Verhaal: Verborgen verhaal
Hoewel Overwatch geen story modus of single player modus kent, zit er een heel verhaal achter de spelwereld. In het kort komt het erop neer dat ver in de toekomst de mensheid in vrede leeft en de beschikking heeft over geavanceerde technologie. Om meer van het universum te weten te komen, heeft het onderzoekslaboratorium Horizon Lunar Colony gebouwd. Het lab werd bemand door onderzoekers die genetisch gefokte apen gebruikten voor hun onderzoek. Op een bepaald moment gebeurde er iets waardoor apen rebels werden en alle onderzoekers vermoordden. Om de apen te bestrijden werden robots gebouwd waardoor er een oorlog ontstond. Deze oorlog is het strijdtoneel van Overwatch, waaraan je als genetische aap Winston of minigunrobot Bastion kunt deelnemen.
Gameplay: Samen spelen, samen delen
Overwatch draait volledig om samenwerking. In 6-tegen-6-gevechten neem je het op tegen het ander team. De ene keer val je aan, de andere keer verdedig je. Behalve de Quick Play modus die je online in een potje indeelt, zijn er verder zijn geen andere game modi. Je kunt wel tegen bots spelen, maar deze zijn dusdanig zwak en dom dat ze alleen als trainingsmateriaal dienen. Een aanrader voor wanneer je wil experimenteren met een nieuw personage, maar verder niet de moeite waard. Voor een échte Overwatch experience, moet je online gaan.
Er zijn een aantal smaakjes die de game je automatisch voorschotelt: een gebied verdedigen of aanvallen, of een bewegend object verdedigen of aanvallen. Hoewel dit erg beperkt lijkt, is het precies wat het spel op dit moment nodig heeft: focus. Doordat het speldoel zo helder is, ligt de focus volledig op het teamspel tussen de verschillende personages. Precies datgene wat het spel zo interessant maakt.
De wereld van Overwatch kent in totaal 21 personages verdeeld over vier verschillende types: aanvallers, verdedigers, tanks en ondersteunende karakters. Aanvallers zijn degene die verantwoordelijk zijn voor het toebrengen van zoveel mogelijk schade. Ze zijn snel en beweeglijk, maar wel weer fragiel met weinig levenspunten. Aanvallers willen het liefst aan de frontlinies vechten. Verdedigende karakters blijven liever op afstand en kenmerken zich door hun vernuftige foefjes waarmee ze een gebied kunnen beschermen. Ze zetten bijvoorbeeld vallen of turretkanonnen neer die het vijandelijke team opwachten. Sommige verdedigende personages hebben snipergeweren waarmee ze op lange afstand dodelijk zijn. Tanks doen ook hier waar ze goed in zijn: vooropgaan in de strijd en klappen opvangen voor de rest van het team. Zo is het schild van tankpersonage Reinhardt een veelgebruikt wapen om teamgenoten te beschermen. Als laatste zijn er ondersteunende personages, die de rest van het team ondersteunen. Dit zijn de welbekende healers die medespelers kunnen genezen of er zelfs voor dat jouw personage opstaat uit de dood. Handig wanneer je middenin een heftige strijd zit.
Elk personage heeft een unieke eigenschap die extra sterk is. Hoe meer schade je toebrengt of een goede bijdrage levert aan het speldoel, hoe sneller je meter volloopt. Zodra je meter vol is, kun je de unieke eigenschap van je personage los laten gaan. Dit zijn vaak hele krachtige aanvallen waarmee je een complete vijandelijke unit mee uit kunt schakelen. Maar het kan ook ondersteunend zijn, zoals de Infra-Sight van Widowmaker, waarmee alle vijanden via infrarood door de muren heen zichtbaar zijn voor heel je team.
Wat opvalt is dat het spel enorm toegankelijk is. Vanaf het eerste potje voelt het soepel aan en kun je al van waarde zijn voor je team, ook al ken je het level of personage nog niet helemaal. Omdat elk personage verschillende eigenschappen heeft, is het handig deze eerst even in een potje tegen de computer uit te testen. Het goed beheersen van verschillende personages helpt je niet alleen om je eigen spel leuker en beter te maken, het helpt ook om beter te anticiperen op tegenstanders. De leercurve voelt prima aan en om het makkelijker te maken heeft Blizzard een moeilijkheidsgraad van 1 tot 3 sterren toegekend aan alle personages. Grappig is dat je nooit samen met, maar altijd tegen computergestuurde personages speelt. Je team bestaat dus altijd uit menselijke medespelers, waardoor je verlost bent van dom AI-gedrag en er rustig op los kunt experimenteren.
