Een dorp in de bergen
Het verhaal begint met hoofdpersonage Haruaki Fusaishi. Harauaki is net gedumpt door zijn vriendin en gaat op zijn motorfiets op avontuur in de bergen. Tijdens zijn reis raakt hij er verdwaald. Gelukkig komt hij een pompstation tegen, waar een excentrieke kassamedewerker hem naar het dichtstbijzijnde plaatsje Yasumizu leidt. Yasumizu is een afgelegen dorp hoog in de Japanse bergen. Ondertussen krijgt hij ook nog motorpech en gaat hij lopend naar Yasumizu.
Op het eerste oog lijkt alles prima. Hij wordt begroet door een aantrekkelijk meisje dat hem gelijk meeneemt naar haar kamer. Na die avond wat biertjes te hebben gedronken met dit meisje, komt hij er de volgende ochtend achter dat het toch wel lastig wordt om weer weg te komen uit Yasumizu. Er is namelijk een dikke mist over het drop getrokken, waardoor men geen hand voor ogen kan zien. Daarnaast zijn de rest van de bewoners van Yasumizu niet blij met de komst van Haruaki. De komst van een buitenstaander zorgt er namelijk voor dat een vloek het dorp treft. De vloek zorgt ervoor dat een van de dorpelingen in een weerwolf verandert. Deze weerwolf doodt iedere nacht een van de bewoners. De dorpelingen moeten proberen om de weerwolf te stoppen.
De vloek
Laat ik eens proberen uit te leggen wat de vloek precies inhoudt. De vloek kan het beste vergeleken worden met het deductiespel weerwolven. De weerwolven (het kan er een zijn, maar ook meerdere) doden in de nacht een of meerdere bewoners in het dorp. Om niet vermoord te worden, sluit iedere dorpeling zichzelf op gedurende de nacht. Als mensen samenblijven, kunnen de weerwolven ze allemaal doden. De dorpelingen houden gedurende de dag een ‘’feest’’ om te kijken wie er vandaag opgehangen moet worden. Het doel hiervan is de weerwolven te identificeren en te vermoorden. Deze houden zich namelijk schuil als een van de dorpelingen. Deze cyclus gaat net zolang door totdat de weerwolven of de mensen hebben gewonnen.
Net zoals in het spel weerwolven zijn er ook andere rollen die bewoners krijgen. Je hebt de slang, welke bij een van de dorpelingen kan bepalen of hij/zij een weerwolf is. Twee bewoners zijn apen, en weten van elkaar dat ze een aap zijn. Daardoor weten ze ook automatisch van elkaar dat ze geen weerwolf zijn. De kraai kan bepalen of de persoon die opgehangen wordt gedurende de dag een wolf is en de spin kan een persoon beschermen. Dit houdt in dat de weerwolven deze persoon niet kunnen doden deze dag. Ieder personage verandert van rol (slang, kraai etc.) als er een nieuwe cyclus wordt gestart.
Raging Loop weet de horror goed over te brengen. Geen enkele persoon is te vertrouwen en je bent nooit veilig. Het is interessant om te zien op welke gronden bewoners elkaar beschuldigen. Sommige bewoners baseren zich op feiten, waar anderen zich laten leiden door vooroordelen. Dit zorgt voor veel paranoia binnen de groep en doet erg denken aan de ‘’class trials’’ uit Danganronpa.
Het stopt niet, niet vanzelf
Zoals de titel van het spel al doet vermoeden zijn er verschillende ‘’loops’’, of cycli, in het verhaal. Raging Loop bevat meerdere slechte einden. Iedere keer dat je een slecht einde beleeft, word je beloond met een sleutel. De sleutels kun je weer gebruiken op verschillende keuzemomenten in het spel. Met sommige sleutels spring je een klein stukje terug in het spel, maar andere sleutels zorgen ervoor dat je bijna weer helemaal opnieuw begint. Dit kan soms vreemd aanvoelen, omdat het verhaal op sommige momenten gewoon aanvoelt alsof het klaar is. Met iedere cyclus krijg je echter wel weer meer achtergrond over de bewoners, waardoor je keuzes tijdens een feest weer kunnen veranderen. De bewoners zijn allemaal uniek met een goed uitgewerkte achtergrond. Hun beweegredenen komen ook allemaal goed naar voren.
De mindere horror
Waar Raging Loop uitblinkt in het vertellen van een horrorverhaal laat het op audiovisueel vlak wat steken vallen. De spanning in het verhaal is constant om te snijden en de plaats delicten worden met veel detail omschreven. Echter worden de plaats delicten nooit getoond. Er is alleen een zwart scherm zichtbaar met wat rode vlekken. Het gebruik van achtergronden en animaties is beperkt. Achtergronden worden vaak hergebruikt en personages hebben bijna geen animaties. De Japanse stemmen kunnen soms ook wat blikkerig klinken. Het is erg jammer dat de goede verhaalvertelling wordt ondersteunt door een middelmatige audiovisuele presentatie. Voor een visual novel is de audiovisuele presentatie erg belangrijk en kan het onderscheidend zijn. Andere visual novels doen dit bijvoorbeeld veel beter. Denk aan Steins; Gate Elite, Danganronpa of 428: Shibuya Scramble.
Conclusie
Raging Loop is toch een zeer geslaagde visual novel. Uiteindelijk draait het toch om het verhaal en dat is gewoon prima voor elkaar. Raging Loop weet ook goed de horror over te brengen. Het ‘’weerwolven’’-achtige spel is interessant uitgewerkt, en doordat de rollen van de bewoners bij een nieuwe cyclus veranderen blijft Raging Loop interessant genoeg om door te lezen. Dat het wat steken laat vallen op audiovisueel gebied mag de pret niet drukken. Mocht je geïnteresseerd zijn in visual novels en heb je eens zin in een goed horrorverhaal, dan is Raging Loop zeker de moeite waard!
Deze review is geschreven door Pascal Jongsma.
1415 
2)
01-11-2019 07:35
