Nadat Princess Peach samen met haar trouwe bewaker Toadsworth de tijdmachine van professor Gadd probeert, gaat het weer eens goed mis. Na de tijdreis keert Toadsworth zonder de prinses terug, en het hele kasteel is zoals gewoonlijk weer in paniek. Gelukkig zijn daar de gebroeders Bros om de prinses te redden. Alleen doen ze het ditmaal niet met z’n tweeën, nee ze worden bijgestaan door hun jongere zelf: baby Mario en baby Luigi! Als blijkt dat prinses Shroob, koningin der Shroobs (aliens), de kidnapper blijkt te zijn, en ze ook nog van plan is het hele Mushroom Kingdom over te nemen, is het duidelijk dat de gebroeders Bros samen met hun jongere ik de boel weer eens moeten gaan redden!
Zoals je gemerkt hebt is dit deel in de Mario & Luigi reeks qua verhaal even gek als het vorige deel. En net als zijn voorganger zit deze game ook vol met maffe humor, zelfspot van Nintendo, goede gameplay, fijne graphics en met de muziek zit het ook weer in orde. Maar laat ik deze aspecten stuk voor stuk eens even toelichten, want anders is dit wel een heel makkelijke review.
Met de gameplay zit het dik in orde. Ik durf zelfs te stellen dat ik de rpg gevechten veel beter vindt dan in welke rpg dan ook, en dat is enkel en alleen omdat je de aanvallen van je tegenstanders kunt afweren door te springen of ze van je af te slaan met je hamer. Ook de platformelementen zijn weer aanwezig, en deze zijn ook allemaal prima en leuk om te spelen. Wat wel jammer is, is dat er in deze game helemaal geen minigames voorkomen, want dat vond ik in de vorige game juist helemaal geweldig, en afwisselend. Dit is wat mij betreft wel een klein minpuntje. Maar een nog grote minpunt is dat de stylus in de hele game niet gebruikt hoeft te worden, zelfs niet in het hoofdmenu!! Aan de ene kant is dit begrijpelijk, want hoe kun je in vredesnaam in deze game iets met de stylus doen.., maar aan de andere kant vindt ik het toch best jammer. Gelukkig maken de vele moves, coole gevechten en toffe platformelementen dit weer helemaal goed.
Ook met de graphics zit het weer goed. De beelden zijn scherper en gedetailleerder dan ooit tevoren, en als er weer eens een move uitgelegd wordt op het bovenste scherm ziet dat er als een strakgetrokken stripverhaal uit, zo mooi. Ook dit aspect is tip top in orde!
De soundeffects klinken ook weer perfect. Mario en Luigi brabbelen wat in hun eigen taaltje, maar af en toe klinken er ook wat Engelse zinnetjes en woordjes doorheen, met de typische Mario en Luigi stemmetjes. Ook de muziek is tof, bij normale gebieden als bijvoorbeeld het kasteel klinken de gewone Mario muziekjes, die overigens helemaal nieuw aanklinken doordat ze gerestyled zijn, en op spannende momenten, of bij verwoeste gebieden klinkt spannende muziek. Zoals gewoonlijk heeft Nintendo er weer voor gezorgd dat ook de sound weer perfect is uitgewerkt.
Zoals ik het nu heb uitgelegd lijkt het net of de game de heilige graal is, maar dat is nou ook weer niet zo. Want een aantal storende factoren en bugs zorgen ervoor dat er ook in deze game minpunten zitten. Irritant is bijvoorbeeld dat de game af en toe vast loopt. Bij mij is dat een stuk of vijf keer voorgekomen, en na eventjes op internet gezocht te hebben bleek dat dat niet aan mijn cartridge lag: Nee, dat is gewoon een ordinaire bug. Daarom raadt ik je aan zo vaak mogelijk te saven, want de game loopt misschien niet zo vaak vast, maar het kan best zijn dat je net een heel stuk gespeeld hebt en dat het spel dan vastloopt. Denk daar dus om!! Ook vervelend is dat als je bij een eindbaas gevecht doodgaat, je dan als je het nog eens gaat proberen alle teksten die voor het spannende gevecht vertelt worden nog eens moet doorscrollen, en het komt ook voor dat je soms een filmpje nogmaals moet zien voordat je weer kan beginnen. Dit is niet zozeer een minpunt, maar het is toch storend als je weer hetzelfde verhaaltje moet doorscrollen of weer hetzelfde filmpje moet kijken.
Ook een klein minpuntje is dat als je het eerste deel gespeeld hebt, je niet zo heel veel nieuws tegenkomt in deze game. Daarom moet je goed bij jezelf nagaan of je nog een keer zin hebt om een avontuur in het Mushroom Kingdom te gaan beleven, of dat je toch liever iets geheel anders meemaakt. Ik had er geen problemen mee omdat ik de hele Mario en Luigi reeks ongelofelijk tof vindt, maar het kan best zijn dat als je deel eén niet zo heel leuk vond, of middelmatig, dat je deel twee niet in huis hoeft te halen.
Verdict
Gameplay
Zoals je al hebt kunnen lezen zit het met de gameplay dik in orde. Alleen jammer dat er helemaal niks met de stylus wordt gedaan. Toch is het niet zo dat hij dan op de Gameboy Advance kon verschijnen, want er wordt wel goed gebruik gemaakt van de twee schermen op je DS!
Sound
Leuke Mario muziekjes, en spannende Nintendo geluiden, alles zit erin. Ook dit is top!
Graphics
Precies goed voor deze game. Het ziet er veel scherper en gedetailleerder uit dan deeltje eén, en dat is het enige wat er echt aan veranderd kon worden. Want zeg nou zelf: Zo’n game speel je niet in 3D.
Lange termijn
Eénmaal uitgespeeld zul je deze game niet snel meer in je DS stoppen. Toch is het, met zo rond de 20 uur aan gameplay, zeer beslist geen korte game. Precies goed voor een RPG!
Conclusie
Mario & Luigi Partners in Time is een schoolvoorbeeld hoe een RPG eruit moet zien. Goede gevechten, toffe gameplay en in dit geval boordevol humor. Toch, als je deel eén gespeeld heb moet wel even overwegen of je zin hebt in nog een avontuur met de gebroeders Bros, want een hele boel dingen uit het origineel, zoals een heleboel moves, worden weer gebruikt, en afgezien van het verhaal en het spelen met de baby’s is er niet gek veel veranderd.
Oordeel Mario & Luigi Partners in Time (NDS)
- Graphics 80
- Gameplay 90
- Originality 80
- Sound 80
- Replay 60
- Eindcijfer 85