Een epiloog in een epiloog
De meeste nieuwe content in Persona 5 Royal is te vinden in de nieuwe epiloog. Deze heeft een ietwat rare positie in het verhaal gekregen, namelijk in de epiloog van het oorspronkelijke verhaal. Ik ga hier uiteraard geen enorme spoilers neergooien, maar laat het gezegd zijn dat het hoofdverhaal een vrij duidelijk einde kende. Gedurende het hele spel hebben allerlei evenementen een spanningsboog gebouwd naar dat ene hoogtepunt waarin alles samenkomt. Het voelt daarom een beetje vreemd dat in Royal zo kort op deze grote gebeurtenis een verhaallijn volgt die eigenlijk maar weinig met al het voorgaande van doen heeft. Niet elke liefhebber van Persona 5 zal deze aanpassing aan het einde evengoed kunnen waarderen, aangezien de structuur van het verhaal nu aan het einde aan het wankelen wordt gebracht. Wellicht was het beter geweest om de nieuwe story arc te introduceren op een eerder punt in het spel of zelfs om het als ¬stand-alone campagne aan te bieden.
Is de nieuwe verhaallijn dan alleen maar slecht nieuws? Nee, verre van zelfs. Het nieuwe Palace is mooi vormgegeven, uitgebreid en huist de meest interessante antagonist van het hele spel. Deze antagonist en de thematiek die hij/zij met zich meebrengt stelt de personages en de speler voor een aantal interessante morele dilemma’s. Waar in de rest van Persona 5 Royal de antagonisten zo uit een Disney-film lijken te komen met hun cartooneske kwaadaardigheid, is het in de laatste campagne zowaar lastiger te achterhalen wat goed en slecht is. De toon neemt bij vlagen een complexiteit aan die ik graag al eerder in het spel gezien had.
Wel moet gezegd worden dat de gameplay in het derde semester zijn dieptepunt bereikt. Omdat de rest van het spel niet echt gebalanceerd is met de nieuwe epiloog in gedachten, zullen de meeste spelers al hun Social Stats en zo goed als alle Confidants gemaximaliseerd hebben. Dit betekent dat het normale ritme van een Persona-spel, waarin je goed moet nadenken over hoe je je tijd besteed en op welk gebied je sterker wilt worden, niet opgaat voor het nieuwe semester. Het maakt simpelweg niet echt meer uit hoe je je tijd besteedt en dat is jammer. Royal lijkt dit te beseffen door de eerste paar uur van het verhaallijn de controle uit handen van de speler te nemen, waarbij je dag in dag uit exact hetzelfde moet doen. Om een of andere reden is besloten tijdens dit segment ook de veelgebruikte fast travel-optie weg te nemen, waardoor je zo’n zeven keer dezelfde zinloze route mag afleggen. Dit is precies wat het spel niet nodig had na zo’n 120 uur; sowieso heeft Persona 5 Royal in de tweede helft soms moeite om het hoge tempo van de eerste helft te behalen.
Tenslotte een opmerking voor terugkerende Persona 5-fans: de nieuwe verhaallijn neemt zo’n twintig uur in beslag en daarbuiten zijn de meeste nieuwigheden de vele handige quality of life-veranderingen. Ook het nieuwe karakter Yoshizawa is buiten de epiloog om niet vrij speelbaar. Houd er dus rekening mee dat je ervaring met Royal grotendeels hetzelfde zal zijn als die met Persona 5.
Fenomenaal totaalplaatje
Voor de RPG-liefhebber die Persona 5 nog nooit heeft gespeeld, biedt Royal een geweldig mooi pakket. De catchy Jazz-soundtrack is uitstekend en is afwisselend genoeg om na 140 uur nog steeds aangenaam te zijn. De graphics stammen op technisch vlak uit het PlayStation 3-tijdperk, maar dankzij slimme stijlkeuzes ziet het spel er in alles ontzettend gelikt uit – wat des te meer geldt voor het ontwerp en de animaties van nieuw personage Yoshizawa. Turn-based vechten is nog nooit zo vlot en spectaculair geweest. Hoewel de personages soms wat vastzitten in hun anime-archetypes, zal je aan het einde van de rit het gevoel hebben ze allemaal goed te kennen. Elke verhaallijn is onderhoudend en presenteert interessante thema’s als rechtvaardigheid, loyaliteit, rebellie, zelfstandigheid en nog vele andere. Met zijn 140 uur duurt Persona 5 Royal iets te lang en vraagt het een toewijding en zee van tijd die de meeste spelers alleen tijdens een quarantaine of andere ramp op kunnen brengen. Hoe dan ook is Persona 5 Royal een game die geen enkele liefhebber van JRPG’s mag missen.
Deze review is geschreven door David Doorakkers.