One Piece: Pirate Warriors review PS3

Review One Piece: Pirate Warriors (PS3)

One Piece is een van de meeste populaire manga- en animatieseries in Japan. Er zijn dan ook al veel games verschenen die zich afspelen binnen deze piratenwereld, waarvan er echter maar enkele ook in Nederland werden uitgebracht. Nadat in Japan meer dan 600.000 stuks van Pirate Warriors werd verkocht, wordt nu opnieuw ook een aanval gedaan op de Europese markt. Nouja, een aanval… door de game in het Japans te laten en alleen de geschreven teksten te vertalen lijken we voor de ontwikkelaar bijzaak te zijn. Had Koei deze game beter helemaal binnen de eigen grenzen kunnen houden of mogen we blij zijn dat we de mogelijkheid krijgen dit Japans succes te spelen?

Luffy: Pirate Warrior
One Piece is een serie die draait om de avonturen van Monkey D. Luffy. De jongen is gefascineerd door piratenverhalen en besluit zelf ’s werelds bekendste piraat te worden. Hiervoor gaat hij op zoek naar One Piece, een legendarische piratenschat. Sinds Luffy de speciale gumm-gumm vrucht heeft gegeten, kan hij zijn ledematen uitstrekken als een elastiek. Dit laatste staat in de gameplay centraal: met behulp van verschillende knoppencombinaties kunnen de meest vreemde bewegingen uit de elastische mouw worden geschut. Luffy kan als een helikopter door zijn vijanden heen walsen, zich als een katapult tegen ze aanschieten, of zijn arm als een moker laten neerkomen. Het hoogtepunt zijn de speciale aanvallen, waarbij hilarische kunstjes kunnen worden ingezet. Door op deze manier zijn lichaam te gebruiken verslaat Luffy enorme groepen vijanden om zo de ‘stages’ te voltooien. Het level eindigt vaak met een eindbaas die ook speciaal fruit heeft gegeten en daardoor steeds een nieuwe uitdaging vormt. Zo heeft er één gifwolken om zich heen, kan een ander sneller bewegen dan het licht en weer een ander stilt zijn oneindige honger door alles in zijn weg op te eten.

Te gek!
De gameplay is snel en ook simpelweg heel leuk. Doordat games steeds meer de serieuze kant op lijken te gaan voelt het zelfs verfrissend om te keer te gaan met een elastisch mannetje in plaats van in een oorlogssimulatie voor je leven te moeten vrezen. De game is goed opgebouwd en hierdoor wordt deze spelvreugde alleen maar versterkt. Zo is de moeilijkheidsgraad perfect te noemen. Hoewel het namelijk voor de meesten geen grote uitdaging zal zijn om door een van de 16 stages te spelen, baal je dan toch als je vervolgens met een C maar net een voldoende weet te scoren. Deze cijfers leiden ook tot verschillende beloningen die weer kunnen worden ingezet om Luffy sterker te maken. Op deze manier is het voor betere spelers uitdagend, maar ook voor mindere gamegoden, omdat de moeilijkheidsgraad altijd kan worden aangepast en erg lastige stukken zelfs tijdelijk kunnen worden overgeslagen.

Niet gek
Het vechtsysteem leidt op een gegeven moment wel tot gebruik van enkele standaardcombinaties, waardoor je gedachten tijdens het spelen een beetje kunnen afdwalen. Gelukkig is dit mankement deels opgevangen door de game verschillende soorten ‘stages’ mee te geven. In de saaiste moeten gebieden worden veroverd door stuk voor stuk de groepen vijanden in een omgeving te verslaan. Hierbij speelt tactiek helaas nauwelijks een rol. Gelukkig staan daar tegenover veel stages waarin ook platformelementen aanwezig zijn. Dit wordt op een typisch vreemde manier gedaan. Slingerend en springend baant Luffy zich een weg, waarbij je als speler meestal alleen hoeft aan te geven wat de volgende struik, vogel, pilaar, boot of rots is waaraan Luffy zich moet vastpakken. Dit moet natuurlijk wel op tijd gebeuren, waardoor de platformelementen een soort quick time events worden. Doordat dit enorm snelle gameplay oplevert, pakt het leuk uit en gecombineerd met het vechten, leidt het tot de leukste stages, waarin bijvoorbeeld kerkers of wouden worden doorkruist.

Té gek?

De gameplay is dus vooral heel erg leuk, al hoewel het een tactisch element mist om echt spannend te blijven. Ook de graphics zijn eenvoudig, maar dienen hun doel. De tussenfilmpjes bevatten soms adembenemende beelden, maar over het algemeen zorgt vooral de unieke One Piece stijl ervoor dat de game leuk is om naar te kijken. Dit ‘eenvoudig maar leuk’ certificaat kan ook op het verhaal worden geplakt. Hoewel, eenvoudig… met zo’n 20 personages is het verhaal voor een One Piece leek niet direct duidelijk is. De hoofdlijn zelf is echter goed te volgen. De sfeer van het verhaal is typisch Japans, met overdreven emoties (er is vrijwel geen scene waarin niet iemand zwembaden vol huilt van blijdschap) en vreemde personages waarvan het niet duidelijk is van welk geslacht ze nu eigenlijk zijn. Gecombineerd met (soms misplaatste) humor zorgt het voor een aparte beleving, zoals we ook van de serie kennen. Helaas is een groot deel van het verhaal echter totaal niet mee te krijgen door een grove fout van de makers: cruciale verrassingen en dialogen vinden vaak plaats tijdens het vechten zelf. Dit zou moeten zorgen voor een dynamische verhaalvertelling, maar doordat de game alleen Japans gesproken is, is het onmogelijk om mee te krijgen wat er nu eigenlijk gebeurt. Er wordt namelijk wel in een klein vakje ondertiteling gegeven, maar de gameplay is ook weer niet zo simpel dat het mogelijk is hier continue mee te lezen en ondertussen Luffy in leven weten te houden. Hier hadden echt delen in het Engels moeten worden nagesynchroniseerd of een andere oplossing moeten worden gevonden.

Waar voor je geld?

De game biedt zo’n 10 uur aan speeltijd in het hoofdverhaal (‘main log’), waarin vooral met Luffy, maar soms ook tijdelijk met andere personages wordt gespeeld. Deze personages kunnen vervolgens ontwikkeld worden door andere (‘another log’) stages te spelen. Daarnaast kunnen er nog meer uitdagingen worden vrijgespeeld en beschikt de game over een online modus waarin moet je met meerdere spelers in een stage belandt. De game heeft hierdoor veel content, maar de meeste spelers zullen na het hoofdverhaal wel even genoeg gehad hebben van de gameplay. De andere personages zijn namelijk niet verschillend genoeg om echt een nieuwe ervaring te kunnen bieden.

Conclusie

Het rondspringen met Luffy, het elastieken mannetje, is erg leuk en door de typische Japanse sfeer is Pirate Warriors een erg atypische game geworden, zoals we die niet vaak meer zien op de huidige consoles. De gameplay werkt verfrissend, maar hoewel de makers er alles aan gedaan hebben om de game afwisselend te houden, mist een zekere diepte in de gameplay. Heb je echter wel eens zin om een lekker vrolijke game te spelen waarin je niet continu op het randje van je stoel hoeft te zitten, dan is het zeker aan te raden om de game op een gegeven moment uit de budgetbakken te vissen en je klaar te maken voor tien uur plezier. Mensen die Japan vooral heel erg vreemd vinden, zullen ook door deze elastische armen niet richting het oosten worden getrokken.

Deze review is geschreven door Wouter