Misschien is het je opgevallen, misschien ook niet, maar Mario Party 7 is sinds 27 januari verkrijgbaar in de winkels. Sommige mensen kotsen de serie onderhand half uit, maar er zijn er ook mensen die de serie letterlijk en figuurlijk aanbidden. "Mario Party wordt uitgemolken tot de laatste druppel', is een kreet die tegenwoordig op menig gamesite te vinden is. Natuurlijk is het niet anders dan een feit dat Mario Party 7, zoals de naam zelf al aangeeft, het zevende deel is in de Mario Party reeks (en dat is nog exclusief de Mario Party voor de Game Boy Advance). Echter, het spel blijft verkopen als een tiet en elk nieuw deel is eigelijk gegarandeerd al een succes te noemen. Gelukkig is Nintendo niet al te lui en hebben ze samen met HUDSON veel nieuwe elementen in Mario Party 6 verwerkt. Hebben ze die lijn ook doorgetrokken met Mario Party 7? Dat gaan we eens haarfijn uitzoeken.
Natuurlijk is een spel niks zonder een verhaal. En omdat ik toch wel houd van verhaaltjes vertellen zal ik de story achter Mario Party 7 ook niet achterwege laten. Lijkt het jou niet heerlijk om eens alles achter je te laten en de wijde wereld in te trekken samen met een paar vrienden? Aangezien Toadsworth, de oude bediende van Peach, vond dat Mario en zijn vrienden wel een vakantie hadden verdiend, heeft hij ze allemaal uitgenodigd met een cruise op reis te gaan. Even geen irritante ontvoerders meer, geen kwaadaardige wezens die op de loer liggen, maar een heerlijke reis op een superluxe cruise, die je op de mooiste plekken van de wereld brengt. Je ziet het waarschijnlijk wel aankomen, een rustige vakantie zonder zorgen wordt het toch niet helemaal. Want zeg nou zelf, hoe zou jij je voelen als al je vrienden worden uitgenodigd maar jij zelf niet? Dat maakt je kwaad, héél kwaad. Dat is ook bij Bowser het geval. Hij zal er alles aan doen om de vakantie in de soep te laten lopen en sommige kenners weten maar al te goed waar deze vuurspuwende draak toe in staat is. Daarbij komt ook nog eens dat Baby Bowser ook van de partij is.
Aangezien het woord innovatie Nintendo zowat letterlijk naar de bol is gestegen, moeten de nieuwe games van Nintendo dus ook bordenvol vernieuwing zitten. In deel zes is de microfoon het 'vernieuwende' element. Echter, in deel zeven is de grootste vernieuwing dat je niet met vier, maar met acht gamers tegelijk kan spelen. En als jij nou toevallig een asociale, egoïstische vlerk bent, heb je mooi pech, want je zal de controller toch moeten delen met iemand anders wil je de mini-games voor acht players spelen. Het leek mij echt helemaal niks om je controller samen met iemand te delen. Misschien dat ik zo'n egoistisch ventje ben, maar ik zit er niet echt op te wachten om geen totale controle te hebben over mijn joystick. Uiteraard geldt hier het spreekwoord: "Wie niet waagt, wie niet wint", en dus nodigde ik wat vrienden uit om de mini-games voor acht spelers te testen.
Hoe meer zielen, hoe meer vreugd natuurlijk. Dat moeten ze bij Nintendo ook hebben gedacht en dus hebben ze het mogelijk gemaakt mini-games te spelen voor acht mensen tegelijk. Aangezien de Gamecube maar vier controller ingangen heeft, zal je je controller moeten delen met iemand. Jij bestuurt de linkerhelft van de controller en je partner bestuurt de rechterhelft. Meestal zal je moeten samenwerken met je partner en je kan dus maar met één hand spelen. De mini-games voor acht spelers vind ik zelf meestal erg makkelijk te doen, maar dat verschilt natuurlijk per persoon. Er zijn genoeg mini-games beschikbaar voor acht spelers, maar helaas zal dit niet kunnen in de partymode. De speelborden zijn bedoeld voor vier spelers en dan is het natuurlijk niet mogelijk om een spel voor acht players te spelen. Hiervoor heb je dus een aparte mode, waardoor je er eigenlijk nauwelijks meer naar omkijkt.
