Metroid Other M is gemaakt in samenwerking met Team Ninja. Fans van actiegames kennen deze ontwikkelaar natuurlijk voornamelijk van de Ninja Gaiden serie. Een reeks die bekend staat om een hoge moeilijkheidsgraad, toffe wapens, mooie graphics en een hoop toffe gevechten. Toen aangekondigd werd dat Team Ninja zich met Metroid bezig zou gaan houden sloeg mijn hart een paar slagen over. Niet alleen omdat ik een mega headrush kreeg en te snel ging staan, maar hoofdzakelijk omdat ik ontzettend benieuwd was wat het resultaat van die samenwerking zou zijn.
Simpel gezegd; het resultaat is een ander soort Metroid. In Other M zul je niet compleet alleen tegen een overmacht hoeven vechten. Je zult nooit het gevoel hebben dat je de last van het hele universum op je schouders draagt. Je zult dus eigenlijk nooit het echte Metroid gevoel ervaren. Daar staat tegenover dat de hele game gericht is op het neerzetten van de achtergrond van Samus. Haar ervaringen in het leger, haar vriendschappen en haar relatie met haar leidinggevende; Adam Malkovich.
Deze focus op het verhaal is niet de enige verandering aan Metroid Other M. De game biedt namelijk verschillende vormen van gameplay. Door de wiimote horizontaal te houden kun je Samus door de 3d wereld sturen. Je bestuurt haar echter op een tweedimensionaal vlak. Dat houdt in dat je haar in rechte lijnen kunt besturen. Wil je op specifieke doelen schieten, dan richt je de wiimote op je scherm en zul je vervolgens door de ogen van Samus kijken en bepaalde doelen kunnen beschieten.
Het werkt op zich prima, alleen tijdens de echt hectische bossfights zat ik geregeld te wensen dat ik gewoon een nunchuck kon gebruiken om Samus te besturen. Het kost simpelweg tijd om de wiimote te draaien en tijdens sommige gevechten kan dat net het kleine beetje verschil maken tussen een overwinning of een nederlaag. Metroid Other M is namelijk best pittig. De gewone gameplay segmenten zijn prima te doen, maar de bossfights zijn lang niet altijd even duidelijk in hun opzet. Vooral de op één na laatste eindbaas moet afgemaakt worden op een manier die niet qua gameplay is aangekondigd. Best frustrerend, als je niet goed weet wat je moet doen.
Toch is Metoid Other M zeker het oppakken waard. De gameplay is namelijk versimpeld voor nieuwkomers. Er bestaat de mogelijkheid om vijanden te counteren door op het juiste moment opzij te duiken en aan te vallen. Als een tegenstander bijna geen energie meer over heeft, dan kan Samus een finishing move uitvoeren. Dit wordt op een toffe manier in beeld gebracht en voelt als een beloning voor je vaardigheden. Other M is sowieso een bijzonder mooie game te noemen. Niet alleen voor de Wii, maar ook in vergelijking met games op andere consoles. De werelden zien er namelijk erg mooi vormgegeven uit. Elk nieuwe gebied dat je betreedt heeft een eigen sfeer en vormgeving. Van bosrijke omgevingen tot kale en klinische ruimtes. Van muziek is in deze Metroid echter nauwelijks sprake. De weinige muziekstukken die je hoort zijn de intromuziek, af en toe een nummer tijdens bossfights en de eindcredits. Tijdens het spelen zelf zul je vooral te maken hebben met omgevingsgeluiden en de geluiden die je tegenstanders maken. De stemacteurs doen hun ding, hoewel Samus af en toe wat kil overkomt. Naast Samus zijn veel andere personages eigenlijk wandelende clichés. Het niveau is over het algemeen aardig, maar het komt niet in de buurt van titels als Metal Gear Solid. Ik noem Metal Gear Solid, omdat ook Metroid Other M zich heel erg toespitst op vele cutscènes en over the top actie.
Dat Other M een stuk toegankelijker is gemaakt valt ook aan andere kleine dingen te merken. Door de wiimote verticaal te houden en op A te drukken kun je energie én je voorraad raketten aanvullen. Handig, aangezien je nu geen energie meer verdient met het verslaan van tegenstanders. Daarnaast staan de meeste upgrades ook op je map aangegeven. Je weet op die manier of er iets in je omgeving verborgen ligt. Gelukkig zijn er wel een aantal dingen die niet meteen op de kaart te vinden zijn, maar als je de game hebt uitgespeeld worden ook die voorwerpen op je kaart getoond. Als je de game hebt uitgespeeld krijg je ook meteen de beschikking over de Hard-mode. En deze mode is ook daadwerkelijk een uitdaging te noemen.
Conclusie
Al met al is Metroid Other M niet helemaal wat ik ervan verwacht of gehoopt had. In sommige opzichten is de toegankelijkheid een beetje een teleurstelling. Metroid hoort in mijn ogen namelijk een game voor echte doorzetters te zijn. Daarom zijn de voorgaande games ook zo bevredigend om te spelen. Aan het einde van de rit was je namelijk moe maar voldaan. Nieuwkomers zullen de toegankelijkheid ongetwijfeld kunnen waarderen. En als Nintendo met Metroid Other M de casual gamer naar Metroid wil lokken dan zijn ze in hun opzet geslaagd. Je moet namelijk echt een ontzettend slechte gamer zijn, wil je deze Metroid niet in een weekendje uit kunnen spelen. Toch is de game puur vanuit het oogpunt van een experiment zeer geslaagd te noemen. De nieuwe gameplay elementen voegen wat toe. Hopelijk komt er een vervolg waarbij de nunchuck gebruikt wordt. Dat zal het speelgemak alleen maar verhogen. Maar voor nu, geniet van een unieke visie op Metroid met Other M.
Oordeel Metroid: Other M (Wii)
- Graphics
90 - Gameplay
85 - Originality 85
- Sound 80
- Replay 75
- Eindcijfer 83
