Heldhaftige Held
Zandbak: Cole is terug, maar Empire City laten we gelukkig wel achter ons. De stad uit het eerste deel was fictioneel en gebaseerd op typische Amerikaanse Oostkust-steden zoals Washington en Philadelphia. Toch boeide de stad me niet. Het was een grijs en gezichtloos, een omgeving om zo snel mogelijk doorheen te rennen en waar je niet dood gevonden wilde worden. Het verhaal van IF2 neemt ons mee naar New Marais. Wederom een fictionele stad, deze keer sterk gelijkend op New Orleans (post Katrina). New Marais is kleurvol, kent veel afwisseling en de gebieden die getroffen zijn door een overstroming zijn imponerend. Al met al een perfecte zandbak om door heen te vliegen, rennen, klimmen & slingeren.
Krachtig: We zijn Cole gaan kennen als een held met elektrische krachten. Gelukkig laat IF2 ons niet eerst weer de basiskrachten verzamelen. Na een korte opfriscursus “elektrocuteer uw vijanden” mogen we verder met het uitbouwen van onze superheld. Zo zal Cole in de loop van het verhaal uitgroeien tot een ware nachtmerrie voor je vijanden. Sucker Punch had gemakkelijk het pad kunnen kiezen dat veel vervolgen nemen en ons op nul laten beginnen, maar gelukkig werd daarvan afgezien. Daardoor zit er vanaf het begin af aan vaart in het spel, waarvoor hulde.
Meeslepend: Cole’s avontuur boeit. Het blijft eerder een stripboek dan een literair meesterwerk, maar de avonturen van deze anti-held zijn een prettige mix van clichés, bekende elementen uit comics en films plus wat originele ideeën. Aangezien IF2 grotendeels een lineaire aangelegenheid voor één persoon is, is het goede verhaal erg welkom.
Leuk: Kortgezegd is IF2 simpelweg een leuk spel geworden. Als je het verhaal weer wat verder hebt geholpen en de Playstation uit wilt zetten, zie je net weer een leuke zijmissie, of iemand die overvallen wordt. Wat doe je dan? Even doorspelen natuurlijk!
Beestachtige Boef
Colesla : De eerste toevoeging die in het oog springt is de “amp”. Met deze “lightknuppel” zal Cole zijn mêleeaanvallen loslaten op zijn vijanden, maar ook op de lucht. Want mêlee breekt niet alleen met de InFamous-stijl, het doet lichtelijk af aan de unieke superhelden ervaring, waarin de elektrische krachten juist centraal moeten staan. En alsof dat nog niet genoeg is, werkt het ook nog eens zeer matig. Vooral dankzij…
… de Camera: Verreweg de grootste vijand in IF2 zal de losgeslagen camera zijn. Of je nu probeert een overval te voorkomen maar in plaats daarvan het slachtoffer raakt, of als je een sprong naar een ladder probeert te maken, de lekker soepele besturing van IF2 wordt altijd een beetje teniet gedaan door die achterlijke camera.
Goed slecht: IF2 geeft je voldoende keuzes om een goede of slechte held te zijn. Deze keuzes zorgen ervoor dat er nieuwe krachten en verhaalopties (trophies) beschikbaar komen. Normaal speel ik het spel graag als goedzak, dat gaat automatisch. IF2 stelt de zaken minder zwart/wit en voor het eerst in mijn game-ervaring eindigde ik als “slecht”. Geen probleem, maar de beste krachten zijn pas te verkrijgen zijn als je helemaal goed of slecht bent. Daardoor moet je goed nadenken bij elke beslissing, anders loop je de sterkste krachten mis.
Einde: De spanningsboog van IF2 wordt nogal abrupt afgebroken. Na je avontuur kun je nog terug naar de stad om wat zijmissies te voltooien, maar dan kun je beter het hele avontuur opnieuw spelen en de andere kant van de goed/slecht medaille bekijken.
Cool, cooler, Cole?: Tegen het einde van IF2 zal Cole een echte held zijn. Dat gegooi met elektriciteit kan iedere gemuteerde nobody wel. Cole staat daar na twee spellen boven. Als een ware Spider-Man (of Bionic Commando) slinger je door de stad en gooi je met auto’s alsof het niets is. Klinkt goed? Helaas valt dat tegen, want waarom moest ik uren op de x-knop drukken om een gebouw te beklimmen om alleen het laatste uur van het spel te kunnen genieten van de slingerkracht? En waarom is de allerlaatste kracht (een onweerstorm) dan pas beschikbaar? Er zijn niet eens missies meer te voltooien! Ook vind ik de krachten niet over–the-top genoeg. Waar zijn toch de elektrische zwaarden die je kon aanroepen in het eerste deel ?
The good, the bad and the conclusion
Als je de voors en tegens optelt, lijkt het net alsof ik IF2 een slecht spel vind. Hoewel ik er juist erg enthousiast over ben, ben toch ik van mening dat er best kritisch gekeken mag worden naar de besturing en uitwerking van een exclusief voor de Playstation gemaakt spel.
IF2 is zo’n spel geworden waar je ’s middags op je werk naar uitkijkt om ’s avonds op de bank te gaan beleven. IF2 is geen super-spel geworden, maar wel super leuk. En om die reden kan ik het dan ook iedereen aanraden. Het is geenszins nodig om het eerste deel gespeeld te hebben, maar heb je dat wel, dan krijg je een kleine karma boost. Over het nut hiervan valt te twisten, want er is genoeg karma, goed of slecht, te verdienen in New Marais.
Oordeel Infamous 2 (PS3)
- Graphics
90 - Gameplay 90
- Originality 90
- Sound 90
- Replay 90
- Eindcijfer 90
67 )
26-06-2011 13:25