Toen ik het spel kocht, kreeg ik er net zoals bij Mario Party 6 een microfoon bij geleverd. Hartstikke leuk natuurlijk, want nu heb ik twee microfoons. Helaas kan je er maar van één gebruik maken, dus heb ik de microfoon van deel zes gebruikt bij het spelen van de microfoon-games. De microfoon van deel zeven heb ik lekker in de verpakking gelaten. Er zijn nu op de speelborden ook speciale vakjes voor de microfoon-games. Als jij toevallig op zo'n groenkleurig vakje beland, moet je een mini-game spelen met als controller de microfoon. Zo'n microfoon-game speel je in je eentje en als je hem goed genoeg speelt en wint, dan vertrek je weer met een vette beurs. Je zal wel duidelijk moeten spreken om te voorkomen dat de microfoon het verkeerd vertaalt en er zo dus problemen ontstaan. Overigens zijn de microfoon-games wel een stuk beter uitgewerkt dan die in deel zes. Ze zijn ook veelal leuker om te spelen.
Als we het nu toch over mini-games hebben, moet ik zeggen dat de mini-games in Mario Party 7 toch wel iets leuker zijn dan in de voorgaande delen. Natuurlijk ontbreken spellen waarbij je als een randdebiel achter elkaar op de A-knop moet drukken niet, maar er zijn nu ook mini-games die grafisch beter ogen, uitgebreider zijn en voor meer plezier zorgen. Net zoals de mini-game ''Bubble Brawl'', waarbij je in een waterbel zit en je tegenstanders uit die waterbel moet slaan, zijn heel erg leuk om te doen. Ook zijn er meer dan genoeg nieuwe mini-games voor 1 VS 3 of 2 VS 2. Ik zou je echter niet aanraden met een computergestuurd personage in een team een 2 VS 2 mini-game te spelen, want als ze op 'weak' zijn ingesteld, lijkt het wel alsof ze regelrecht van de achterlijke school komen. Zomaar een aanrader, want er is ook een kans dat je controller het niet overleeft als je hem pardoes uit het raam sodemietert (zoals ik dus heb gedaan). Verder zijn er nog genoeg andere mini-games te spelen, zoals Battle mini-games, Duel mini-games, DK mini-games en Extreme mini-games. In totaal zijn er bijna 90 nieuwe te vinden in Mario Party 7!
Uiteindelijk is de 'Party Mode', in dit geval de 'Cruise Mode' waar het allemaal om draait. Deze keer is er niet zoveel veranderd ten opzichte van andere Mario Party's. Je kan kiezen uit zes speelborden, de plaatsen waar je een tussenstop maakt met de superdeluxe cruise. Als je het liever wat rustiger aan doet, kan je beter koers zetten naar 'Grand Canal' waar je heerlijk kan uitrusten maar ook flink kan feesten. Als je echt een avondmens bent, kan je beter kiezen voor 'Neon Heights', waar je overal terecht kunt voor vette party's en vooral veel plezier tot in de late uurtjes. Zo op het eerste gezicht lijkt het soms net alsof je écht verlangt naar deze plaatsen of dat je écht dagen wilt rondzwerven tussen Egyptische gebouwen. Heerlijk zo'n gevoel. Als jij meer iemand van het kwaad bent en van uitdaging houdt, kan je beter naar een speelbord van Bowser gaan. Want wat is er nu enger dan rond te dwarrelen op eilanden tussen zeeën van lava en ook nog eens kans hebben dat bepaalde eilanden pardoes zinken?
De bekende vakjes op de borden zijn niet heel erg veranderd sinds Mario Party 6. Je hebt nu dus wel een apart vakje voor een microfoon-game, zoals ik al eerder heb aangegeven. Ook de blauwe, rode en vraagtekenvakjes zijn weer van de partij. Een kleine verandering is bijvoorbeeld 'Bowser Time'. Elke keer als er een mini-game voorbij is, loopt een bepaalde meter steeds een stukje voller. Als die meter helemaal vol is, zodat de druppels er uitlopen, ben je nog niet jarig. Een tijd van helse pijn, kwelling en onzekerheid staan op je te wachten. Een tijd die men niet gauw zou willen beleven en waar het zweet letterlijk van je hoofd tot in je onderbroek loopt. Iets om gauw te vergeten dus. Gelukkig mag je in dit deel wel kennismaken met twee nieuwe personages. Misschien heb je ze al weleens mogen ontmoeten in Mario Kart DS, maar ze zijn ook aanwezig in Mario Party 7! We hebben het natuurlijk over Dry Bones en Birdo. De koopa die geheel uit botten bestaat en de schattige roze dino die het liefst eieren schiet vanuit haar bek richting eventuele vijanden. Herrinner je je trouwens nog de 'Bonusstars'? Mooi zo, want in Mario Party 7 kan je deze optie ook weer aan of uit zetten. Maar deze keer krijg je niet alleen bonussterren voor wie het meeste muntjes heeft ofzo, maar het kan net zo goed dat je een extra ster krijgt omdat je het meest op de rode vakjes bent beland.