Hoewel een nieuw karakter even wennen is, heb je de verschillende eigenschappen van het personage snel door. Je hoeft dus geen weken huiswerk te doen of urenlang met elk karakter te spelen om de grote lijnen te begrijpen. Bovendien helpt het spel je een handje door handige tips te geven wanneer je verslagen wordt. Je krijgt dan bijvoorbeeld de zwakke plekken van dat specifieke personage te horen zodat je de volgende keer beslagen ten ijs komt.
Het spel mag dan toegankelijk zijn, het betekent niet dat er geen leercurve is. Integendeel; Overwatch is een schoolvoorbeeld van easy to learn, hard to master. Zodra je een aantal potjes achter elkaar met hetzelfde personage speelt, zie je de mogelijkheden die ieder attribuut met zich meeneemt. Zo kan verdediger Junkrat een mijn afschieten die mensen wegblaast (heel handig om een groepje vijanden uit elkaar te forceren). Deze mijn kun je ook gebruiken om jezelf naar een hoger platform te schieten. IJskoningin Mei kan haar ijsmuren gebruiken om tegenstanders weg te houden, of juist om medespelers te beschermen. Hoe meer je speelt, hoe meer mogelijkheden zich aandienen. Doordat je ook tijdens een potje onbeperkt kunt wisselen van personage, blijft het spel fris en verrassend aanvoelen. Dit wisselen heeft overigens ook nadelen. Voorafgaand aan een potje wordt er aangegeven hoe de balans in je team is. Zo zie je overzichtelijk of er wel een tank aanwezig is en dat er niet te veel snipers in je team zitten. Het biedt direct de mogelijkheid om te wisselen van personage om de balans goed te krijgen. In het heetst van de strijd ontbreekt dit overzicht echter. Ben je aan het winnen, voel je geen behoefte om te wisselen. Maar zodra je aan de verliezende hand bent, is de samenhang snel weg en gaan spelers impulsief wisselen van personage. Soms kan dit positief uitpakken, maar het kan ook zomaar zijn dat je team nóg verder wegzakt. En in Overwatch geldt: hoe beter je samenwerkt, hoe groter de kans is op winnen.
Presentatie: Stijlvol en fris
Niet iedereen is fan van Blizzard's cartoony benadering. Zelf behoor ik tot de groep die helemaal gek is van deze art style. Ik heb dan ook menig uur rondgevlogen in de vergelijkbare spelwereld van World of Warcraft. Deze stijl is in Overwatch tot een hoger niveau getild. De kleuren spatten van je scherm, de animaties zijn soepel en karakteristiek en de omgevingen zijn om je vingers bij af te likken. In dit visuele geweld blijft de framerate gemakkelijk overeind op 60, waardoor je ervaring soepel blijft. De nieuwe personages winnen al snel aan charme middels grappige voice acting en animaties. Je zult een zwakte ontwikkelen voor bepaalde personages. Blizzard heeft dit element altijd al in de smiezen gehad en humor speelt hierin een bepalende rol. Even lullig als grappig zijn de winner stances; de houding waarin je personage poseert bij de afsluitende foto van de winnaars na een potje. Nieuwe stances kun je - zoals het in 2016 betaamt - netjes unlocken wanneer je een level omhoog gaat, evenals nieuwe skins voor je personage en andere visuele hebbedingetjes. Een klein onderdeel wat stiekem best wel grappig kan zijn. Al praat dit absoluut niet goed dat er micro-transacties te vinden zijn in een €60 retail game.
Behalve de personages mogen ook de omgevingen er zijn. Stereotiepe muziekjes, waaronder een soort Gipsy Kingsgitaarriedeltje bij een level in Mexico, en een oosters tokkelgeluidje voor een level in Japan, zetten direct de toon en zorgen voor een passende sfeer. Niet alleen bieden de levels prettige variatie qua kleuren en geluid, maar kennen ze een enorm goede gameplaybalans. Elke omgeving kent een andere balans met soorten obstakels en hoogteverschillen. Het level design houdt rekening met de verschillende types personages en ze voelen qua indeling niet saai en statisch aan. De lange beta van Overwatch heeft zijn werk goed gedaan, want de balans is prima op orde. Hoewel, de turretkanonnen van dwerg Torbjörn zijn soms wel erg lastig te verslaan en van de steeds terugkerende Play of the Game van Bastion heb je ook snel genoeg. De Play of the Game is een replayfilmpje van het meest epische moment van het potje. Vaak is dit het minigun-geratel van Bastion die achter de linies wacht hoe iedereen zich voor zijn vizier gooit. Niet echt het meest vernieuwende staaltje gameplay wat Overwatch te bieden heeft.
