De Shin Megami Tensei (SMT)-serie kent vele spin-offs; zo zijn er voor de Nintendo DS de Devil Survivor-spin-offs en natuurlijk de nu vooral bekende Persona-serie. De Devil Survior-titels hebben allebei een heruitgave gekregen voor de Nintendo 3DS. Nu is het de beurt aan Shin Megami Tensei: Strange Journey om ook een heruitgave te krijgen in de vorm van Shin Megami Tensei: Strange Journey Redux. Deze spin-off is een first-person dungeon-crawler. Het origineel is voor de Nintendo DS in 2009 uitgebracht in Japan en in 2010 in Amerika. Deze heruitgave is dus eerste keer dat Strange Journey officieel is uitgebracht in Europa. Nu is de vraag natuurlijk of het avontuur echt zo excentriek is als de titel van het spel ons wil laten denken.
Schwarzwelt?!
Het verhaal begint in ieder geval al vreemd. Je bent onderdeel van een speciale strijdmacht die op reis is naar Antarctica om de ‘Schwarzwelt’ te gaan onderzoeken: een zwarte regio op Antarctica waarin demonen zich bevinden. Deze regio wordt steeds groter en dreigt de aarde op te slokken. Aan jou en je team dus de schone taak om hier wat aan te doen. Keuzes zijn erg belangrijk in het verhaal; ben jij het eens met de aanpak van commandanten Gore en Arthur, of deel je de liefde voor demonen met Jimenez?
De keuzes die jij maakt door het verhaal bepalen de stroming ervan en uiteindelijk het einde. De verschillende stromingen zijn Law, Neutral en Chaos. Het verhaal is redelijk, maar voor een SMT-spel toch matig. Het mist de diepgang in de karakterontwikkelingen van andere SMT-spellen zoals het ook voor de 3DS verschenen SMT IV. Voor de Nintendo 3DS-rerelease zijn de tussenfilmpjes geanimeerd en is er uitsluitend Japanse voice-acting toegevoegd. De Devil Survivor-spellen en SMT IV waren wel voorzien van Engelse voice-overs, dus dit kan voor sommige spelers een gemis zijn. Voor mij maakt het weinig uit, aangezien de Japanse voice-acting goed is.
Op verkenningstocht!
Zoals al eerdergenoemd is Strange Journey een first-person dungeon-crawler. Zowel de kerkers als de gevechten zijn vanuit het eerstepersoonsperspectief. Het verkennen van de kerkers gebeurt door middel van een kaart die op het onderste scherm van de 3DS wordt getekend. Iedere stap die gezet wordt is een nieuw vakje op het grid van de kaart en kan een nieuwe val of deur bevatten. De opzet van Strange Journey doet nog het meeste denken aan de Etrian Odyssey-reeks, games van hetzelfde genre waarin een kaart gemaakt moet worden van de kerkers en er een centrale hub is. In deze hub koop je nieuwe voorwerpen en uitrusting. De kaart in Etrian Odyssey maak je alleen zelf, waarintegen in Strange Journey dit automatisch wordt gedaan en er geen aanwijzingen op de kaart aangebracht kunnen worden.
Zoals al eerdergenoemd is Strange Journey een first-person dungeon-crawler. Zowel de kerkers als de gevechten zijn vanuit het eerstepersoonsperspectief. Het verkennen van de kerkers gebeurt door middel van een kaart die op het onderste scherm van de 3DS wordt getekend. Iedere stap die gezet wordt is een nieuw vakje op het grid van de kaart en kan een nieuwe val of deur bevatten. De opzet van Strange Journey doet nog het meeste denken aan de Etrian Odyssey-reeks, games van hetzelfde genre waarin een kaart gemaakt moet worden van de kerkers en er een centrale hub is. In deze hub koop je nieuwe voorwerpen en uitrusting. De kaart in Etrian Odyssey maak je alleen zelf, waarintegen in Strange Journey dit automatisch wordt gedaan en er geen aanwijzingen op de kaart aangebracht kunnen worden.
De Schwarzwelt bestaat uit meerdere lagen met allemaal een verschillend thema, en iedere laag heeft zijn eigen puzzels of obstakels die overwonnen moeten worden. Zo is de eerste kerker een normaal uitziende grot, maar er zijn ook lagen die een soort van jungle, een paleis en zelfs een verlaten winkelboulevard bevatten. Dit zorgt voor wat afwisseling, maar de hoeveelheid variatie in muurtexturen is niet heel erg hoog. Hier moet je wel mee kunnen leven, ook al is dat bij de meeste dungeon-crawlers het geval. Zelf keek ik tijdens het spelen amper naar het bovenste scherm, omdat ik te druk bezig was met kijken op de kaart op het onderste scherm. Daarop worden namelijk de vallen, deuren en speciale voorwerpen weergegeven. In het origineel was het bovenste scherm wel belangrijker; er moest hard gezocht worden naar de groene Terminals, waar het spel kan worden opgeslagen. In deze heruitgave is dit niet meer nodig en kan het spel op ieder moment worden opgeslagen.