Graphics zijn bij een spel als Mario Party (maakt niet uit welk deel) niet heel erg belangrijk. Natuurlijk wil je geen mini-game spelen die uit één pixelbrei bestaat, maar als het spel grafisch op redelijk niveau zit, kan je eigelijk niet meer zeuren. Mario Party 7 zit dus op redelijk niveau en het laatste wat je zal doen, is je irriteren aan de graphics. Ze zijn gewoon goed uitgewerkt en als het aan mij ligt, zijn ze zelfs nog beter dan in Mario Party 5 en 6. Ook het geluid is niet heel erg van belang bij een spel als deze. Toch zal je soms even geïrriteerd opkijken bij de achtergrond muziek van bijvoorbeeld het 'Grand Canal' speelbord. Soms komen er ietwat snerpende geluiden vanuit je boxen, maar het is zeker niet iets om het spel op onderuit te halen. Ook de stemmen van de personages zijn goed uitgewerkt, zeker die van Bowser, die opeens een stuk zwaardere stem heeft. Een stem waarvan je gewoon zeker weet dat er iets kwaadaardigs achter verscholen zit.
Bij sommige games gaat het er gewoon om of je er goed in bent, maar er zijn ook games waarbij je gewoon geluk moet hebben wil je winnen of het spel uitspelen. Mario Kart is daar een goed voorbeeld van: soms rijd je als de beste maar dan komt er uit het niets een blauw schild die roet in het eten gooit, waardoor je uiteindelijk toch verliest. Dat heeft dus met geluk te maken, want zonder die schilden was je allang winnaar geweest natuurlijk. Bij Mario Party heb je soms ook geluk nodig. In de eerste paar delen kon je nog een beetje inschatten of je ging winnen en had je nog een klein beetje controle over de resultaten. Bij Mario Party 7 heb je eigelijk nergens meer controle over. Al ben je nog zo goed in alle mini-games, je kan al je muntjes en sterren binnen één beurt kwijtraken. Dat is natuurlijk heel erg leuk voor de ander, maar het heeft dus niks te maken met hoe goed je in het spel bent. Tot overmaat van ramp zie je die rotkop van je tegenstander nog eens gemeen grijnzen, waardoor je eigelijk het liefst de 'Cube met spel en al naar beneden wilt flikkeren. Gelukkig heb je een zeer uitstekende zelfbeheersing, nietwaar?
Zoiets als ik hierboven omschrijf, belemmert de gameplay soms nog wel eens. Natuurlijk zorgt dit voor verrassingen en voor gejoel en gegil met je vrienden, maar in Mario Party 7 is dit wel erg overdreven. Ook staat het speelbord uiteindelijk vol met vakjes van je tegenstanders door 'Orbs' die zij hebben gebruikt. Als je langs een vakje komt waar een tegenstander een Orb heeft achtergelaten, gebeurt er iets. Dit zorgt er weer voor dat beurten soms ontzettend traag voorbij gaan, ze duren soms wel een eeuwigheid. Ook hierdoor wordt de gameplay soms wat belemmerd. Dat is wel iets wat ik erg jammer vind. Overigens moet ik er wel bij zeggen dat in de 'singleplayer mode' de beurten wel vrij snel voorbij gaan.
Misschien dat je in je eentje niet lang zoet bent met Mario Party 7, maar ervan uitgaande dat je wel vrienden hebt die bereid zijn lekker de feestbeest uit te hangen, is dit weer een spel met een enorm hoge replay waarde. Al met al is dit zeker weer een goed deel, maar toch heb ik af en toe mijn twijfels. Zoveel is er niet veranderd sinds deel zes en de mini-games voor acht spelers is nou niet echt een toevoeging waarvan je plotseling helemaal high van wordt. Als je nog nooit een Mario Party hebt gekocht, zou ik maar eens een begin maken met dit deeltje. Als je alle Mario Party's al eens hebt mogen spelen of in je bezit hebt, zou ik nog even goed nadenken of je het spel daadwerkelijk wilt hebben. Een teleurstelling ligt op de loer.
Oordeel Mario Party 7 (inclusief microfoon) (NGC)
- Graphics
78 - Gameplay 80
- Originality
- Sound
68 - Replay
95 - Eindcijfer 85
6793 )
24-02-2006 21:34
