Puzzelen geblazen!
Het verhaal vereist niet dat je de voorgangers gespeeld hebt, maar spelers die dit wel gedaan hebben zullen het verhaal beter kunnen volgen. Je avontuur begint op het zeer origineel getitelde ‘Isle of the Dead’. Kort gezegd ga je op zoek naar de schat van de koning Zojir, die in zijn graf zou liggen. Natuurlijk gaat dit niet vanzelf en moet je je via allerlei puzzels, gesprekken en andere handelingen een weg zien te banen in deze vreemde omgeving.
De wereld is vanaf het begin bijna geheel toegankelijk. Als je dus vast zit bij een puzzel kan je gewoon een ander gebied gaan onderzoeken. Overigens beperkt de game zich niet tot gewone puzzels, maar moet je ook voorwerpen combineren, minigames spelen en een paar raadsels oplossen waarbij je gewoon logisch moet rederenen.
De puzzels steken redelijk in elkaar. Ze zijn niet te moeilijk maar zeker ook niet te eenvoudig. Wel is het irritant dat er geen logboek o.i.d. aanwezig is dat je voortgang bijhoudt. Zo kan je in situaties terecht komen waarbij je niet meer weet wat je nu precies al gedaan hebt en wat niet. Zeker bij de complexere raadsels kan dit vervelend zijn.
Horror, of toch niet?
Bij Point-and-click games moet je meestal geen grafisch geweld te verwachten en bij ToZ is dit ook niet anders. De omgevingen zijn vaak grijzig en repetitief. De verouderde engine helpt ook niet. Dit wordt ten dele goed gemaakt door de beklemmende sfeer die het spel rijk is. Hoewel men niet van echte horror kan spreken zijn er hier en daar een paar spannende momenten. Meestal is dit in de vorm van een geanimeerd monster dat even in de achtergrond verschijnt. Als men dit niet te vaak gebruikte zou het nog echt eng kunnen overkomen. Helaas weet je na de vijfde keer al wat er precies gebeurt als je door die ene deur gaat.
Bij een beklemmend sfeertje zou griezelige muziek horen zou je denken. Het spel verrast hier echter door muziek meestal weg te laten. Een goede keus want de angstaanjagende toon komt hierdoor nog beter uit de verf. Je luistert overwegend naar de omgevingsgeluiden zoals geruis, bliksem, het geluid van wegkruipende spinnen en andere typische griezelgeluiden. Helaas is het stemmenwerk heel wat minder sterk. Deze zijn zoals je zou verwachten van een low-budgetgame als deze, geforceerd en bovendien met een uiterst vervelend effect bewerkt. De ontwikkelaar had kennelijk het idee dat een echoënde stem goed zou passen bij een spel als dit, maar het overmatige gebruik van dit effect zorgt voor een geforceerd resultaat.
De game zal je ongeveer tien uur bezig houden voordat je het eindscherm te zien krijgt. Het is spijtig dat de game naast de singeplayer campaign weinig te bieden heeft. De liefhebbers kunnen zich bezighouden met het verzamelen van gouden muntstukken om hun score wat op te krikken maar hiermee zul je het moeten doen. Bovendien doet het spel weinig origineels en ziet het er verouderd uit. De puzzels zitten gelukkig wel uitstekend in elkaar. Dit is er eentje voor de liefhebbers.
Deze review werd geschreven door Jenthe Pondt
Oordeel Last Half of Darkness: Tomb of Zojir (PC)
- Graphics
50 - Gameplay
65 - Originality 62
- Sound 59
- Replay
40 - Eindcijfer 52
2502 )
07-01-2011 17:27