Musou?
Persona 5 Strikers is ontwikkeld door P-Studio in samenwerking met Omega Force; de ontwikkelaar van spellen als Dynasty Warriors, de One Piece: Pirate Warriors-franchise en de recent verschenen Zelda-spin-off Hyrule Warriors: Age of Calamity. Deze spellen worden ook wel musou-games genoemd. Hierdoor hebben de traditionele turn-based-gevechten zoals we die kennen van de Persona-franchise plaats moeten maken voor de veel snellere actie van het musou-genre.
In een traditionele musou word je in een speelveld geplaatst met honderden vijanden die je vaak grotendeels kunt negeren. Je moet dan bijvoorbeeld een generaal of baas verslaan of een punt verdedigen, maar slechts zelden wordt er van je gevraagd om alle vijanden in een bepaald level af te maken. Strikers werkt wat dat betreft meer zoals een traditionele Persona-game. In plaats van losse levels bestaat Persona 5 Strikers uit meerdere kerkers die weer uit meerdere gebieden bestaan. In deze kerkers lopen verschillende vijanden rond die na contact uiteenspatten in tientallen vijanden die een kopje kleiner gemaakt moeten worden. Tussendoor los je puzzels op en zoek je naar voorwerpen die je dieper het level in helpen om uiteindelijk bij de eindbaas uit te komen.
Of toch Persona?
Net als in het origineel wordt er gebruik gemaakt van Persona’s klassieke systeem waarbij je de elementen naar je hand kunt zetten om in te spelen op de zwaktes van je vijanden. Zo zijn ijsbeesten bijvoorbeeld zwak tegen vuur en kun je vliegende figuren uit de lucht schieten met je pistool. Ook dingen als de baton-pass, waarbij je het stokje over geeft aan een ander personage dat je vervolgens kunt besturen, of de all-out-attack keren terug uit Persona 5. Waar je in andere musou-spellen vaak tientallen personages hebt om mee aan de slag te gaan, kent Strikers er slechts tien. Hoewel deze alle tien over een ander scala aan aanvallen en skills beschikken zal de meeste tijd besteed worden aan het besturen van Joker aangezien hij meerdere Persona (een soort Pokémon) tot z’n beschikking heeft. Iets wat van groot belang is tijdens deze gevechten is SP, waar je aanvallen mee uit kunt voeren. Deze SP raakt echter vrij snel op, dus je moet tactisch te werk gaan en het slim spenderen. Gelukkig kun je bij ieder checkpoint dat je tegenkomt terugkeren naar de echte wereld en zo je SP weer bijvullen. Tevens is het erg tof om het level naar je hand te zetten om vijanden uit te schakelen. Zo kun je auto’s opblazen of kroonluchters laten vallen, maar ook kun je bijvoorbeeld op een snow- of skateboard door hordes vijanden heen scheuren. Na het uitspelen van Jails kun je er later nog terugkeren om exclusieve wapens en andere voorwerpen vrij te spelen met zijmissies.
Omdat Persona 5 Strikers tegelijkertijd met Persona 5 Royal werd ontwikkeld sluit het verhaal aan op dat van het origineel en niet op dat van Royal. Nieuwe personages en plotlijnen die hun intrede maakten in Royal keren dan ook niet terug in Strikers. Ook de Confidants —een van de elementen waar de Persona-franchise om bekend staat— waarmee je met behulp van sociale activiteiten je skill set en relaties uit kunt bouwen, zijn in Strikers niet van de partij. Tevens hebben keuzes in gesprekken op geen enkele manier impact op hoe het verhaal verloopt. Hoewel dat er mede voor zorgt dat dit een Persona-game is waarbij je niet op de kalender hoeft te letten omdat er niet echt iets te missen valt, zorgt dat er ook voor dat het een veel beperktere Persona-ervaring is dan de voorgangers. Het bestaat namelijk enkel uit praten, vechten en af en toe op pad gaan om informatie te verzamelen over je doelwit. Het spel heeft daardoor ook een veel kortere speelduur dan wat we van de franchise gewend zijn. Doorgaans ben je zo’n 70 tot 100+ uur bezig met een Persona-spel, waar je met het verhaal van Strikers slechts zo’n 35 tot 45 uur zoet bent.
Kleinschaliger
Strikers speelt zich ongeveer vier maanden na de conclusie van Persona 5 af. De Phantom Thieves uit het origineel willen hun zomervakantie graag samen spenderen en besluiten terug te keren naar Tokyo waar het allemaal begon. Echter lijkt niet alles pluis te zijn nadat ze in aanraking komen met het idool Alice Hiiragi en op magische wijze in een gebied terechtkomen dat erg doet denken aan de metaverse uit het origineel. Onze vrienden sluiten een deal met Zenkichi Hasegawa, een politieagent die dit rare verschijnsel onderzoekt, en worden op pad gestuurd om mensen te bevrijden uit de eerdergenoemde Jails —de Palaces van Strikers—, waar het spel er zes van telt. Het verhaal steekt wat simpeler in elkaar dan dat van de voorganger en doordat alles wat sneller verloopt krijg je minder snel een band met nieuwe personages en maken hun verhalen minder emotionele impact. Wat dat betreft is Strikers een beetje de Lion King 2 van de Persona-franchise. Het is iets kleinschaliger en bereikt niet dezelfde hoogtes als het origineel, maar het is alsnog een leuk avontuur dat op het verhaal van onze vrienden voortborduurt. Ook gaat Strikers ervan uit dat je Persona 5 hebt gespeeld, want er wordt vrij weinig uitgelegd en ook worden er allerlei twists en andere elementen van het Persona 5-verhaal verklapt. Het is dus eigenlijk een must om het origineel gespeeld te hebben.
