Een team van de S.T.A.R.S. politie-eenheid is verdwenen in Raccoon Forest toen het op zoek was naar een groep mensen (?) die families uitmoorden en opeten. Jouw team gaat er achteraan en vindt hun verdwenen helikopter, inclusief een aangevreten lijk van één van de leden van het verdwenen team. Plots wordt je team aangevallen door afschuwelijk lelijke honden; zombies?! Al schietende rent iedereen af op een verlaten landhuis in de bossen. Nou ja, verlaten is het niet. Want het huis wemelt van de dode mensen die op mysterieuze wijze weer tot leven zijn gekomen. Je kiest nu of je wil spelen als Chris Redfield of Jill Valentine. Doel van het spel? Zo levend mogelijk het landhuis verlaten natuurlijk. Terwijl de GameCube-remake van Resident Evil een mooi geanimeerd computerfilmpje had als intro, had de originele game voor de PlayStation een geacteerd filmpje. Omdat Resident Evil: Deadly Silence geen remake, maar meer een port met extra’s is, kom je dit filmpje ook weer tegen. Misschien dat de goedkope B-acteurs ten tijde van de release van Resident Evil, tien jaar geleden, veel angst in boezemden. Maar heden ten dage doet het filmpje een beetje aan als een klassieke griezelfilm. Aan de ene kant lijkt dat natuurlijk een beetje goedkoop, maar aan de andere kant heb je wel het gevoel dat je te maken hebt met authentiek materiaal, een klassieker; een must-have in je game-collectie. Wat de klassieke Dracula en Frankenstein films nu voor de filmwereld zijn, is Resident Evil voor de gamewereld: een horrorklassieker.
Uiteraard blijft er een aantal dingen aan ons knagen (zowel letterlijk als figuurlijk). Zo blijft het namelijk vervelend dat je zo weinig spullen met je mee kan dragen. Dit vergroot de spanning eigenlijk niet en is alleen maar irritant omdat je steeds weer terug moet lopen naar de andere kant van het huis om bijvoorbeeld een aansteker te halen. Ook zou het makkelijk zijn als je nu eens oneindig vaak kon opslaan, want je moet nog steeds opzoek naar zogenaamde ‘Ink Ribbons’ waarmee je drie keer kan opslaan. Een snel potje Resident Evil zit er dus niet in, want daarmee verspil je weer een save. Maar we mogen niet klagen met deze port. We zijn allang blij dat Capcom de serie tien jaar lang levende (of dood?) heeft weten te houden en dat nu viert met eindelijk een goede Resident Evil-game op een handheld. De graphics zijn best te pruimen, het geluid is goed, het horror-effect is niet weggestorven en de game hoeft nog lang niet naar het bejaardentehuis voor games (samen met dat gele happertje). Het blijft alleen jammer dat dit alwéér de allereerste Resident Evil-game is en geen nieuwe game. Want een PlayStation-versie, een GameCube-remake en een Nintendo DS-port is eigenlijk te veel van het goede. Maar we houden in ons achterhoofd dat de Nintendo DS nog jong is en wat nog niet is, kan natuurlijk nog komen.
Oordeel Resident Evil: Deadly Silence (NDS)
- Graphics 80
- Gameplay 75
- Originality
- Sound 70
- Replay 70
- Eindcijfer 75