Baarmoeder van verdriet
Om de heruitgave te kunnen rechtvaardigen is er ook nieuwe content toegevoegd aan SMT: Strange Journey Redux. Na een paar uur gespeeld te hebben kom je een nieuw karakter genaamd Alex tegen. Deze ontmoeting loopt niet helemaal goed af en je wordt wakker in de ‘Womb of Grief’. Dit is een geheel nieuw gebied met verschillende kerkers. Hier word je om hulp gevraagd door de godin Demeter. Zij vraagt je om zes magische stukjes fruit te vinden. Om die te krijgen moet de Womb of Grief helemaal worden verkend en verschillende baasgevechten worden overwonnen. De puzzels zijn net een tandje moeilijker dan die in het hoofdverhaal, wat het alleen maar leuker maakt. Het nadeel van het uitkammen van de Womb of Grief is dat je redelijk snel een paar levels stijgt en nieuwe demonen kunt fuseren. Hierdoor worden de kerkers en baasgevechten van het hoofdverhaal ineens een stuk gemakkelijker. Natuurlijk is er de optie om deze kerker te laten voor wat het is en alleen maar het hoofdverhaal te volgen. Dat zou echter wel zonde zijn, want het verhaal en de puzzels zijn interessant. Een andere optie is om op ieder moment de moeilijkheidsgraad aan te passen van Strange Journey. Voor de Redux-versie is er zowel een makkelijkere als een moeilijkere moeilijkheidsgraad dan de standaardniveau.
Samen spelen met demonen?
Die makkelijkere moeilijkheidsgraad is zeker een aanrader voor nieuwkomers. De gevechten zijn soms best pittig en het Game Over-scherm zag ik vaker dan me lief was. De gevechten zijn turn-based en in tegenstelling tot de meeste SMT-spellen bevat Strange Journey niet een variatie op het voor SMT-veteranen bekende Press Turn-systeem. Als je bij dit systeem de zwakte van een vijand ontdekt mag je namelijk nogmaals aanvallen. Strange Journey heeft dit niet, maar maakt gebruik van een ander systeem genaamd Demon Co-op. Als er nu een zwakte van je tegenstander ontdekt wordt, vallen de demonen die dezelfde stroming hebben als de aanvaller ook aan. Deze mechanic zorgt ervoor dat het samenstellen van een team extra belangrijk wordt. Een team van demonen met allemaal verschillende stromingen is dan niet zo slim, want dan wordt extra schade doen onmogelijk.
Die makkelijkere moeilijkheidsgraad is zeker een aanrader voor nieuwkomers. De gevechten zijn soms best pittig en het Game Over-scherm zag ik vaker dan me lief was. De gevechten zijn turn-based en in tegenstelling tot de meeste SMT-spellen bevat Strange Journey niet een variatie op het voor SMT-veteranen bekende Press Turn-systeem. Als je bij dit systeem de zwakte van een vijand ontdekt mag je namelijk nogmaals aanvallen. Strange Journey heeft dit niet, maar maakt gebruik van een ander systeem genaamd Demon Co-op. Als er nu een zwakte van je tegenstander ontdekt wordt, vallen de demonen die dezelfde stroming hebben als de aanvaller ook aan. Deze mechanic zorgt ervoor dat het samenstellen van een team extra belangrijk wordt. Een team van demonen met allemaal verschillende stromingen is dan niet zo slim, want dan wordt extra schade doen onmogelijk.
Demonen rekruteren werkt hetzelfde als in andere SMT-games. Je probeert de demonen over te halen zich bij jouw team te voegen door een gesprek te starten. Bij de juiste keuzes in het gesprek en na het afstaan van geld, HP, MP en/of items voegt de demoon zich dan misschien bij jouw team. Dit systeem geeft de demonen wat meer persoonlijkheid en zorgt voor wat onvoorspelbaarheid, maar het kan soms ook tot frustratie leiden. Het kan zomaar zijn dat je denkt dat de demoon al hebt (nadat hij geld en items heeft afgenomen), hij zich toch nog bedenkt en er vandoor gaat. Uiteindelijk blijven de demonen toch wel inwisselbaar, omdat ze moeten worden gefuseerd om sterkere demonen te maken.
Om het harde leven in Schwarzwelt wat te vergemakkelijken zijn er de zogenaamde SubApps. Deze kunnen het beste vergeleken worden met een soort van cheats om het spel wat makkelijker of dragelijker te maken. Voorbeelden van de Apps die er te koop zijn: het voorkomen van een Game Over-scherm als het hoofdkarakter doodgaat, automatische regeneratie van HP en MP als je loopt, meer geld en items uit gevechten etc. In het origineel was er een beperkte keuze in de hoeveelheid SubApps die er tegelijk gebruikt kon worden, maar deze restrictie is voor de heruitgave weggehaald. Dit maakt Strange Journey zeker een stuk speelbaarder, deze hulpmiddelen zijn namelijk erg fijn om te kunnen activeren. Mocht je het moeilijker willen, dan is er altijd de optie om het uit te zetten of niet te kopen.
Conclusie
SMT: Strange Journey Redux is een vreemd maar wel een goed avontuur. Door de toevoegingen van de heruitgave is het spel een stuk toegankelijker geworden voor nieuwe spelers, maar niet zo makkelijk dat terugkerende SMT-spelers teleurgesteld gaan raken. Mocht je nu toch het origineel op de Nintendo DS al gespeeld hebben, dan is er genoeg nieuwe content in de vorm van de Womb of Grief om de aanschaf te rechtvaardigen. Uiteindelijk is het een geslaagde heruitgave die zijn geld zeker waard is.
Deze recensie is geschreven door Pascal Jongsma
Oordeel Shin Megami Tensei: Strange Journey Redux (3DS)
- Graphics
70 - Gameplay
90 - Originality 85
- Sound 80
- Replay 80
- Eindcijfer 81
610 )
26-05-2018 09:57
1)
26-05-2018 12:28