Verhaal: Vier-in-een
Het verhaal van Spielberg’s Jurassic Park is inmiddels een klassieker. Het verlaten eiland Isla Nublar wat omgetoverd wordt tot dinodierentuin en wat helemaal uit de klauwen loopt als paleontoloog Dr. Alan Grant en zijn posse het park bezoeken. In het spel zijn alle vier de films speelbaar, wat voor fans van het eerste uur (zoals ik) voelt als thuiskomen in een warm bad. De eerste film herbeleven met de humor van LEGO om grove scenes geschikt te maken voor jong en oud is hilarisch. Als de tanden van de T-Rex gepoetst worden met een pleeborstel nadat advocaat Donald Gennaro van zijn toilet gerukt wordt verschijnt er toch wel een brede grimas op mijn gezicht. Ook de legendarische keukenscène waarbij Hammond’s kleinkinderen aan twee velociraptors moeten ontsnappen is goed uitgedacht. Helaas is het niet allemaal een feest der nostalgie.
Hoewel deel 1 erg leuk is om door te spelen voor fans van de film, zal men bij deel 2 en 3 minder enthousiast worden. Simpelweg omdat die films (in de ogen van veel fans) lang niet het niveau en de charme van het origineel hebben. Het enthousiasme wordt verder de kop ingedrukt als blijkt dat de talloze personages die vrijgespeeld kunnen worden lang niet allemaal interessant zijn. Sterker nog, op een aantal bekenden na zitten er veel naamloze wetenschappers of dierenverzorgers tussen. Niet te vergelijken met een ijzersterke cast van bijv. LEGO Marvel Super Heroes.
Gameplay: Beestenstappen
Als je LEGO en Jurassic Park in een adem noemt gaan je gedachten natuurlijk direct uit naar een ding: kan ik als dino spelen? Gelukkig wel! Als triceratops rondrennen en blokkades kapot beuken is een zeer welkome afwisseling van de reguliere personages. En in co-op mode twee raptors besturen is helemaal het einde. De ‘echte’ dinogeluiden gemixt met de in-game animaties maken het een genot om deze prehistorische wezens te besturen. Helaas is de dinospeeltijd erg beperkt. Op een aantal belangrijke elementen in het verhaal na kun je alleen in beperkte delen van de ‘open world’ modus je dinovrienden besturen. Er ligt veel te weinig nadruk op. Jammer, want juist met de beperkte cast van de game zijn dino’s als speelbare karakters meer dan welkom. Een pluspunt aan dinozijde is dat je zelf je eigen dino’s kunt samenstellen door DNA van verschillende dinosoorten te combineren. Een leuke toevoeging, maar omdat ze zo’n beperkte rol in het spel hebben ligt de nadruk meer op het verzamelen van dan op het spelen met. Een gemiste kans.
Behalve het besturen van dinosaurussen bestaat de gameplay uit het bekende LEGO-concept. Maak dingen kapot, bouw oplossingen met LEGO-blokjes om verder te komen, los simpele puzzeltjes op en volg het verhaal. Meer dan in welke LEGO-game ik ook heb gespeeld is de uitdaging in Jurassic World ver te zoeken. Met paden vol muntjes en blokjes word je precies voorgekauwd waar je heen moet en als zelfs dit nog niet simpel genoeg is komt Mr. DNA je wel exact zeggen wat je moet doen. Het is extreem lineair en je wordt de hele tijd aan je handje gehouden, waardoor er weinig ruimte is om zelf de wereld te ontdekken. Zonde, want juist dit ontdekken had de setting van Jurassic Park geweldig tot leven kunnen laten komen. Begrijp me niet verkeerd; ik begrijp dat de LEGO-games zich met name op een jonger publiek richten, maar fans van het eerste uur van series zoals Jurassic Park, Lord of the Rings, Harry Potter of Marvel kunnen zich ook enorm vermaken met dit soort titels. Dan is het zeer jammer om te zien dat elke minieme vorm van uitdaging uit het spel getrokken wordt en er geen poging gedaan lijkt te worden om de typische LEGO-gameplay te verrijken. De skills van TT Games komen nu alleen goed tot hun recht in het omzetten van klassieke scènes tot leuke levels, terwijl er in potentie zoveel meer mogelijk is. Want laten we wel wezen, een team dat zulke mooie vertalingen maakt moet toch meer kunnen bedenken dan een eindeloze herhaling van quick-time events.
