Astaroth
Het verhaal speelt zich af in het heden, waarbij de speler de controle krijgt over Bryce Boltzmann. 500 jaar geleden heeft de opperdemoon Astaroth de vrouw van Bryce vermoord en, als ware het een vloek, Bryce onsterfelijk gemaakt. Dientengevolge heeft Bryce het tot levensdoel gemaakt om demonen, monsters en ander gespuis een kopje kleiner te maken. Samen met zijn sterfelijke sidekick Arcadia bestrijdt hij demonen en monsters, die de stad en het leven in deze stad bedreigen. Al moet je je niet te veel voorstellen van de hulp die Arcadia je biedt en zul je haar met enige regelmaat weer tot leven moeten wekken.
Het is jammer dat de verhaalsopbouw aanvankelijk dusdanig traag verloopt, dat het erop lijkt alsof je slechts ervaringspunten aan het verzamelen bent om upgrades vrij te spelen. Eigenlijk komt het spel pas halverwege echt op gang, om vervolgens in een rap tempo naar het einde door te stomen. Hierin ligt het risico dat mensen afhaken voordat het echte verhaal begint. Gedurende dit verhaal passeren er nog een aantal interessante bijfiguren, die helaas in de meeste gevallen niet of nauwelijks goed geïntroduceerd worden. Het heeft er dan ook alle schijn van dat het verhaal ondergeschikt moest zijn aan de actie. Opvallend aan alle bijfiguren is dat ze tijdens de diverse filmpjes hele behoorlijke dialogen kunnen voeren, maar dat ze tijdens de gevechten vaak gebonden zijn aan enkele kreten, die zij tot in den treure herhalen.
Je hoofd erbij houden
Gedurende het spel stuit Bryce op zes of zeven verschillende vijanden en een hele zwik eindbazen. Elk van deze vijanden vereisen een eigen aanpak, waarbij gekozen kan worden uit de nodige schietijzers en het meer traditionele zwaard. Proefondervindelijk komt de speler er wel achter welke aanpak het beste bij de opponent past. Helaas zijn de gevechten dusdanig talrijk dat het op den duur eentonig wordt. Het gevecht ga je dan ook geregeld gewoon maar aan om verder te komen in het spel. Het verslaan van vijanden en het meepakken van rood gesteente levert ervaringspunten op en van deze punten kunnen diverse upgrades gekocht worden. Deze upgrades bestaan onder meer uit extra vaardigheden zoals hoger springen, meer vuurkracht of een groter bereik van het zwaard.
Zoals gezegd is Bryce onsterfelijk, maar dat maakt hem zeker niet minder kwetsbaar. Bij een ferme rake klap vliegen zijn ledematen in het rond en dient hij deze in allerijl weer met elkaar te verbinden om opnieuw een vuist te kunnen maken tegen zijn belagers. Dit is in de regel geen gemakkelijke opgave en bleek in sommige gevallen zelfs frustrerend. Het overkwam mij namelijk een aantal keren dat ik Bryce weer helemaal bij elkaar geraapt had om vervolgens weer keihard uiteengeslagen te worden, waarna het gehele tafereel weer van begin af aan kon beginnen. Bovendien werd ik daarbij regelmatig ook tegengewerkt door de positie die de camera had ingenomen.
De situatie van Bryce wordt echter pas kritiek wanneer zijn hoofd van zijn romp gescheiden wordt. Op dat moment liggen zijn ergste vijanden op de loer: de Grandbabies. Deze kleine wezentjes ogen op het eerste gezicht ongevaarlijk, maar zij zijn verzot op lichaamsdelen. Wanneer zij het hoofd van Bryce weten te vangen loopt hij dan ook het risico eeuwig opgesloten te zitten. Gelukkig biedt een minigame een eenvoudige uitweg, waarbij gezegd moet worden dat deze wel lastiger wordt naarmate het hoofd vaker verslonden wordt door een Grandbaby.
Puzzelrit
Soms dient Bryce ook doelbewust zelf een lichaamsdeel in te zetten om verder te komen. Zo zijn er een aantal passages waarbij Bryce zijn hoofd in een ventilatieschacht moet gooien om zijn lichaam in de naastgelegen ruimte weer uit de as te laten herrijzen. Verder zijn er ook puzzels die met behulp van een lichaamsdeel opgelost dienen te worden. Helaas is er slechts een enkele puzzel die je echt bij zal blijven. Bij het leeuwendeel van de puzzels ligt de oplossing recht voor het oprapen.
Dit is eigenlijk het probleem van diverse onderdelen van het spel. Het bevat allerlei leuke ideeën waar veel mee gedaan kan worden, maar het potentieel hiervan wordt niet ten volle benut.
Net niet
Neverdead had mijns inziens de ingrediënten in zich om Konami na Castlevania: Lords of Shadow opnieuw in de schijnwerpers te zetten. Door een traag verlopende verhaallijn ineens af te raffelen, de eentonige actie en de interessante doch niet goed uitgewerkte kanten van de gameplay wordt het potentieel van de titel niet benut en is het spel net niet geworden wat we ervan gehoopt hadden.
Oordeel Neverdead (Xbox360)
- Graphics
70 - Gameplay
60 - Originality 70
- Sound
50 - Replay 50
- Eindcijfer 60
87 )
12-02-2012 16:46
