Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: Je neemt in One Punch Man: A Hero Nobody Knows niet de rol van de ongelooflijk sterke Saitama op je. Natuurlijk, vanuit een gameplay-perspectief is het niet bepaald spannend als je hoofdpersoon alles en iedereen met een enkele klap kan verslaan, maar dat is ook niet de charme van de anime. Het zijn de over-de-top-humor, bijzondere karakters en flitsende actie die de serie zo vermakelijk maken om naar te kijken. En veel van die aspecten komen gelukkig terug in deze game.
Bij het opstarten van het verhaal krijg je de kans om je eigen superheld vorm te geven door middel van verschillende typen lichaamsbouw, modellen gezichten en natuurlijk kapsels. Maar ook de overdreven vormgegeven kostuums komen voorbij. Het aanvankelijke aanbod is misschien wat karig te noemen, maar gaandeweg je het verhaal doorloopt en missies voltooit zul je nieuwe opties vrijspelen. Binnen de kortste keren begint je unieke personage ook daadwerkelijk op een superheld te lijken. Als je daar voor kiest, tenminste. Wil je liever een mafkees die in zijn trainingspak rondrent om boeven te vangen, dan kan dat natuurlijk ook. Met het voltooien van missies verdien je naast ervaring om je held te doen levellen, en skill points om zijn of haar statistieken te verbeteren, ook een berg aan ervaring die je nodig hebt om in rang te stijgen. Het is in One Punch Man namelijk de bedoeling dat je langzaam maar zeker je van een C Rank held naar een S Rank held opwerkt.
De missies die je daarvoor moet voltooien zijn overigens niet bijster afwisselend, aangezien je soms fetch quests krijgt waarbij je doelwit nog geen honderd meter van de opdrachtgever af staat. Dat je dan vervolgens ook weer terug moet rennen om de opdracht te voltooien voelt dan al snel behoorlijk verouderd aan. Dat gevoel komt overigens ook geregeld terug bij de gevechten. Je vecht telkens een-op-een met een tegenstander en kunt door middel van een simpel tag team-systeem afgewisseld worden met helden die na een bepaalde hoeveelheid tijd zich bij het gevecht aansluiten. De helden zijn via een apart schermpje onderweg naar hun bestemming en de bijbehorende aflopende timer geeft aan hoelang het duurt voor ze er zijn. De gevechten zijn behoorlijk simplistisch qua opzet en hoewel de verschillende supermoves uniek per personage zijn, voelen de verschillende karakters op het meest basale niveau als simpele kopieën van elkaar. Daarnaast is er niet echt sprake van een uitgebreid of afwisselend combosysteem. Het loont vooral om constant voor de aanval te kiezen en je personage zo te ontwikkelen dat hij of zij in korte tijd veel schade aan kan richten. Met mijn superheld genaamd Gekke Gerard wist ik in ieder geval binnen de kortste keren al zijn gevechten met gemak te winnen.
Het verhaal van One Punch Man de game loopt overigens parallel aan dat van de anime, alleen ben je nu meer een participant van Saitama zijn avontuur dan echt een actieve deelnemer in je eigen verhaal. Natuurlijk doe je nog steeds je eigen ding, maar het draait in One Punch Man meer om het voltooien van simpele opdrachten, je personage verbeteren en het vrijspelen van nieuwe gebieden. Daarnaast is One Punch Man wel aardig in je het gevoel geven dat een held zijn ook niet zo glamoureus is als het lijkt. Ongein zoals het kopen van meubels van je appartement hoort daar bijvoorbeeld ook bij. Het treft wat dat betreft wel prima de toon van de anime, aangezien je daar ook geregeld de simpelste dingen uitvergroot tot humoristische gebeurtenissen terugvindt.
Qua gameplay en opzet lijkt One Punch Man wel een beetje op Naruto: Rise of A Ninja en het vervolg Naruto: The Broken Bond zoals die jaren geleden op de Xbox 360 verschenen. Een redelijke open wereld, trouw aan de animatieserie, maar de gameplay is wat simpel en valt al snel in herhaling. Ik hoop dat One Punch Man als serie nog een nieuwe kans krijgt om de gameplay wat spannender te maken, want Bandai Namco heeft in het verleden wel laten zien dat het weet hoe het moet met de Naruto Ultimate Ninja Storm-games. Deze game laat echter vooral zien dat ontwikkelaar Spike Chunsoft een leuke wereld neer kan zetten. Nu zou ik voor een nieuw deel vooral meer diepgang qua gameplay-elementen willen zien. De presentatie van de actie is namelijk wel erg goed gedaan en de karaktermodellen zien er allemaal goed uit. Nu begrijp ik wel dat het moeilijk is om een game van One Punch Man te maken waarin je als Saitama enige uitdaging krijgt, aangezien de beste man elke tegenstander met een enkele klap kan doen ontploffen, maar dan was een beat-em-up misschien geschikter geweest als genre. Of een Musou-titel waarin je tegen honderden monsters vecht.
Conclusie
One Punch Man: A Hero Nobody Knows is een beetje een simpele licentietitel geworden. Fans van de serie zullen het wel kunnen waarderen en er is op zich redelijk wat content in de titel vrij te spelen. Maar de gameplay is niet bepaald uitdagend of diepgaand, het verhaal van het eerste seizoen van de serie kun je naar mijn mening beter op Netflix gaan kijken dan tussen de toffe filmpjes door een paar simpele gevechten te moeten spelen om weer verder te kunnen. Daarvoor is het simpelweg niet lang genoeg leuk om te doen. Het is jammer dat er vooral aandacht aan de presentatie van de game is besteed en wat minder aan het echt leuk maken van de game zelf. Daarom zou ik One Punch Man vooral aanraden aan echte hardcore fans van de serie die in de wereld van de anime willen rondrennen. Voor alle andere gamers zou ik even wachten tot de game in de budgetbakken is beland.
Deze review is geschreven door Gerard Olsder.
8.5
10
841 )
17-03-2020 22:29