in gevechten gaat hij zijn eigen weg. Verder is het duidelijk dat de Unreal engine nu echt wel zijn beste tijd heeft gehad, de graphics voelen erg gedateerd aan.
Daarnaast is er een probleem met de uitleg in de game. Waar je health en mana potions duidelijk op je scherm ziet staan, zitten revive potions aan je riem vast. Helaas wordt dit nooit uitgelegd, waardoor je soms je partner niet kunt reviven, terwijl je nog een health potion hebt. Wat blijkt: je hebt nog wel health, maar geen revive potions meer, maar dat moet je maar ontdekken.
Het zorgt voor onnodige frustraties in de eerste uren dat je Hunted speelt.
Een ander voorbeeld is de mogelijkheid om een spell link uit te voeren met je partner. Hierbij versterk je jouw partner met een aanval van jezelf. Dat dit mogelijk is moet je ook maar toevallig ontdekken (of lezen in deze review) en dat is eigenlijk zonde.
Als laatste wil ik nog aankaarten dat er een bug zit in de gameplay van E’lara. Het komt zo nu en dan voor dat je je boog richt, maar hij denkt dat je een schild vast hebt. Het gevolg is dat je niet met je boog kunt schieten. Om deze te ‘unblocken’ moet je eerst wisselen naar zwaard en schild, dan weer terug naar pijl en boog en dan hopen dat het verholpen is. Wanneer je in een intens gevecht zit, is dit echt een enorm frustratiepunt en dit moet eigenlijk niet kunnen in een nieuwe titel.
Conclusie
Hunted: The Demon’s Forge kent zijn gebreken, vooral in het begin is het even doorzetten om alles onder de knie te krijgen. Over het algemeen heb ik werkelijk genoten van het avontuur. Sterker nog, ik ga hem zeker nog een keer doorspelen, maar dan met Caddoc. Duidelijk is wel dat deze game alleen goed uit de verf komt met een maatje, anders schiet Hunted simpelweg te kort. Het eindcijfer baseer ik dan ook op de coöperatieve ervaring. Ik begrijp overigens niet waarom Bethesda deze game zo slecht gepromoot heeft, want de Hunted heeft zeker potentie. Het voordeel is wel dat de prijs waarschijnlijk daarom snel zal dalen. Ik raad dan ook elke co-op actiefanaat aan deze ongepolijste diamant een keer op te pikken.
Oordeel Hunted: The Demons Forge (Xbox360)
- Graphics 70
- Gameplay 80
- Originality 85
- Sound 75
- Replay 90
- Eindcijfer 80