Regels? Waarvoor?
Op deze drie punten kom ik later terug, als ik jullie verteld heb wat basketbal nou eigenlijk inhoudt in het mario-universum. Iedereen kent waarschijnlijk wel een beetje de regels van basketbal. Vergeet ze maar, want basketbal met Mario kent vrijwel geen regels. De enige regels zijn als volgt: een score van binnen de driepuntlijn is 20 punten, een score van buiten de driepuntlijn is 30 punten, en een Special Shot levert je maar liefst 40 punten op. Simpel he? Een extra bijkomstigheid is dat het aantal muntjes dat je oppikt gedurende het spel opgeteld wordt bij je score. Je ziet, net als in andere Mario-sportgames zijn de regels er hier zorgvuldig uitgehaald. Dit zorgt voor een heerlijk chaotisch potje basketbal.
Aan het begin van een wedstrijd kies je drie characters uit de Mario-serie. Elk character heeft zijn eigen kwaliteit; Mario is een allrounder, Peach heeft een goed schot en Donkey Kong is als vanouds het zwaargewicht in het veld. En dan begint de wedstrijd, op soms rare locaties. Hoog op een rots boven zee, diep in die zee of in een spookhuis, overal bevindt zich wel een veldje om een wedstrijd op te spelen, er is dus geen gebrek aan locaties.
De M is van Mario, de W van Wario
Dan kunnen we nu dus echt beginnen aan de wedstrijd. Maar hoe speel je dan? Dat wordt duidelijk uitgelegd in een uitgebreide tutorial. Hier leer je alles over basketbal in het Mushroom Kingdom. Het begint simpel met dribbelen en schieten, maar uiteindelijk leer je moves als de Charge-dunk en de Drop-steal. Al deze moves voer je uit via het touchscreen. Tikken is dribbelen, een lijntje naar links of rechts is een pass die kant op, een lijntje omhoog zorgt voor een dunk of een schot. Ook heeft elk character een eigen (bijna onblokbaar) Special Shot, dat zoals ik al eerder zei minstens 40 punten waard is. Zo’n Special Shot voer je uit door een figuur te tikken op het onderste scherm. Bij Mario is dit vanzelfsprekend een M, bij Wario een W. Over het algemeen werken deze moves prima, maar zodra de tegenstand heviger wordt wil het intikken van een figuur nog wel eens te lang duren. Aan de controls moet ook echt wel gewend worden, het is niet een game waar het touchscreen voor gemaakt is.
Over de tegenstanders: laten we nu eens aan die wedstrijd beginnen. Als je je team hebt gekozen begint de wedstrijd dus. Tijdens de wedstrijd verschijnen er ?-blokjes op het speelveld, dribbel je hier overheen als aanvallende partij dan verdien je de eerdergenoemde muntjes. Dribbel je hier overheen als verdediger dan krijg je items als een schild of een bananenschil. Zo’n item kan je wedstrijd redden, maar het kan je ook de wedstrijd kosten als je tegenstander het in zijn klauwen krijgt. Verwacht in het begin echter niet te veel tegenstand. Tegenstanders zullen nauwelijks een poging doen om de bal te bemachtigen. Al ligt de bal voor hun neus, ze zullen hem vaak niet pakken. Ook later in het spel in moeilijkere wedstrijden wil dit zich nog weleens voordoen. Voor de rest zit er een goed verloop in de moeilijkheidsgraad, uiteindelijk zal je tegenstander er alles aan doen om de bal te bemachtigen en te scoren. Dit kan soms frustrerend werken, heb je net 50 muntjes verzameld en wil je die innen met een mooie dunk, wordt je keihard afgeblokt. En zie dan nog maar eens je muntjes en de bal snel terug te vinden. Weet je echter een Special Shot succesvol te lossen met aantal munten op zak, dan geeft dit zeker wel een goed gevoel.
Kleurrijk
En niet in de minste plaats omdat deze Special Shots er geweldig uitzien. Met veel audiovisueel geweld knalt de bal door de basket. Ik durf eigenlijk wel te beweren dat Mario Slam Basketball een van de mooiste DS-games tot nu toe is. De characters en omgevingen zijn kleurrijk en gedetailleerd, maar nooit hapert het spel, wat er ook gebeurt. Ook op het gebied van de audio zit het wel snor, gewoon de vertrouwde Mario-style deuntjes. Ze zullen niet in je kop blijven hangen, maar ze werken zeker wel sfeerverhogend.
Mushroom, Mushroom…
Het spel kent meerdere spelvarianten. Zo is er de onmisbare Tourney-mode. Je kiest een team en begint aan een cup, en welke cups dit zijn kan elke Nintendo-gamer je slapend nog wel vertellen. Inderdaad, Je speelt weer lekker door de Mushroom, Flower, Star en Rainbow cup heen. Hier ben je hooguit een uur of 3 mee bezig. Maar als je deze cups gehaald hebt wacht je een verassing.
…Rainbow, en nu?
Heb je even geen zin in de druk van een toernooi, dan kun je altijd nog een lekker ontspannend potje basketballen in de Exhibition-mode. Je stelt zelf de regels in en op welk veld je wilt spelen, kiest een team, en ballen maar. Bovenaan in het startmenu staat Challenge, hier vallen de trainingen onder en een minigame: Dribbel Race. Hier is het de bedoeling om zo snel mogelijk over de finish te komen… met 100 muntjes. Opzich is het een leuke toevoeging, maar je krijgt al snel weer zin in een gewoon potje basketbal.
In het spel zijn er verschillende dingen te unlocken, zoals extra spelers (ook uit Final Fantasy!), nieuwe basketbaldesigns en nieuwe banen. Wil je dit allemaal compleet hebben dan ben je toch wel 15 á 20 uur van de straat. Daarna kun je je altijd nog bezighouden met Exhibition of Matchup. Matchup is de multiplayer-mode in dit spel. Met één gamecard kun je Coin-hunt doen, het is hier de bedoeling om meer munten te verzamelen dan je tegenstander. Hebben jullie allebei een gamecard, dan kun je complete wedstrijden tegen elkaar spelen. Uit de uitslagen van deze wedstrijden wordt een ranking samengesteld. Waarom deze ranking offline is blijft een raadsel. Het zou fantastisch geweest zijn om online eens een balletje te gooien en dat daar dan een mooie ranking van werd bijgehouden, maar ja het mocht niet zo zijn. Dit is duidelijk het grootste gemis van de game.
Dus?
Ik had nog een belofte staan; die drie punten. Ik ben het er mee eens dat de serie wordt uitgemolken, maar niet in negatieve zin. Want zolang de spellen van dit niveau zijn hoor je mij niet klagen. Met de diepgang zit het ook wel goed, de besturing is goed uitgewerkt en zorgt voor meer diepgang dan je gewend bent van de serie. En kiddie? Tja, zelf heb ik niks tegen Mario, maar mocht je dat wel hebben, laat deze game dan gewoon liggen. Je mist dan wel een van de leukste DS-games tot nu toe. Square-Enix zet hier geen echte topper neer, maar zeker wel een vermakelijk spel.
Oordeel Mario Slam Basketball (NDS)
- Graphics
95 - Gameplay
80 - Originality 70
- Sound 75
- Replay 80
- Eindcijfer 79
144 )
09-04-2007 11:17
1)
10-04-2007 17:18
tnks
