Om maar gelijk met de deur in huis te vallen. Nee! Op de consoles was het spel al niet bepaald een succes. Maar op de PSP weet EA het spel, ondanks de half jaar langer ontwikkelingtijd, nog slechter te maken. Hoewel op de consoles het FRWL nog redelijk vermakelijk was, was het spel te kort en de gameplay iets te linear. De handheld versie is niet anders. Het is gewoon een kwestie van A naar B lopen en daarbij elke tegenstander op je pad neerknallen. Hier en daar moet je ook wat puzzels oplossen. Helaas is het niveau van deze puzzels zo laag, dat zelfs mijn niet gamende oma ze kan oplossen. Vaak is het de bedoeling om op een knopje te drukken of een schakelaar over te halen. Rechtsonder in beeld zie je een map met daarop de positie waar je heen moet. Een kind kan de was doen zou je zeggen.
Net zoals vele PSP titels moest ook bij FRWL de controls aangepast worden aan de PSP vanwege het missen van een tweede analoge stick. EA heeft daarom de besturing moeten aanpassen ten opzichte van de console versie. Met L richt je automatisch op de tegenstander of op een object. Met de R knop gebruik je dan je wapens. In plaats van de auto aim functie, kan je ook de vierkantje gebruiken om zelf op bepaalde punten van het lichaam van de vijand te richten. Het beeld wordt dan ingezoomd en met gele rondjes wordt aangegeven op welke plekken je het beste kan schieten. Vooral als de tegenstander ver staat of schuilt, wat nauwelijks voorkomt, is deze functie handig. Jammer genoeg maakt deze functie de sniper rifle gelijk overbodig. Waarom zou je nog de scherschuttersgeweer gebruiken als die geen auto aim functie bevat terwijl je met een gewone geweer ook in kan zoomen?
Nog een derde mogelijkheid om de tegenstander te elimineren is gewoon op de vijand af te lopen en in James Bond style knock out slaan. Zodra je dicht genoeg bij de vijand bent, kan je met R de tegenstander een klap geven om vervolgens zo snel mogelijk op de op het scherm aangegeven knop te drukken. James Bond zal dan een dodelijke klap uitdelen. Opvallend genoeg stoppen de anderen dan met schieten als James Bond zijn actie uitvoert. Alsof de digitale personages ontzag hebben voor 007... Maar goed. Afhankelijk van hoe snel je op de toets drukt die in beeld verschijnt, krijd je een medaille waarmee je wapens kan upgraden. Bij elke upgrade wordt je wapen onder andere krachtiger en nauwkeuriger.
Zoals ik al eerder zei was FRWL op de consoles iets te kort. Voor de Handheld versie heeft EA ook nog eens 10 van de 18 levels uit het orgineel weggehaald. Elke level heeft welliswaar meerdere sublevels maar die speel je in knap 5 minuten uit. Uitgerekend de coole levels met bijvoorbeeld autos hebben ze eruit gehaald. Gevolg is dat het spel in slechts 3 uur, de vele tussenfilmpjes niet meegerekend, uit kan spelen. Je kan de speelduur eventueeel verlengen door de moeilijkheidsgraad naar boven te halen maar helaas leidt dit alleen maar tot frustraties en misschien uiteindelijk zelfs tot een kapotte PSP.
De gameplay bevat ook totaal niets boeiends of uitdagends. Af en toe heb je missies waarin je rond kan vliegen met een jetpack. Ook dan is het slechts de bedoeling om als een gek naar het aangegeven punt op de map te vliegen en vijanden neerknallen terwijl je vliegt. Stoere 007 voertuigen uit de films kan je dus wel vergeten. Wel nieuw is de mini helikopter die je kan gebruiken om bij moeilijk bereikbare schakelaars of knopjes te komen. Met een druk op de knop kan je de helikopter laten ontploffen. Hiermee kan je ook vijanden van een afstand elimineren. Pas wel op dat je helikopter niet kapot wordt geschoten!
Op welk onderdeel scoort FRWL dan wel een voldoende? Eigenlijk op geen één punt, zelfs niet op het gebied van graphics. James Bond en de omgeving mogen dan wel redelijk sfeervol uitzien, het gaat wel allemaal ten koste van de framerate. Als er teveel vijanden in beeld verschijnen, gaat het beeld al haperen en heb je last van een flinke framedrop. Dat maakt het spelen er niet plezieriger op. Wel leuk is dat de echte stemmen van de personages te horen zijn. De typische James Bond deuntjes creeëren echt een leuke 007 sfeer. Ik heb dan toch een onderdeel gevonden die een voldoende scoort. Tenminste, alleen de praatscenes in de game zelf had beter gekund. Zo hoor je de personages wel praten, maar zie je hun mond niet bewegen en soms ook zonder gebaren. Daardoor weet je soms niet eens wie aan het praten is. In de tussenfilmpjes is het overigens wel oké.
Het spel heeft ook een multiplayer mode die je met maximaal 6 man kan spelen. Als je geen vrienden hebt met dit spel, dan kan je ook tegen bots spelen. De bots zijn alleen ook hier net zo dom als in de single player mode. Zo komt het vaak voor dat de computer vastloopt tegen een lantarenpaal of je probeert te raken maar eigenlijk alleen maar op de muur schiet. In het begin kan je er best om lachen maar na een paar potjes begint het alleen maar te irriteren. Nee, geef mij maar menselijke tegenstanders.
Conclusie
Met James Bond: From Russia With Love faalt EA werkelijk op vrijwel alle fronten. De vele framedrops tijdens het spelen, domme tegenstanders en de saaie gameplay bieden nauwelijks uitdaging om dit spel uit te spelen, ondanks het feit dat je daar maar een paar uurtjes over doet. Dit maakt het spel tot een zeer slechte port. Lekker in de schappen laten liggen dus.
Oordeel James Bond 007: From Russia with Love (PSP)
- Graphics 55
- Gameplay 45
- Originality
- Sound 60
- Replay 30
- Eindcijfer 49