Replay: Thaise loempia's en bitterballen
Een multiplayerspel als Overwatch floreert in replaywaarde. Hoewel de ingrediënten altijd hetzelfde zijn, blijft het fris en gevarieerd aanvoelen. Elk potje is een 6-tegen-6-strijd waarin je ofwel iets moet aanvallen, ofwel iets verdedigt. Dit doel wisselt steeds, evenals je teamgenoten en/of tegenstanders en hun samenstelling, waardoor geen potje hetzelfde is. Het tijdens het potje kunnen wisselen van personage biedt oneindig veel mogelijkheden om je tegenstander te verrassen en het tij te keren waar nodig. Samenwerken is de sleutel tot succes en teams die via team speak communiceren hebben een duidelijk voordeel ten opzichte van individualisten. Je merkt dit niet alleen in de samenstelling van het team, maar ook in de uitvoering van de verschillende rollen. Dit is direct zowel de kracht als de zwakte van dit spel. Iets waar alle teamgebaseerde online games last van hebben. Als je vrienden niet online zijn of je wilt gewoon even een snel potje tussendoor spelen, heeft niet iedereen zin om te communiceren met mensen die je niet kent. Bovendien staat niet iedereen te springen om discussie de woonkamer in te werpen of met een headset op te gamen. Zonder team speak is het best lastig om goed samen te werken. Dit merk je vooral wanneer het wat minder goed gaat met je team en er verandering in tactiek nodig is. Blizzard lijkt dit ook te snappen, want standaard wordt bij de start van een potje iedereen in een team chat gegooid. Hier kwam ik achter toen ik een vreemde knul door mijn huiskamer hoorde schreeuwen dat ie graag een Thaise loempia met een portie bitterballen wilde bestellen. Wees gerust, de team chat optie is ook uit te zetten. Hoewel samenwerken het fijnste werkt via team speak, is het spel ook prima 'individueel' te spelen. Je merkt wel snel dat het ene personage zich hier beter voor leent dan het andere.
Conclusie
Blizzard heeft er goed aan gedaan om Overwatch lang in beta te houden om de boel te balanceren. Met een oogstrelende art style, een fantastisch niveau van afwerking en een uitgebreid scala aan toffe, gebalanceerde personages en levels, staat er een heerlijke shooter die zowel beginners als gevorderden kan boeien. Het spel is erg toegankelijk en biedt met simpele potjes tegen de computer ook minder sterke spelers alle ruimte en gelegenheid om hun favoriete personages onder de knie te krijgen. De game modi zijn beperkt, maar door de chaos die elk potje met zich meebrengt is dat voor dit moment helemaal niet erg. Liever een paar goed uitgewerkte game modi, dan een aantal matige. Het teamspel is de pilaar waar Overwatch op leunt en de verschillende types karakters spelen hier heerlijk op in. Wat jammer is, is dat ook bij Overwatch de aanvallende types de overhand lijken te hebben. Dit komt bijvoorbeeld terug bij de Play of the Game, wat altijd een aanval is. Nooit wordt een knappe verdedigende actie uitgelicht, wat spelers kan stimuleren om een ondersteunende personage te kiezen. Dit wordt wel goed gedaan in het eindscherm, waar alle spelers hun stem mogen uitbrengen op de beste prestatie van het spel. Niet alleen het aantal kills en totale schade die een aanvaller heeft toegebracht komt hierin naar voren, maar ook wie het meeste schade heeft opgevangen van het team of wie het meeste schade heeft genezen. Dit soort kleine gestes om mensen te prikkelen voor de ondersteunende rollen zouden niet misstaan. Een ander element wat lastig blijft is de speelstijl van de verschillende personages. Sommigen kunnen erg succesvol zijn als individualist, waar anderen niet zonder de hulp van hun medespelers kunnen. Aanvaller Reaper komt bijvoorbeeld goed tot zijn recht als hij teleport achter de vijandelijke linies om onrust te zaaien. Dit maakt het voor een healer lastig om hem te ondersteunen en gaat een beetje tegen directe samenwerking in. Hoe hoger je rank wordt, hoe lastiger de tegenstanders worden. Blizzard zou er goed aan doen om snel de Ranked mode terug te brengen, om zo een verschil aan te brengen tussen de gevorderde hardcore spelers en de meer casual spelers. Het zou zonde zijn als Overwatch zijn toegankelijkheid hierdoor zou verliezen. Deze kleine oneffenheden worden Blizzard kennende vast nog wel gladgestreken. Hoe dan ook, een ding is zeker: Overwatch is een schot in de roos.
Oordeel Overwatch: Origins Edition (PS4)
- Graphics
90 - Gameplay 90
- Originality 90
- Sound 90
- Replay 90
- Eindcijfer 90
8.5
38 )
08-06-2016 23:55
3)
09-06-2016 00:09
