Bij het opstarten van de game valt meteen op dat de toon in het hoofdmenu al wordt neergezet. Felle neonverlichting, een troosteloze omgeving en regen op een raam. In het menu zien we Storymode, Arcademode en Multiplayer staan. Omdat ik er niet van hou om een game meerdere keren te moeten uitspelen op verschillende moeilijkheidsgraden, kies ik meteen voor Extreme. De game start en het valt op dat de makers graag het beeld van een gangsterfilm willen oproepen. Kane en Lynch zijn in Shanghai en moeten een routineklusje opknappen. Helaas loopt dat routineklus volkomen uit de hand en voor je het weet zit je middenin een gangsterverhaal waarbij verraad, gemene groeperingen en wraak de belangrijkste thema’s zijn. Grote plotwendingen hoef je hier blijkbaar niet te verwachten.
Goede AI Na een tijdje spelen merk ik dat de game op Extreme wel uitdagend is. Je tegenstanders zijn namelijk zo slim om ook cover en flanktactieken te gebruiken. Omdat ik de lagere moeilijkheidsgraden niet had geprobeerd was ik benieuwd of de game op easy wel uitdagend genoeg zou zijn. Gelukkig blijken de tegenstanders hier ook slim te werk te gaan. Alleen ben je op de lagere moeilijkheidsgraden niet na één of twee kogels al dood. Het is dat er een trophie/achievement voor het uitspelen op de hoogste moeilijkheidsgraad is, anders zou ik er zelf niet aan beginnen.
Je partner zijn AI is ook zeker het vermelden waard. Omdat deze partner niet dood kan gaan kun je er zelfs misbruik van maken, door hem in de buurt te houden terwijl jij veilig in cover zit. De toon en sfeer die de campagne van Dog Days toont is vrij bijzonder. Tijdens het spelen lijkt het namelijk net of je personage op de hielen wordt gezeten door een vreselijk slechte cameraman. Er hangt namelijk een zekere lenskleur over de hele wereld heen. Ook bepaalde lichteffecten vallen op omdat je die vaker ziet als je door de lens van een camera naar dingen kijkt. Er is in het hoofdmenu zelfs de optie om nog een extra shakycam effect aan te zetten. Dat is overigens af te raden, want zelfs zonder die optie beweegt het beeld geregeld al behoorlijk heftig.
Herhaling wordt verveling
Het leuke aan KL2 is dat je game natuurlijk met een vriend kunt spelen. Zowel online als offline kun je samen de strijd aanbinden met de vele tegenstanders die de game rijk is. Vooral het flanken van tegenstanders en elkaar goede versterking geven werkt heel erg goed. Op de besturing is dus niets aan te merken.
Tijdens het spelen van het verhaal kwam ik al snel tot de conclusie dat de game weinig bijzonders te bieden heeft qua gameplay. Het is letterlijk van punt A naar punt B schieten, een cutscene zien, schieten van B naar C, cutscene etc. Gelukkig kun je voor wat afwisseling de Arcademode uitproberen. Hierin is het de bedoeling om zoveel mogelijk geld te verdienen met overvallen. Samen met een groepje door AI aangedreven personages beroof je treinen, banken en andere instanties waar geld te halen valt. Dat verdiende geld kun je vervolgens gebruiken om betere wapens te kopen voor opvolgende rondes. Verdien je genoeg geld, dan stijg je in rang en komen er wat nieuwe wapens vrij. Deze mode stelt niet zoveel voor, maar het is wel leuk om te spelen als je even zat van het verhaal bent.
Boeven vangen
Voor de fans van competitieve gameplay is de Multiplayermode een betere optie. Hier kun je kiezen voor Cops & Robbers, Undercover Cop en Fragile Alliance. Deze modi komen neer op het vechten van twee groepen tegen elkaar voor geld, een agent die boeven probeert te vangen en een samenwerking tussen bankrovers die zomaar anders kan lopen.
Helaas was mijn online ervaring verre van geweldig. Tijdens het spelen van Cops & Robbers trad er namelijk belachelijk veel lag op. Het werd zelfs zo erg dat ik mijn Playstation 3 uit moest zetten. Omdat de game zo traag werd dat ik niet eens meer fatsoenlijk uit die mode kon. Wat ik persoonlijk een minpunt vind is dat er meteen als DLC voor de game beschikbaar komt. Als je een game namelijk nieuw hebt liggen, dan wil je wel het gevoel hebben dat je de meest content gewoon kunt vrijspelen. Dit is nu niet het geval en om te wachten op DLC zodat je wapens kunt gebruiken die duidelijk al in de game zitten is een teleurstelling.
Conclusie
Kane & Lynch 2: Dog Days is een verbetering van het eerste deel. De besturing is prima, de personages nog steeds boeiend en de multiplayer biedt ook redelijk wat afwisseling. Toch blijf het gevoel hangen dat deze game weinig bijzonders te bieden heeft. Het verhaal is onevenwichtig, de multiplayer wordt geplaagd met slowdown en de gameplay is steeds hetzelfde. Ben je een fan van het eerste deel en hoop je dat deze game alle fouten heeft goedgemaakt? Dan kun je de game zeker eens proberen. Ben je op zoek naar een toffe shooter met een diepgaand verhaal en een veelzijdige multiplayer? Dan kun je denk ik beter wachten tot Call of Duty: Black Ops beschikbaar is.
Oordeel Kane & Lynch 2: Dog Days (PS3)
- Graphics
75 - Gameplay 70
- Originality
60 - Sound 70
- Replay 65
- Eindcijfer 68
926 )
10-09-2010 12:47