Nog altijd even stylish
Omdat Persona 5 Strikers dus qua opzet veel meer lijkt op een Persona-spel dan een musou komt het regelmatig voor dat je zo een uur zonder gevechten komt te zitten en enkel informatie verzamelt of zelfs gewoon naar gesprekken zit te luisteren. Af en toe worden deze gesprekken vergezeld door prachtig geanimeerde cutscenes en een groot gedeelte is ingesproken door de bekende stemacteurs van het origineel. Je kunt overigens kiezen tussen de Japanse en Engelse stemmen en in tegenstelling tot het origineel hoef je daar geen apart stemmenpakket voor te downloaden. Bekende Persona-componist Shoji Meguro keert niet terug voor Strikers, maar zijn nummers uit het origineel zijn voorzien van toffe remixes en ook de nieuwe composities van Atsushi Kitajoh, Gota Masuoka en Ayana Hira doen vaak niet onder voor die van Meguro. Visueel gezien doet Strikers ook absoluut niet onder voor het origineel en alles ziet er nog net zo gelikt en stylish uit als we gewend zijn van de serie.
Wij mochten voor deze review aan de slag met het spel op de Nintendo Switch. Hier beschikt de game slechts over een framerate van 30 frames per seconde. Hoewel je bij de PS4- en PC-versies van Strikers kunt genieten van een hogere framerate voelde het spel op de Switch op geen enkel moment traag aan. Waar Hyrule Warriors: Age of Calamity op de Switch bijvoorbeeld regelmatig geplaagd wordt door een framerate die zelfs wel eens onder de 20 frames per seconde wil zakken heeft Persona 5 Strikers hier weinig tot geen last van. Slechts heel soms zakt de framerate een beetje in voor een seconde of twee, maar enkel wanneer er grote aanvallen uitgevoerd worden met tientallen vijanden op het scherm. Wel moet gezegd worden dat het spel op de Switch over een vrij lage resolutie beschikt, waardoor het er op momenten vrij wazig uitziet. Wat dat betreft zien de PS4- en PC-versies er een stuk beter uit. Mocht je over die hardware beschikken, dan is dat zeker de beste optie, maar de Switch-versie van Strikers is absoluut prima speelbaar. Een leuke extra is overigens de extra muziek uit Persona 5 die je vrijspeelt wanneer je over Super Smash of Persona 5 savedata beschikt.
Voor wie is Strikers?
Persona 5 Strikers is een beetje een vreemde eend in de bijt. Het is een direct vervolg op de Switch, PC en PS4, maar je moet bekend zijn met het origineel, dat enkel op de PS4 is verschenen, om het verhaal te kunnen begrijpen. Hoewel het een direct vervolg is steekt de gameplay, ondanks de terugkerende elementen, echt totaal anders in elkaar, dus de vraag is een beetje voor wie dit spel nou eigenlijk is. Musou-fans met enkel een Switch zullen Persona 5 waarschijnlijk niet gespeeld hebben en niet zitten te wachten op gesprekken van een uur tussen de gevechten door, terwijl hardcore fans van JRPG’s die bekend zijn met het origineel waarschijnlijk liever de traditionele combat terug zouden hebben. Persoonlijk heb ik net meer dan honderd uur in Persona 5 Royal achter de rug, dus voor mij komt deze frisse wind in de combat als geroepen. Hoe dan ook is Persona 5 Strikers een leuk vervolg op Persona 5 die de gameplay van het musou-genre flink op z’n kop zet en hopelijk deuren opent voor meer unieke takes op dit genre.
Conclusie
Na meer dan honderd uur in zowel Persona 5 als Persona 5 Royal komt de musou-combat van Persona 5 Strikers als geroepen. Buiten de gevechten om is Strikers door het ontbreken van dingen als sociale interacties en het kalendersysteem een stuk simpeler dan z’n voorganger. Hoewel dat het spel op geen enkel moment in de weg zit, voelt Strikers af en toe toch een beetje aan als een uitgeklede versie van een Persona-game. Toch is Persona 5 Strikers —zeker in verhaal— écht Persona 5-2 en daarom een absolute aanrader voor iedere Persona-fan.
Deze review is geschreven door Gert Jan Naber.
9.9
5333 
38)
09-02-2021 21:01
.