Presentatie: Meer geluid dan vooruit
Zoals te verwachten is de nieuwste LEGO-game ook meteen een van de mooiste. Dino’s in LEGO-vorm zijn even charmant en angstaanjagend als hun filmtegenhangers. Ook de setting wordt op zich prima neergezet. Wel moet opgemerkt worden dat het enorm opvalt hoe weinig er gebruik gemaakt wordt van LEGO-objecten. Waar The LEGO Movie volledig opgebouwd is uit LEGO-blokjes, zie je in Jurassic World meer ‘echte’ bomen en planten dan LEGO-varianten. Hierdoor ziet het geheel er wel goed uit, maar heeft het beduidend minder charme. De nieuwe weeranimaties die zorgen voor regen- en stormachtige settings komen het verhaal en de presentatie wel weer ten goede, maar zelf prefereer ik charme over pure graphics.
Over de audio heb ik gemixte gevoelens. Er worden 1-op-1 voice overs, dialogen en geluidseffecten uit de films gebruikt. Soms werkt dit enorm goed, omdat je (zeker bij film 1) de dialogen zo na kunt praten. Het zorgt bovendien voor een nauwe aansluiting op de originele verhalen. Echter betekenen deze 1-op-1 kopies ook dat sommige geluiden van bedroevend lage kwaliteit zijn. (Het gillen van Lex is verschrikkelijk irritant.) Omdat bepaalde scènes in de game toegankelijker gemaakt zijn – bv. door iemand in leven te laten waar deze in de film een ander lot krijgt – sluit de audio niet altijd goed aan. Dat ook het kwaliteitsverschil tussen geluiden uit de oude en de nieuwe film enorm goed te horen is doet het overkomen alsof er gehaast gehandeld is. Wellicht kwam de release date van de bioscoopfilm te vroeg?
Replay: Jurassic take-over
Het is en blijft leuk om het LEGO-verhaal van de films te beleven, met name bij het origineel en de nieuwste film. Door de lage moeilijkheidsgraad ben je hier niet erg veel tijd mee kwijt en komt er nog meer nadruk op de replay-waarde te liggen. Het zelf bouwen van een dino is leuk, maar doordat je maar weinig mogelijkheden hebt om je dino te besturen, is de waarde van het hele creatieproces ook een stuk minder. Doordat er maar erg weinig personages écht karakter hebben en iets zullen zeggen, blijft er weinig over wat de moeite is om te unlocken. De game maakt het niet erg verleidelijk om te blijven spelen. Daarnaast is het de zoveelste LEGO-game die ik speel waarbij er geen optie is om een horizontale splitscreen in te stellen. De verticale split werkt niet aangezien je beeld te smal is om te zien waar je heen moet, en de dynamische splitscreenoptie (waar ik nooit fan van ben geweest) komt in deze game helemaal niet goed uit de verf. Met verschillende mensen heb ik in co-opmodus gespeeld en gezien dat er belangrijke dingen uit beeld vallen. Ook glitcht de camera regelmatig en heb ik een aantal keer vastgezeten met mijn personage waarna een restart noodzakelijk was.
Conclusie
LEGO heeft nog steeds goud te pakken. Daadwerkelijk elke franchise kan op een geniale manier vertolkt worden naar vierkante blokjes en de vertaling van spannende filmscène naar LEGO-humor blijft aanstekelijk en zal voor veel spelers genoeg zijn. Echter, om de (meer ervaren) spelers te blijven binden, moet er wel wat geïnnoveerd worden. De LEGO-gameplay beperkt zich tot een overload aan verzamelbare objecten en met Jurassic World heeft het een franchise te pakken die te weinig interessante personages biedt. Ik zou het enorm toejuichen wanneer LEGO-games durven te versimpelen en vernieuwen. Als de basis wat opgepoetst kan worden staat er een systeem met stabiele, leuke puzzelgameplay die met een overzichtelijke interface en gebruiksvriendelijke besturing helemaal tot bloei kan komen. Als deze basis solide en afwisselend genoeg is, kan het unieke LEGO-sausje met humoristische vertalingen, grappige animaties en gameplay-variatie vanuit verschillende personages de rest doen. Met wat focus en aandacht staat er een game die niet alleen kinderen, maar ook de echte franchisefanaten warm van worden. Er moet wat gebeuren, want als ze op deze manier doorgaan ben ik bang dat de LEGO-games hetzelfde lot als dat van de dinosaurussen gaan ondervinden. En dat zou toch eeuwig zonde zijn.
Oordeel LEGO Jurassic World (Xbox360)
- Graphics
80 - Gameplay
50 - Originality
40 - Sound 70
- Replay
60 - Eindcijfer 65
100 )
23-06-2015 06:40
1)
23-06-2015 09:22
Hier mijn reactie (ik ben de schrijver vd review): 
